Τα Χριστούγεννα των τελευταίων δυο ετών δεν μπορεί παρά να μας μείνουν αξέχαστα. Μιλάμε για το …ξεκίνημα μιας …μάτριξ έκδοσης, στις προσταγές των «παγκόσμιων οραματιστών» για το αύριο του πλανήτη. Ζούμε φοβερές καταστάσεις. Οι εκκλησίες ζητούν τηλεφωνικό ραντεβού (!) για να πάς στους Ναούς τις Άγιες αυτές ημέρες. Και φυσικά με προϋπόθεση να έχεις κάνει εμβόλιο ή να έχεις «τεσταριστεί».
Και μάλιστα η οδηγία της Εκκλησίας είναι αν νιώθεις κάπως αδιάθετος, είναι προτιμότερο να κάτσεις στο σπίτι σου. Δηλαδή από εκεί που ξέραμε ότι ο οίκος του Θεού δέχεται τους πάντες, πλέον κάνει …εκπτώσεις. Για να μπορείς να επισκεφθείς ακόμα και συγγενείς σου πρέπει να έχεις ελεγχθεί ότι δεν είσαι «μολυσμένος». Και δεν είναι καθόλου υπερβολικό να αναφέρουμε πως κάποιοι αποκλείουν μέχρι και τα αδέλφια τους αν δεν έχουν εμβολιαστεί. Ο «μεγάλος» λοιμωξιολόγος άλλωστε της Αμερικής το είπε και έστειλε το μήνυμα του σε όλο τον πλανήτη. Ξέρει αυτός τι κάνει και κυρίως , πως το κάνει. Το θέμα είναι τι κάνει ο κόσμος που παρακολουθεί …αποχαυνωμένος.
Το μενού έχει και άλλα ωραία. Ακρίβεια παντού, τιμές απλησίαστες στα super market, στις βενζίνες, στα βασικά είδη. Πονοκέφαλος σκέτος. Και είναι δεδομένο ότι έρχονται χειρότερα. Και πέρα από το οικονομικό, για να μπεις σε πολλά μαγαζιά πρέπει να περιμένεις στην ουρά. Να σε σκανάρουνε πρώτα. Να σε ελέγξουν. Βέβαια… Πρόσφατα πέρασα έξω από πολυκατάστημα και ράγισε η καρδιά μου. Είχε καμιά 20αρια παιδάκια, το ένα πίσω από το άλλο, περιμένοντας τη σειρά τους για να περάσουν από τον έλεγχο του σεκιουριτά. Με τα πιστοποιητικά ανά χείρας βεβαίως, βεβαίως… Θέε μου, τι φρίκη είναι αυτή!
Ο άνθρωπος έχει γίνει …απάνθρωπος. Μέτρα, μέτρα, μέτρα παντού. Περιορισμοί, έλεγχοι, απειλές, μια τραγωδία σκέτη. Είναι να απορεί κανείς. Αυτοί που έχουν το γενικό πρόσταγμα, με τη στάση τους έχουν φέρει πόνο, προβληματισμό, αγωνία. Έχουν διαλύσει την κοινωνία. Πως γίνεται να θέλουν το καλό μας; Πως είναι δυνατόν να σκέφτονται να μας σώσουν; Από την άλλη σκέφτομαι καμιά φορά ότι ίσως τελικά να παίρνουμε αυτό που μας άξιζε. Διότι η κοινωνία είχε καταντήσει έτσι και αλλιώς …σάπια και πριν από τον κορωνοϊό.
Το μόνο που την ενδιέφερε ήταν η …τσέπη της και η βόλεψη της. Οι αξίες είχαν ξεφτίσει. Το ίδιο, τα ήθη και τα έθιμα. Τα Χριστούγεννα έτσι και αλλιώς τα περνούσαμε τυπικά. Χωρίς ποτέ να αντιληφθούμε το Θεϊκό και ουσιαστικό μήνυμα του Θεανθρώπου. Ο κορωνοϊός ήρθε την κατάλληλη στιγμή σε μια κοινωνία «έτοιμη» και πλήρως υποταγμένη να τον δεχθεί προκειμένου να περάσει στην επόμενη πίστα. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία, όλα είναι προγραμματισμένα με μαθηματική ακρίβεια… Είμαι πολύ προβληματισμένος αυτά τα Χριστούγεννα αλλά δεν μπορώ να μην έχω και μια ελπίδα μέσα μου. Δεν μπορεί όλος ο κόσμος να έχει σταματήσει να σκέφτεται με τη λογική του. Μια φλόγα υπάρχει, που τρεμοσβήνει, ελπίζοντας πως θα φουντώσει…
Στο χώρο της αθλητικής δημοσιογραφίας από πάρα πολύ μικρός και συγκεκριμένα από το 1990, παιδί του σχολείου στη Ρόδο, με τις ζωντανές μεταδόσεις από τα γήπεδα μέσα από τις συχνότητες του Ράδιος Ήχος Μάϊκ.
Από εκεί και πέρα ακολούθησαν πολύ σταθμοί και πολλές συνεργασίες:
Τηλεόραση: TV7, TV4, ΙΡΙΔΑ TV, COSMOS TV, ΘΑΡΡΙ TV
Ραδιόφωνο: Ράδιο Ήχος Μάϊκ, Ράδιο Melody, TOP FM, Cosmos Radio, Sky News
Εφημερίδες: ΠΡΟΟΔΟΣ, ΔΡΑΣΙΣ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ, ΡΟΔΙΑΚΗ (τώρα)
Ανταποκριτής: Sport Fm, Sentra Fm
Συγγραφέας του βιβλίου “Η Μεγάλη Ρόδος”
Ιδιοκτήτης του news12.gr από το 2008
Μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου (ΠΣΑΤ)
Από τον Μάρτιο του 2020, το πολιτικό ρεπορτάζ και οι εξελίξεις στον πλανήτη μπήκαν στα δημοσιογραφικά ενδιαφέροντα…
