Όλοι ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό αλλά δεν έχουμε όλοι τον ίδιο ορίζοντα
K.Adenauer
Με αυτό το σύνθημα οι υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας μαζί με τους αλληλέγγυους πολίτες που βρίσκονται από την πρώτη στιγμή στο πλευρό τους διαδήλωσαν στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας …στα Αγγλικά. Ναι, στα Αγγλικά! Γιατί ήρθε η στιγμή όλος το κόσμος να γίνει κοινωνός της μεγάλης αδικίας την οποία έχουν υποστεί από την 1η Σεπτεμβρίου.
Οι υγειονομικοί με τις λευκές τους μπλούζες και έχοντας τα χέρια τους δεμένα με χειροπέδες, για να θυμίζουν σε όλους τους πολίτες την αναίτια σύλληψη και κράτησή τους το απόγευμα της 7ης Ιουλίου μετά την ειρηνική διαμαρτυρία τους πλησίον της οικίας του Πρωθυπουργού, ενημέρωσαν τους τουρίστες που είχαν κατακλύσει τον πεζόδρομο Αποστόλου Παύλου στο Θησείο ότι έχουν εκδιωχθεί από την εργασία τους σε μια εποχή που είναι πιο απαραίτητοι από ποτέ.
Οι τουρίστες έδειχναν με κάθε τρόπο αρχικά την έκπληξή τους για την παρουσία των υγειονομικών εκεί και στη συνέχεια τη δυσαρέσκειά τους για όλο αυτό που συμβαίνει στους άλλοτε «ήρωες των μπαλκονιών». Πολλοί δήλωσαν συγκλονισμένοι, όταν πληροφορήθηκαν τα γεγονότα που οδήγησαν στην κράτησή τους στη ΓΑΔΑ και εξέφρασαν την λύπη τους που μια κυβέρνηση συμπεριφέρεται έτσι σε επιστήμονες υγείας. Οι Έλληνες πολίτες δήλωναν με κάθε τρόπο τον αποτροπιασμό τους για την άδικη εκδίωξη των υγειονομικών από τα νοσοκομεία που καταρρέουν από την έλλειψη έμπειρου προσωπικού το οποίο είναι αδύνατον να αντικατασταθεί και για αυτό είναι πολύτιμο.
Συγκινητικές εικόνες καταγράφθηκαν στο μυαλό των διαδηλωτών, όταν ο κόσμος τους πλησίαζε για να δηλώσει τη στήριξή του σε αυτόν τον αγώνα που έχει πια σύμμαχό του όλον τον ελληνικό λαό, τα κόμματα της αντιπολίτευσης -πλην συγκεκριμένων θλιβερών εξαιρέσεων-, των σωματείων , της ΑΔΕΔΥ… Μακρύς ο κατάλογος των ελεύθερα σκεπτόμενων πολιτών που έχουν πια αντιληφθεί ύστερα από δύο χρόνια ότι το αφήγημα δεν ευσταθεί και ότι η πανδημία στάθηκε μια πολύ βολική αφορμή για να καταπατηθούν βάναυσα οι ατομικές ελευθερίες και να θιγεί κάτι που είναι απαραβίαστο , η τιμή και η αξία του ανθρώπου!
Αυτήν την τιμή και την αξία του ανθρώπου που αποτυπώνεται με ενάργεια στον κώδικα ιατρικής δεοντολογίας και την οποία όφειλε πρώτος ο νομικός και ιατρικός κόσμος της πατρίδας μας να έχει διαφυλάξει ανέλαβαν να προασπίσουν οι ήρωες με τις λευκές μπλούζες και τις χειροπέδες με κόστος …την επιβίωσή τους. Η υπέρβαση που έκαναν και το ΟΧΙ που βροντοφώναξαν στην Εξουσία που ήθελε να τους καταπιεί τους καθιστά άξιους αγωνιστές και τους εξασφαλίζει μία θέση στην ιστορία όλων των λίγων που κατά καιρούς όρθωσαν το ανάστημά τους με κόστος την προσωπική τους ζωή, την επαγγελματική τους πορεία και τελικά…την επιβίωσή τους.
Υπό τη διακριτική -αυτήν τη φορά- παρουσία των ΜΑΤ διέσχισαν όλη την οδό Αποστόλου Παύλου, πέρασαν από τα πολυσύχναστα σοκάκια του Μοναστηρακίου και κατέληξαν στο Σύνταγμα μέσω της Ερμού. Ο αγώνας συνεχίζεται και ούτε η καλοκαιρινή ραστώνη είναι ικανή να σταματήσει το κύμα αντίδρασης που θα γίνει ποτάμι και θα καταπνίξει τους υπεύθυνους αυτής της τραγωδίας. Οι χειροπέδες που έδεσαν τα ιερά χέρια γιατρών και νοσηλευτών και στην πραγματικότητα έπρεπε να βρίσκονται σε άλλα χέρια που κυκλοφορούν ελεύθερα προκαλώντας τη μήνιν του ελληνικού λαού είναι η απόδειξη της βαρβαρότητας. Μιας βαρβαρότητας που, όπως είχε πει ο Ο.Ελύτης τον προηγούμενο αιώνα «τη βλέπω να έρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ, αλλά για μεθοδευμένη και ωμή επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου· για τον πλήρη εξευτελισμό του· για την ατίμωσή του. Οπόταν αναρωτιέται κανείς, γιατί παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτε, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί που όλα δείχνουν ότι δεν θα αντέξουν πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι’ αυτήν δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Οτι οι λεγόμενοι πρακτικοί άνθρωποι, κατά πλειονότητα οι σημερινοί αστοί, μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό. Εκείνοι βλέπουν το τίποτε, εμείς το παν. Πού βρίσκεται η αλήθεια; Θα φανεί μια μέρα όταν δεν θα είμαστε πια εδώ. Θα είναι όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας. Και της εποχής μας»
Αυτό κάνουν οι υγειονομικοί σε αναστολή σε όλη την χώρα. Σώζουν την τιμή όλων μας!
Απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Δημιουργική Γραφή»του ομώνυμου διεπιστημονικού προγράμματος ΕΑΠ & Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας . Από το 2002 εργάζεται στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας σε εκπαιδευτικού περιεχομένου πονήματα, , ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί για θέματα της επικαιρότητας. Πρόσφατα τιμήθηκε με το 1ο βραβείο Διηγήματος στον 23ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ε.Τ.Ε.Π Κερατσινίου.
