Άλλη μια χρονιά ολοκληρώθηκε με αποτυχία –με βάση τον αρχικό στόχο- για τον Ευκλή Σορωνής. Όπως έγινε και τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και φέτος, η ομάδα της Σορωνής έφθασε στην πηγή αλλά δεν μπόρεσε να πιει νερό. Είναι φανερό πως κάτι γίνεται λάθος στην ομάδα αυτή και δεν μπορεί να υλοποιήσει τον στόχο.
Δεν είμαστε στο εσωτερικό της ομάδας για να ξέρουμε πρόσωπα και καταστάσεις όμως είναι φανερό πως οι ευθύνες βαραίνουν τη διοίκηση καθώς αυτή είναι που καθορίζει κάθε καλοκαίρι τον σχεδιασμό. Δεν γίνεται κάθε χρόνο να λες ότι θέλεις τον τίτλο και ποτέ να μην καταφέρνεις. Κάθε φορά βέβαια υπάρχει η δικαιολογία της διαιτησίας, του κατεστημένου, των άλλων που λειτουργούν ίσως …υπόγεια. Ίσως και κάποια από αυτά να ισχύουν, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε. Ποτέ όμως δεν γίνεται μια σοβαρή αυτοκριτική. Ποτέ δεν άκουσα να βγει κάποιος δημόσια και να αναφερθεί στο ποια είναι τα λάθη που έγιναν από τους ίδιους, αν τελικά έγιναν…
Επιπρόσθετα, αυτό που προσωπικά μου προξενεί πολύ μεγάλη εντύπωση είναι το ότι ποτέ η διοίκηση δεν προστάτεψε τον ίδιο της τον στόχο. Φωνές κάθε χρόνο υπάρχουν. Ποτέ όμως δεν έχουν γίνει ενέργειες με σθένος και πάθος. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ακόμα και στην ένσταση που κέρδισε φέτος ο βασικός αντίπαλος της ομάδας, ο Απόλλων Καλυθιών, υπήρχε τρόπος για να προσβληθεί η απόφαση και να αλλάξουν άρδην τα δεδομένα. Κανένας όμως δεν ασχολήθηκε στα σοβαρά. Η διοίκηση το άφησε έτσι το θέμα. Ούτε μια αντίδραση στα θεσμοθετημένα όργανα. Τίποτα…
Η ιστορία με τον Ευκλή, τείνει να γίνει κάτι …γραφικό. Κάθε χρόνο το ίδιο. Το χειμώνα ο πήχης μπαίνει ψηλά και κάποια στιγμή κατεβαίνει απότομα. Τότε θυμόμαστε τα μικρά παιδιά και τις Ακαδημίες. Δεν γίνεται όμως έτσι. Λείπει αυτό που λέμε …σφραγίδα και ξεκάθαρος στόχος. Το σίγουρο είναι ότι η άμεση κατάκτηση του πρωταθλήματος με τις Ακαδημίες, δεν μπορούν να συνυπάρξουν…
Υ.Γ.: Ίσως τελικά και να μην χρειάζεται ο Ευκλής να μπει σε διαδικασία πρωταθλητισμού από τη στιγμή που το μεγάλο του …χαρτί λέγεται Ακαδημίες. Ας γίνει ξεκάθαρο όμως…
