Αφιερωμένη στις αλησμόνητες πατρίδες, η παράσταση, με τίτλο «Τζιβαέρι μου» που θα πραγματοποιηθεί στο Θέατρο Μεσαιωνικής Τάφρου την Παρασκευή 1η Σεπτεμβρίου 2023, στις 9 το βράδυ.
“Οι πατρίδες είναι οι άνθρωποι κι αν η Μικρά Ασία δε χάθηκε με τον ξεριζωμό, κινδυνεύει να χαθεί όταν οι απόγονοι των παιδιών της χάνουν την συνείδηση, την ταυτότητά τους. Χάνεται όταν εμείς δεν έχουμε πια την αίσθηση της ρίζας μας. Ας κρατήσουμε ψηλά τις εικόνες των χαμένων πατρίδων μας και τη μνήμη μας και ας θυμηθούμε κάθε τέτοια μέρα να κάψουμε ένα νοερό λιβάνι στη μνήμη, τη μόνη περιουσία τους. Ο Γεώργιος Σεφέρης λέει: «σβήνοντας ένα κομμάτι παρελθόν, είναι σαν να σβήνεις και ένα αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον». Να μην το επιτρέψουμε. Καθήκον μας να παραμείνει άσβεστο το λυχνάρι της ιστορίας“, τονίζει ο Δήμαρχος Ρόδου κ. Αντώνης Β. Καμπουράκης.
Καθοριστική και η συμβολή του Προέδρου CID UNESCO Αθηνών Κωνσταντίνου Τουλάτου, για την εκδήλωση, ο οποίος, θα ανακοινώσει την έναρξη λειτουργίας του CID UNESCO Ρόδου.
Το έπος της Ανατολής και η ιστορία του ξεριζωμού, του Μικρασιατικού Ελληνισμού, ζωντανεύουν με έναν ιδιόμορφο τρόπο, μέσα από μουσικοχορευτική και θεατρική παράσταση, που περιγράφουν αρχικά τις ημέρες ευημερίας των Ελλήνων της Μικρασίας και στη συνέχεια, την καταστροφή της Σμύρνης και τον βαθιά σημαδεμένο ξεριζωμό.
Η αφήγηση, υπογραμμίζεται με χρήση βίντεο, μέσα από επίσημα αρχεία. Η πληγωμένη από τις βίαιες μετακινήσεις ελληνικών πληθυσμών εποχή, περιγράφεται στην παράσταση, μέσα από μαρτυρίες προσφύγων, που συνοδεύονται από συγκλονιστική μουσική, δημιουργώντας ηχητικά τοπία, που αναμοχλεύουν μνήμες και προκαλούν συγκινήσεις.
“Πέρασαν 100 χρόνια από τις αποφράδες εκείνες μέρες, από τα θλιβερά εκείνα γεγονότα, που είχαν ως αποτέλεσμα την έξωση των ‘Ελλήνων, από τα άγια χώματα της Μικράς Ασίας. Οι λέξεις είναι φτωχές, τα νοήματα νεκρά, το συναίσθημα όμως είναι ενεργό. Πρέπει να θυμόμαστε, πρέπει να μιλούμε τέτοιες μέρες, για την πίκρα, τη νοσταλγία και τον ξεριζωμένο πόθο εκατομμυρίων ανθρώπων για τις χαμένες, εγκαταλειμμένες, μα αλησμόνητες μικρασιατικές πατρίδες. Θερμά συγχαρητήρια στους Συλλόγους «Καλυμνίων Ρόδου και «Μικρασιατών Λέρου» για την πρωτοβουλία», υπογραμμίζει ο Πρόεδρος του ΔΟΠΑΡ Τέρης Χατζηιωάννου.
Με πολλές ανθρώπινες απώλειες, ενάμισι εκατ. κυνηγημένες ψυχές, θύματα παγκόσμιων γεωπολιτικών ανακατατάξεων, που εκδιώχθηκαν βίαια από την τρισχιλιετή τους πατρίδα και βρήκαν παρηγοριά στην αγκαλιά της μάνας Ελλάδας. Μιας Ελλάδας αδύναμης λόγω συνεχών πολέμων, να σηκώσει το βάρος της ανείπωτης καταστροφής με μια κοινωνία ντόπιων Ελλήνων, που έβλεπαν τους πρόσφυγες ως φορείς μιζέριας, στην ήδη φτωχή χώρα μας.
Οι βαθύτατα ελληνικές ψυχές, με την εμφανή παρουσία στη Μικρά Ασία είδαν τον κόσμο τους να γκρεμίζεται, τους ανθρώπους τους να χάνονται, το βιός τους να καταβροχθίζεται από τις φλόγες.
Ο θόρυβος του αφανισμού, εκκωφαντικός… Η Ορθόδοξη πίστη, το μοναδικό, μελλοντικό, αληθινό στήριγμα, μαζί με την πατρίδα μας, που τελικά, υπερέβη εαυτόν και άφησε εκείνο το «ξένο σώμα» να ριζώσει, να ανθίσει, να καρπίσει, να λάμψει ο πολιτισμός και η αρχοντιά και η φτωχή Ελλάδα, να μετατραπεί σε μια χώρα με υπέροχους ανθρώπους, που συνεχίζουν να διδάσκουν στα πέρατα της γης, πρόοδο και πολιτισμό.
Μια αληθινά συγκλονιστική και διαφορετική παράσταση με την στήριξη του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής που συνδιοργανώνουν η Ένωση Καλυμνίων Ρόδου, ο Σύλλογος Μικρασιατών Λέρου, το Υπουργείο Πολιτισμού (Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου), η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και ο Δήμος Ρόδου (ΔΟΠΑΡ), με τη συμμετοχή των συλλόγων Βιλλανόβα Παραδεισίου, Γυναικών Κοσκινού και τους Παροικιακούς Συλλόγους Πατμίων και Νισυρίων Ρόδου.