Του Τάσου Βογιατζόγλου
Πότε ήταν η τελευταία φορά που σωματείο της Δωδεκανήσου ,σε ομαδικό άθλημα πήρε πρωτάθλημα σε εθνική κατηγορία ;
Ε, όποτε και να είχε συμβεί ,μάλλον ήταν και η τελευταία φορά ,τουλάχιστον για την επόμενη τριετία δεν προβλέπεται, πρωτάθλημα από πουθενά.
Ναι έτσι απλά, γιατί δεν βλέπω προέδρους, στην είσοδο του Δωδεκανησιακού αθλητισμού, αλλά προέδρους να κοιτούν την έξοδο από αυτόν.
Οι περισσότεροι πρόεδροι ομαδικών αθλημάτων ,στον νομό μας ,είναι λειτουργούν μόνοι, χωρίς ικανά διοικητικά συμβούλια . Και απλώς οι άνθρωποι, μένουν, μέχρι να φύγουν.
-Γιατί τώρα πια, λόγω και της κρίσης, δεν μπορούν να εχουν πλήρη επίγνωση ,των οικονομικών μεγεθών, που εχουν σχέση με την ομάδα, αλλά και από τον ευρύτερο χώρο .
-Γιατί τώρα πια δεν μπορούν να σχηματίσουν ικανά διοικητικά συμβούλια , αφού δεν υπάρχουν ενεργά άτομα που θέλουν να γίνουν παράγοντες (εκτός αν παίζουν στην ομάδα τα παιδιά τους)
-Γιατί τώρα πια η οικονομική κρίση ,έχει πάει στην επαγγελματική και οικογενειακή ζωή του, όλων των προέδρων
-Γιατί τώρα πια ,ηρθε η ώρα και τα ομαδικά αθλήματα στα νησιά της Ρόδου και Κω, πρέπει να κάνουν τον Καλλικράτη τους. Άλλωστε κάθε σπηλιά πρέπει να έχει ένα δράκο.
