Η κατάσταση στον Κολοσσό χαρακτηρίζεται σοβαρή. Αν θα πρέπει να αναλάβουμε ένα μερίδιο ευθύνης για αυτό που συμβαίνει στην ομάδα του νησιού μας, θα διαφωνούσα κάθετα. Όλα τα Μ.Μ.Ε του νησιού αλλά και της Ελλάδας γενικότερα μιλούσαν έως τώρα για μια ομάδα μοντέλο, για το καμάρι της Ρόδου ,κ.τ.λ. Όλοι όσοι ασχολούνται με την δημοσιογραφία στο νησί, αντικειμενικά ή όχι, μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια, ακόμα και όταν η ομάδα δεν ήταν στην καλύτερη της κατάσταση και απολαμβάναμε την παρουσία της ομάδας στα σαλόνια της Α1. Κάποια στιγμή ρωτώντας σε συνέντευξη τύπου για αυτήν την κατάσταση που επικρατεί στον Κολοσσό, πήρα επιθετική απάντηση από πολλούς. Εγώ για αυτήν την ομάδα -να ενημερώσω αυτούς που είναι κάποια λίγα χρόνια στον Κολοσσό- έχω τρέξει, πονέσει, δακρύσει, κλάψει, ματώσει, μα πάνω από όλα την έχω αγαπήσει. Για αυτό λοιπόν αυτοί που κάνουν σωστά την δουλειά τους δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα.
Θα κρατήσω αυτό που δήλωσε στο news12.gr ο Γιάννης Σφαιρόπουλος:
«Είμαι περήφανος που δούλεψα σε αυτήν την ομάδα», ευχαριστώντας όλους όσους πραγματικά βοήθησαν με τον τρόπο τους αυτόν και την ομάδα. Με ευχαρίστησε προσωπικά για την στήριξή μου απέναντί του όσο διάστημα δούλευε στη Ρόδο. Αυτό που έχτισε αγωνιστικά ο coach και διοικητικά οι άνθρωποι της ομάδας, θα πρέπει να συνεχιστεί. Εδώ κάποιος θα αναφερθεί και στον οικονομικό παράγοντα που είναι αυτή τη στιγμή και το πιο φλέγον ζήτημα. Συμφωνούμε απόλυτα. Ο Κολοσσός όμως ποτέ δεν λειτουργούσε σαν επιχείρηση, αλλά σαν οικογένεια. Αυτό είναι η δύναμή του και με αυτό το κριτήριο πορεύεται τόσα χρόνια. Αυτό που πιστεύω πως λείπει -και που λείπει από πολλές ομάδες κυρίως του νησιού μας, αλλά και γενικότερα της Ελλάδας- είναι η μεθοδικότητα με την οποία πρέπει να δουλεύουν οι ομάδες. Πράγμα που δεν γίνεται σχεδόν σε κανένα σύλλογο. Πάρτε παράδειγμα τον Παναθηναϊκό, που για αρκετά χρόνια τώρα είναι μόνιμος πρωταθλητής Ελλάδας και έξι φορές πρωταθλητές Ευρώπης. Βέβαια το Ελληνικό πρωτάθλημα θα έπρεπε να αλλάξει λίγο. Η γνώμη μου είναι πως οι δύο ομάδες που διαφέρουν κατά πολύ από τις άλλες, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός να συμπεριληφθούν σε μια ενιαία Λίγκα της Ευρώπης με ομάδες ίδιας δυναμικότητας σε ρόστερ αλλά κυρίως σε μπάτζετ. Αυτομάτως οι άλλες ομάδες θα αποκτήσουν κίνητρο για να γίνουν πιο ανταγωνιστικές αλλά και το πρωτάθλημα θα αποκτήσει ενδιαφέρον. Ακόμα και οι παίκτες που κατά καιρούς αμείβονται με υπέρογκα ποσά χωρίς να τα αξίζουν κάνουν κακό στο άθλημα. Υπάρχουν παίκτες που αμείβονται λιγότερο ή και καθόλου, αγωνίζονται με πιο πολύ πάθος και ζήλο από πολλές «ντίβες» του χώρου. Αυτό λοιπόν που χρειάζεται το άθλημα είναι αναθεώρηση απόψεων από αυτούς που κρατάνε την τύχη του αθλήματος στα χέρια τους.
Του Γιάννη Αρφαρά