Δεν θα προχωρήσουμε με γιγάντια βήματα αλλά με τον ρυθμό του σαλίγκαρου.
Και ό,τι θα βρίσκουμε σήμερα θα το διαγράφουμε αύριο, μέχρι να το ανακαλύψουμε γι’ άλλη μια φορά! Και όταν πια το κρατάμε στο χέρι, ας το κρατάμε με σχετική δυσπιστία.!
Μ. Μπρέχτ, Γαλιλαίος
Εκατομμύρια τηλεθεατές είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν στους δέκτες τους την εξαιρετική από κάθε άποψη τηλεοπτική σειρά της κρατικής τηλεόρασης «Το βραχιόλι της Φωτιάς» .
Πρόκειται για μια σειρά που ήρθε να καλύψει το κενό της ιστορικής μας άγνοιας, καθώς η νεότερη Ιστορία διδάσκεται ακροθιγώς στην Γ’ Γυμνασίου και στην Γ’ Λυκείουως μάθημα γενικής Παιδείας, δηλ. ως μάθημα στο οποίο κανείς σχεδόν μαθητής δεν δίνει τη δέουσα σημασία, καθώς δεν ανήκει στα πανελληνίως εξεταζόμενα Ένα διάστημα, μάλιστα, είχε εξοβελιστεί εντελώς από το ωρολόγιο πρόγραμμα των τελειόφοιτων, που δεν «έπαιρναν» μυρωδιά από τα γεγονότα που συντάραξαν τον κόσμο τον προηγούμενο αιώνα.
Σε μια περίοδο απόλυτης μακαριότητας του πληθυσμού, λοιπόν, και κοινωνικής ύπνωσης έρχεται ένα σήριαλ να υπενθυμίσει τη ζώσα Ιστορία! Αυτό που ζήσαμε όλοι μας – και πολύ φοβάμαι ότι θα το ξαναζήσουμε- , αυτό που νιώσαμε στο πετσί μας από το 2020 και εξής, όταν η Επιστήμη έγινε ο ρυθμιστής της κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Την Επιστήμη της τελευταίας τριετίας την προσκύνησαν πολλοί! Εκατομμύρια ,για να είμαστε ακριβείς! Ορκίστηκαν στο όνομά της! Την άφησαν να κάνει κουμάντο σε σώμα και μυαλό! Την κατέστησαν διαχειριστή στη ζωή τους!
Κι έτσι , η Επιστήμη στην αδιαμφισβήτητη μορφή της αποδείχτηκε το «όπιο των λαών». Ένα όπιο που σκότισε τόσο πολύ τον νου που δεν επέτρεψε στην πλειοψηφία να αντιληφθεί ότι κάτι ανάλογο είχε συμβεί και στη Ναζιστική Γερμανία.
Μια γεύση της Επιστήμης που δεν αμφισβητείται και στην οποία κανείς δεν επιτρέπεται να σηκώνει το ανάστημά του πήραμε στο 7 επεισόδιο, όταν οι ήρωες μεταφέρθηκαν με το γνωστό τρενάκι του τρόμου (είχαμε και εμείς ένα τέτοιο πρόσφατα) στον θάνατο. Γκέστ εμφάνιση εκεί έκανε και ο διαβόητος Γ. Μέγκελε, ο «επιστήμων» των «επιστημόνων», εκείνος που με τους ιατρικούς πειραματισμούς και τις φρικαλεότητες έμεινε στην Ιστορία ως το σύμβολο της …Ιατρικής παρέκκλισης!
Στον εν λόγω «γιατρό» και τους πρόθυμους συνεργάτες του (σύσσωμος ο ιατρικός κόσμος της Γερμανίας έθεσε εαυτόν στην υπηρεσία του Χίτλερ και του οράματός του) χρωστάμε τον κώδικα της Νυρεμβέργης, και σημαντικές συνθήκες βιοηθικής που οι σύγχρονοι συνάδελφοί τους πέταξαν εν μία νυκτί στον κάλαθο των αχρήστων, υπενθυμίζοντάς μας ότι «ο φασισμός και το ιατρικό επάγγελμα μοιράζονται μια μακρά και θλιβερή ιστορία».
Και ενώ έπρεπε το πάθημα να μας έχει γίνει μάθημα, ξαφνικά εμφανίστηκαν πολλές φωνές που θεωρούσαν την υποχρεωτικότητα …μονόδρομο. Και την ποινικοποίηση της αντίθετης επιστημονικής άποψης θεμιτή. Και την υποβολή των ανθρώπων σε ανέχειασυνταγματικώς ανεχτή. Και την παραβίαση της ανθρώπινης αξίας ήσσονος σημασίας μπροστά στην προστασία της δημόσιας υγείας με μέτρα που ουδέποτε υπήρξαν υγειονομικά, όπως αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος.
Ας βάλουμε , λοιπόν, στο χέρι μας όλοι ένα τέτοιο βραχιόλι. Ένα βραχιόλι που να θυμίζει ότι κάποιοι κάποτε έπεσαν θύματα της ιατρικής θηριωδίας και ότι εμείς οφείλουμε να μην συμμετέχουμε σε οτιδήποτε αποτελεί επανάληψη τέτοιων αποτρόπαιων καταστάσεων.
Ας συνειδητοποιήσουμε ότι τα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας ουδεμία σχέση έχουν με την επιβολή στο σώμα.
Ας ορθώσουμε το ανάστημά μας στην τεχνοκρατία που εμφανίζεται μεταμφιεσμένη ως Επιστήμη!
Ας γυρίσουμε την πλάτη στον οποιοδήποτε ιατρικό πειραματισμό!
Ας απαιτήσουμε να ακούγεται και η αντίθετη επιστημονική άποψη, που στην συγκεκριμένη περίπτωση έλεγε από την αρχή την αλήθεια χωρίς φόβο και με πολύ πάθος!
Ας έχουμε στο μυαλό μας τη συνταρακτική παραδοχή του Γαλιλαίου μετά την αποκήρυξη από τον ίδιο της θεωρίας του ενώπιον της Ιεράς Εξέτασης στο έργο του Μ. Μπρέχτ «Πιστεύω πως ο μοναδικός σκοπός της επιστήμης είναι να ξαλαφρώσει την ανθρώπινη ύπαρξη από από τον μόχθο.»
Γιατί η Επιστήμη δεν λοιδορεί, δεν εκβιάζει, δεν υποχρεώνει, δεν εμφανίζεται ως θέσφατο, όπως συνέβη τα τελευταία τρία χρόνια, όπου Ιατρικοί Σύλλογοι ανά τη χώρα επιδίδονταν σε ένα κυνήγι μαγισσών και αντιφρονούντων επιστημόνων.
Και ας ευχηθούμε ότι στο εγγύς μέλλον οι επιστήμονες θα ξαναβρούν εκ νέου… τη χαμένη τους ευθύνη και δεν θα αποτελέσουν άλλη μια «γενιά από επιστημονικά ανδρείκελα , που θα εκμισθώνουν πρόθυμα τις υπηρεσίες τους στους ισχυρούς», παραδίδοντας την εξουσία τους «στους δυνάστες, για να τη χρησιμοποιήσουν ή για να την εξευτελίσουν, ανάλογα με τα συμφέροντά τους !».
Απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Δημιουργική Γραφή»του ομώνυμου διεπιστημονικού προγράμματος ΕΑΠ & Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας . Από το 2002 εργάζεται στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας σε εκπαιδευτικού περιεχομένου πονήματα, , ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί για θέματα της επικαιρότητας. Πρόσφατα τιμήθηκε με το 1ο βραβείο Διηγήματος στον 23ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ε.Τ.Ε.Π Κερατσινίου.
