Τα φώτα λάμπουν, οι ιαχές του κόσμου ξεσηκώνουν, η ένταση της αναμέτρησης ανεβάζει την αδρεναλίνη. Η ζωή ενός αθλητή είναι ιδιαίτερη, ανεξάρτητα από το αν αποτελεί μέλος μίας ομάδας ή αν αγωνίζεται μόνος του κόντρα στον χρόνο και τις επιδόσεις. Ο αθλητισμός προκαλεί πρωτόγνωρα συναισθήματα και όλοι μας έχουμε σκεφτεί κάποια στιγμή στη ζωή μας ότι γίναμε οι πρωταγωνιστές σε έναν φανταστικό τελικό ή σε μία κρίσιμη αναμέτρηση και πιάσαμε κορυφή.
Καλά είναι όλα αυτά, όμως η ζωή του αθλητή έχει ημερομηνία λήξης. Τουλάχιστον σε υψηλό επίπεδο, οι απαιτήσεις είναι τεράστιες και όσο καλά κι αν στέκεται στον αγωνιστικό χώρο ένας παίκτης, άλλο τόσο έχει να αντιμετωπίσει τον χρόνο που δεν αστειεύεται ούτε κάνει χατίρια. Κάποια στιγμή λοιπόν σβήνουν τα φώτα, οι ιαχές του κόσμου παύουν και η αδρεναλίνη πέφτει, με αποτέλεσμα οι αθλητές και ειδικά εκείνοι που έχουν μάθει να ανεβαίνουν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου, να αναζητούν την επόμενη καριέρα τους.
Για τους περισσότερους από αυτούς οι επιλογές είναι περιορισμένες. Εφόσον ένας αθλητής είχε τον χρόνο να σπουδάσει όσο εξασκούσε το σπορ που αγαπούσε, η νέα καριέρα έχει πολλούς δρόμους. Για τους περισσότερους όμως τα πράγματα είναι συγκεκριμένα. Κάποιοι συνεχίζουν από τον πάγκο, άλλοι πίσω από τα μικρόφωνα, όπως ο Γκάρι Λίνεκερ. Πολλοί υπηρετούν ως παράγοντες τις ομάδες τους, όπως ο Κριστιάν Καρεμπέ, ενώ υπάρχει η επιλογή του επιχειρηματία ή η καριέρα σε ένα νέο άθλημα, όπως επέλεξε η Τζένιφερ Σαχάντε με το πόκερ.
Ιδέες υπάρχουν, αρκεί να υπάρχει και όρεξη. Το κυριότερο για όλους εκείνους του αθλητές που ψάχνουν την επόμενη μέρα τους μακριά από τα γήπεδα είναι να βρουν ένα νέο σκοπό στη ζωή τους και, κυρίως, να διαχειριστούν την απώλεια της προσοχής που λάμβαναν όσο πρωταγωνιστούσαν μέσα στους αγωνιστικούς χώρους και στις διοργανώσεις. Η λίστα με τις ασχολίες που επιλέγουν οι αθλητές είναι αρκετά ποικιλόμορφη και μερικές φορές εκπλήσσει με τις επιλογές που κάνουν μερικοί από αυτούς.
Το μεγάλο πρόβλημα των αθλητών μετά το τέλος της καριέρας τους στα γήπεδα είναι ότι τα φώτα της δημοσιότητας αποτραβιούνται από πάνω τους και δεν μπορούν να το διαχειριστούν. Ένας ιδανικός τρόπος για να το αποφύγουν είναι να μπουν στον χώρο του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Μερικές τέτοιες περιπτώσεις είναι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ, ο Μάικλ Τζόρνταν ή ο Σακίλ Ο’Νιλ, αλλά σε cameo ρόλους. Ο Μπρους Τζένερ αντίθετα, κατέκτησε το 1997 το χρυσό στο δέκαθλο ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ και πρωταγωνίστησε στη δεκαετία του ’80 σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές, ανάμεσά τους στο Πλοίο της Αγάπης και σε άλλα. Μεγάλη καριέρα έχει κάνει και ο Ντουέιν Τζόνσον, γνωστός ως The Rock που μετράει ως τώρα σχεδόν 100 ταινίες ως πρωταγωνιστής ή συμπρωταγωνιστής.
Φυσικά, η εύκολη λύση για τους πρώην αθλητές είναι να γίνουν προπονητές ή μάνατζερ. Αυτό γνωρίζουν καλύτερα, αφού έχουν τεράστια εμπειρία από τους αγωνιστικούς χώρους, αλλά και τις δυσκολίες έξω και γύρω από αυτούς. Ο Ζοζέ Μουρίνιο ως παίκτης δεν πέτυχε τίποτα, όμως σαν προπονητής έχει σαρώσει τους τίτλους. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα ήταν εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και ακόμη πιο πετυχημένος στους πάγκους των μεγαλύτερων ομάδων του κόσμου, ενώ θεωρείται αυτή τη στιγμή «ο κορυφαίος προπονητής του πλανήτη».
Αν ο αθλητής έχει έντονους δεσμούς με μία ομάδα, τότε συχνά γίνεται τεχνικός διευθυντής ή αναλαμβάνει ένα άλλο σχετικό πόστο. Ο Λάρι Μπερντ έχει συνδέσει το όνομά του με τους Σέλτικς και θεωρείται εξαιρετικά πετυχημένος παράγοντας, ενώ ο Κριστιάν Καρεμπέ έχει βρει «λιμάνι» στον Πειραιά και τον Ολυμπιακό, όπου εργάζεται ως παράγοντας κοντά στην ομάδα για πάνω από δέκα χρόνια.
Υπάρχει βέβαια και ο οικονομικός παράγοντας, που σημαίνει ότι αν ένας αθλητής έχει βγάλει πολλά χρήματα, μπορεί να επενδύσει. Ο Ντέιβιντ Μπέκαμ θεωρείται ένας από τους κορυφαίους σε αυτόν τον τομέα, αφού έχει επενδύσει σε δεκάδες επιχειρήσεις και δρέπει τους καρπούς. Μία άγνωστη περίπτωση πετυχημένου αθλητή και επιχειρηματία είναι, όμως, ο Πάαβο Νούρμι. Ο Φιλανδός δρομέας μεγάλων αποστάσεων πήρε εννέα χρυσά σε τέσσερις Ολυμπιακούς Αγώνες (1920, 1924, 1928, 1932) και όταν αποσύρθηκε, άνοιξε ένα υφασματοπωλείο στο Ελσίνκι που του έφερε μεγάλα κέρδη. Έπειτα, επένδυσε στις κατασκευές και έκτισε δεκάδες διαμερίσματα στην πρωτεύουσα της Φινλανδίας.
Μία άλλη εναλλακτική για τους αθλητές είναι ο σχολιασμός. Όπως και στην περίπτωση της προπονητικής, έτσι κι εδώ γνωρίζουν άριστα τις λεπτομέρειες που απαιτούνται για να ενημερώσουν έναν τηλεθεατή ή ακροατή. Εκατοντάδες αθλητές κάνουν νέα καριέρα πίσω από τα μικρόφωνα, με τους Γκάρι Λίνεκερ, Τζέιμι Κάραχερ, Ρίο Φέρντιναντ να είναι πασίγνωστοι αυτή την εποχή στο ποδόσφαιρο ή τους Ρέτζι Μίλερ, Τσαρλς Μπάρκλεϊ στο ΝΒΑ.
