Γράφει ο Δημήτρης Δραγάτης
Ενώ η Super League 2 ετοιμάζεται να εκκινήσει και προφανώς κάποια στιγμή το ίδιο θα γίνει και με τη Football League εκτός μεγάλου απροόπτου, το τοπίο δεν είναι –και δεν μπορεί- να είναι ξεκάθαρο σε ότι έχει να κάνει με τη Γ’ Εθνική αλλά και τα Ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Και παρά το κλίμα αισιοδοξίας που απορρέει το τελευταίο διάστημα και φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από τις διάφορες τοποθετήσεις φορέων του ποδοσφαίρου αλλά και δημοσιογραφικών πληροφοριών, θα έλεγα πως θα είναι καλό να κρατάμε …μικρό καλάθι.
Διότι καλή είναι η θετική ενέργεια (η οποία πάντα πρέπει να υπάρχει), όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη ρεαλιστική πλευρά της καθημερινότητας. Και αυτή μας δείχνει πως τα πράγματα όχι απλά δεν είναι …δρομολογημένα, αλλά είναι και ιδιαιτέρως δύσκολα. Πως μπορεί άραγε να είναι κανείς αισιόδοξος ότι τα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα θα ξεκινήσουν, όταν το ένα μετά το άλλο τα στελέχη της κυβέρνησης εκφράζουν φόβους και για τρίτο κύμα του κορωνοϊού μετά τον Ιανουάριο; Αν μπούμε σε μια διαδικασία και νέου lockdown, μετά από αυτό που διανύουμε τώρα και που ακόμα δεν έχει τελειώσει, πως μπορεί άραγε να προχωρήσουν αυτά τα πρωταθλήματα;
Εκτός φυσικά και αν πάμε στη λογική του ότι έχουμε να κάνουμε με ερασιτέχνες, οι οποίοι υποτίθεται μπορούν μια να εκκινούν και μια να σταματούν χωρίς να υπάρχει πρόβλημα. Κάτι που βέβαια δεν ισχύει διότι είναι και αυτοί αθλητές που όπως όλοι, δεν μπορούν να παίζουν από τη μια στιγμή στην άλλη χωρίς να ακολουθούν μια ορθολογική σειρά προετοιμασίας και προπονήσεων. Αλλά ακόμα και να μπορούσαν, δεν πρέπει να αφήνουμε εκτός του ψυχολογικό τομέα που είναι πάρα πολύ σημαντικός. Πως θα βάλεις έναν ποδοσφαιριστή μια να παίζει και μια να σταματάει και χωρίς να ξέρει κάτι συγκεκριμένο για την επόμενη ημέρα;
Τα δεδομένα λοιπόν που έχουμε δεν είναι θετικά από όποια οπτική γωνία και αν το δει κανείς. Οπότε και το θέμα της επανεκκίνησης εξακολουθεί να είναι πολύ σύνθετο που θέλει πολύ μεγάλη σκέψη…
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ροδιακή”
