1ο μέρος
Ο άσπρος και ο μαύρος γερμανός είναι από τα πρώτα «αλλοδαπά» είδη ψαριών που κατάφεραν να εισχωρήσουν και να εγκατασταθούν στις θάλασσες μας, μέσω της διώρυγας του Σουέζ. Πρόκειται συγκεκριμένα όμως για 2 διαφορετικά είδη που ανήκουν στην ίδια οικογένεια και έχουν σχετικά μικρές διαφορές μεταξύ τους. Παρά το μικρό φαινομενικά μέγεθος που έχουν οι γερμανοί, συγκαταλέγονται στα μεσαία είδη ψαριών. Το ψάρεμα τους, αποτελεί πλέον ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στην αλιευτική παράδοση της χώρας μας.
Αυτά τα 2 νεόφερτα είδη ψαριών, είναι αλήθεια ότι μπορούν να μας χαρίσουν άπειρη ψαρευτική διασκέδαση με την εγγλέζικη τεχνική και φυσικά μια τροφή πλούσια σε διατροφικές αξίες, όπως τα περισσότερα ψάρια και τα θαλασσινά.
Ο υψηλός βαθμός της προσαρμοστικότητας των γερμανών και το χαμηλό ποσοστό ευπάθειας που τους χαρακτηρίζει, έχει βοηθήσει πολύ σημαντικά στην εξάπλωση τους.
Το ψάρεμα των γερμανών από την ακτή, με καλάμι και μηχανισμό, ήταν ανέκαθεν αποκλειστικό προνόμιο των ψαράδων του Νότιου Αιγαίου και των «ομοϊδεατών» της κοντινής και αγαπημένης μας Κύπρου. Ωστόσο, στις μέρες μας, εντοπίζονται πολύ συχνά γερμανοί εκτός από την Δωδεκάνησο και την Κρήτη, στα Επτάνησα, στις Κυκλάδες, ακόμη και σε κάποια νησιά του Αργοσαρωνικού. Αναμφισβήτητα λοιπόν οι γερμανοί, σε αυτές τις δύσκολες ψαρευτικά ημέρες που περνάμε όλοι τελευταία, ίσως αποτελούν ένα.. δώρο θεού!
Συνήθειες
Καθαρά φυτοφάγα ψάρια οι γερμανοί, τρέφονται αποκλειστικά με διάφορα φύκια και άλγη. Η παραπάνω «πράσινη» ομολογουμένως διατροφική τους συνήθεια, έχει την πλήρη και μοναδική ευθύνη της ιδιαίτερης μυρωδιάς τους, που προέρχεται από το στομάχι και τα εντόσθια.
Οι γερμανοί προτιμούν να κατοικούν σε ρηχούς σχετικά βυθούς, με σύσταση πυθμένα που αποτελείτε από άμμο και βράχια, που καλύπτονται από κάποιο είδος «εδώδιμης» για αυτά βλάστησης. Με λίγα λόγια, οι γερμανοί μοιράζονται όμοιους τόπους με μερικά από τα παραδοσιακά ψάρια των θαλασσών μας, όπως είναι για παράδειγμα οι σάλπες, οι σκάροι και τα μελανούρια.
Το πολύ χαρακτηριστικό γνώρισμα των γερμανών είναι το συμπιεσμένο και οβάλ σχήμα σώματος που διαθέτουν, όπως και τα ιδιαίτερα χρωματικά «στίγματα» που συμπληρώνουν το καμουφλάζ τους. Τα «βασικά» τους χρώματα είναι το γκρι, το σκούρο καφέ και το σκούρο πράσινο. Ανάλογα όμως με το αν πρόκειται για τον άσπρο γερμανό(Siganus Rrivalatus) υπερτερούν σημαντικά οι ασημί και οι κρεμ «πινελιές», ενώ εάν πρόκειται για τον μαύρο γερμανό(Siganus Luridus) σειρά έχουν τα χρυσά σημάδια και τα μαύρα στίγματα.
Όταν οι γερμανοί είναι ακόμη σε αρκετά νεανικό στάδιο ζωής και άρα πολύ μικροί σε μέγεθος, συνηθίζουν να σχηματίζουν πολυπληθείς ομάδες, ενώ όταν βρίσκονται σε μια πιο μεγάλη και ώριμη «φάση» απομονώνονται σε σημαντικό βαθμό.
Το συνηθισμένο μέσο μήκος αλίευσης τους, κυμαίνεται ανάμεσα στα 10 με 20εκ. ενώ αρκετές φορές πιάνονται και μεγαλύτερα ψάρια, τα οποία όμως συνήθως δεν ξεπερνούν σε βάρος τα 250-300γρ.
