Γράφει ο Δημήτρης Δραγάτης
“Είναι παρανοϊκό να εξισώνετε ο τρίτος της Super League 2 με τον πρώτο της Γ’ Εθνικής. Τελικά ποιο αθλητικό κριτήριο είναι αυτό που βάζει αυτές τις δύο ομάδες στην ίδια κατηγορία;”. Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον πρόεδρο των Τρικάλων κ. Ηλία Αϊβάζογλου, ο οποίος τις τελευταίες ώρες έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας (ρεπορταζιακά εννοώ) λόγω της σθεναρής αντίστασης που δείχνει κατά μιας επικείμενης αναδιάρθρωσης στο Επαγγελματικό ποδόσφαιρο με τον τρόπο που πάρα πολλοί πιστεύουν ότι θα είναι προς όφελος του ποδοσφαίρου (μια Β’ Εθνική η οποία στην παρούσα φάση θα διεξαχθεί σε δυο ομίλους και φυσικά κατάργηση της Football League).
Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως ο “ισχυρός άνδρας” των Τρικάλων έχει δίκιο. Πράγματι σε συνθήκες ποδοσφαιρικής αξιοκρατίας δεν είναι δυνατόν να εξισώνετε ο τρίτος της Super League 2 (παλιάς Β’ Εθνικής ας πούμε) με τον 1ο της Γ’ Εθνικής (δηλαδή της παλιάς Δ’ Εθνικής Κατηγορίας). Στην Ελλάδα όμως δυστυχώς είναι γνωστό ότι το ποδόσφαιρο δεν διέπεται από καμία αξιοκρατία και όλοι πολλές φορές νιώθουμε πως καταστρατηγούνται τα πάντα προκειμένου να εξυπηρετηθούν κάποιοι. Στο ερώτημα του κ. Αϊβαζόγλου, η απάντηση θα μπορούσε να είναι η εξής. Με το κριτήριο πολύ απλά που έχουν αποφασιστεί ένα σωρό άλλα …εκτρώματα εδώ και πολλά χρόνια στην πατρίδα μας που δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε.
Άλλωστε είναι έτσι δομημένο το Ελληνικό ποδόσφαιρο που δεν μπορεί να μας προκαλεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι πολλές φορές, ομάδες μικρότερων κατηγοριών μπορεί να είναι σαφώς πιο δυνατές και πιο οργανωμένες από ομάδες μεγαλύτερων. Η Ρόδος για παράδειγμα επειδή τυγχάνει να είναι και πρωταθλήτρια στη Γ’ Εθνική (άρα αναφέρεται και σε αυτή ο κ. Αϊβάζογλου), ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι είχε μια ομάδα όχι της κατηγορίας της αλλά ανώτερης. Νομίζω κανείς…
Και αν πάση περιπτώσει, αν -επιτέλους- προτάξουμε το καλό του ποδοσφαίρου, η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν θα έπρεπε να ενοχλούσε καθόλου αν για να φτάσουμε σε μια διάρθρωση κατηγοριών που “κουμπώνει” απόλυτα με το Ελληνικό ποδόσφαιρο θα έπρεπε να υποστούμε ακόμα κάτι …παρανοϊκό όπως το χαρακτηρίζει ο ίδιος , για τους δικούς του λόγους.
Φυσικά ο καθένας είναι ελεύθερος να μπορεί να πιστεύει ότι θέλει πως είναι και το σωστό. Δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε την άποψη κανενός. Είναι όλες σεβαστές και αυτό είναι και η αρχή της Δημοκρατίας. Όπως και εγώ για παράδειγμα μπορώ να πω το εξής. Νιώθω ότι και ο κ. Αιβάζογλου τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά, ανήκει στο γκρουπ των παραγόντων που δεν ενδιαφέρονται για το πραγματικό καλό του αθλήματος στην χώρα μας αλλά περισσότερο για το καλό της ομάδας του, των Τρικάλων. Νιώθω πως μάλλον εναντιώνεται στο μοντέλο αναδιάρθρωσης που προωθείται διότι ενδεχομένως θα θιγούν τα συμφέροντα των Τρικάλων που δεν θέλουν να μοιραστούν την πίτα των τηλεοπτικών δικαιωμάτων με περισσότερες ομάδες αλλά με όσο το δυνατόν λιγότερες. Αν κάνω λάθος, ζητάω ταπεινά συγγνώμη. Αλλά είναι καθαρά η προσωπική αίσθηση.
Όταν λοιπόν προτάσσεται το προσωπικό συμφέρον της ομάδας και όχι το γενικό καλό, δεν μπορώ να συμφωνήσω. Έχουμε γράψει πολλές φορές πως επιτέλους σε αυτή τη χώρα πρέπει να δούμε το γενικό καλό. Πως πρέπει να κάνουμε ένα βήμα μπροστά. Όσοι δεν βλέπουν πως το Ελληνικό ποδόσφαιρο δεν “σηκώνει” τρεις επαγγελματικές κατηγορίες, τότε υπάρχει θέμα και μάλιστα σοβαρό.
Με την ευκαιρία, όσοι θέλετε θυμηθείτε πατώντας εδώ όσα είχαμε αναφέρει για το μοντέλο διάρθρωσης που θα ταίριαζε απόλυτα με τις ανάγκες της Ελλάδας με γνώμονα πάντα την ποδοσφαιρική λογική της πυραμίδας. Δεν είναι ανάγκη φυσικά να συμφωνήσουμε όλοι. Τις απόψεις μας λέμε. Και πάλι φίλοι…
