Ειδικά η ελληνική Ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα αυτοθυσίας απλών ανθρώπων που αισθάνθηκαν εγκλωβισμένοι από τις εκάστοτε συνθήκες. Και τότε δεν δίσταξαν να δώσουν τη ζωή τους, προκειμένου να εξασφαλίσουν για τις επόμενες γενιές αυτό που φάνταζε στα μάτια τους ως το πολυτιμότερο αγαθό , την Ελευθερία.
Σήμερα, όμως,το δίλημμα «Ελευθερία ή Θάνατος» αντικαταστάθηκε από το «Ελευθερία ή Άνεση», από το «Ελευθερία ή Ασφάλεια» ή στην πιο ακραία περίπτωση από το «Ελευθερία ή Καφετέρια».
Είναι αποδεδειγμένο, βέβαια, ότι «κάθε έθνος που θεωρεί πιο σημαντικές την ευκολία και την άνεση από την ελευθερία του, θα χάσει σύντομα την ελευθερία του. Και η ειρωνεία είναι ότι σύντομα θα χάσει επίσης και τις ευκολίες και τις ανέσεις του(ΣόμερσετΜωμ).
Αυτό είχαμε την ευκαιρία -δυστυχώς ή ευτυχώς- να το συνειδητοποιήσουμε τα σκοτεινά χρόνια της πανδημίας, όταν ο «πολίτης» απεμπόλησε την ελευθερία του – με προθυμία πολλές φορές – , προκειμένου να παραμείνει εντός του κοινωνικού ιστού.
Ήταν τότε που εμφανίστηκε μια επιχείρηση με το κωδικό όνομα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» (τι ειρωνεία!) που συνέδεε όλες τις καθημερινές δραστηριότητες με μια συγκεκριμένη ιατρική πράξη!
Ήταν τότε που ο φόβος απλώθηκε σαν ένα σκοτεινό πέπλο πάνω από τις ανθρώπινες ψυχές!
Ήταν τότε που το λογικό θεωρήθηκε παράλογο, ο αντιστεκόμενος κοινωνικά ανεύθυνος και ο παραχωρών «γη και ύδωρ» κοινωνικά υπεύθυνος!
Ήταν τότε που φιμώθηκαν όλες οι φωνές – φορείς του διαφορετικού!
Ήταν τότε που η παρέκκλιση έγινε νόμος και ο νόμος παρέκκλιση!
Ήταν τότε που η καταδίκη του πολίτη σε ανέχεια κρίθηκε ανεκτή !
Ήταν τότε που η Ελευθερία έγινε…σκλαβιά!
Ήταν τότε που….ήρθε ο κόσμος ανάποδα!
Όμως, δεν μπορούμε να αγνοούμε (ή να προσποιούμαστε ότι αγνοούμε) ότι η Ελευθερία σε όλες τις μορφές της είναι σύμφυτη με τον άνθρωπο. Γι’ αυτό ακριβώς και το «Άτομο που δεν έχει ελευθερία, δεν μπορεί να ευδοκιμήσει και πολύ περισσότερο να διεκδικήσει το ιερό δικαίωμα της ευτυχίας. Είναι χειραγωγούμενο και υποτάσσεται στα κελεύσματα και στις εντολές του κυρίου του. Κάτω από τέτοιες συνθήκες η προσωπικότητά του εξουθενώνεται, η ύπαρξή του εξαθλιώνεται και οι ενέργειές του, καταναγκαστικές και δουλικές, δεν φέρνουν τη σφραγίδα της ελεύθερης προσωπικότητας.
Ο άνθρωπος είναι απόλυτα ελεύθερος και γι’ αυτό είναι και απόλυτα υπεύθυνος. Να την προστατεύσει , να την διεκδικήσει , να θυσιαστεί για αυτήν, όσο και αν ακούγεται μελό ή παρωχημένο.
Αυτό είναι το μήνυμα της φετινής επετείου της κήρυξης της Επανάστασης του 1821. Ότι κάποιοι λίγοι που δεν φοβούνται (όχι γιατί είναι υπερήρωες αλλά γιατί διαθέτουν το θάρρος του πολίτη) στέκονται απέναντι από τον δυνάστη τους φωνάζοντάς του με στεντόρια φωνή «Παραιτήσου» .
Ότι αυτοί οι λίγοι , που δεν είναι άτρωτοι, αποφασίζουν να χάσουν την άνεσή τους ,για να μην χάσουν την ψυχή τους. Γιατί «ζωή χωρίς ελευθερία είναι σαν σώμα χωρίς ψυχή» (Χ. Γκιμπράν)!
ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!
Απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Δημιουργική Γραφή»του ομώνυμου διεπιστημονικού προγράμματος ΕΑΠ & Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας . Από το 2002 εργάζεται στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας σε εκπαιδευτικού περιεχομένου πονήματα, , ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί για θέματα της επικαιρότητας. Πρόσφατα τιμήθηκε με το 1ο βραβείο Διηγήματος στον 23ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ε.Τ.Ε.Π Κερατσινίου.
