Η επιθυμία του Σούλη Παπαδόπουλου να αφιερώσει αρκετή …φαιά ουσία στους πιτσιρικάδες, δεν νομίζω να έχει –κοντινό- προηγούμενο. Δεν θυμάμαι τα τελευταία πολλά χρόνια, άλλον μη ρόδιο προπονητή να δίνει τόσο βάρος στους νεαρούς ντόπιους παίκτες, έστω και με την μορφή …εντατικού φροντιστηρίου. Και μόνο δηλαδή που ασχολείται μαζί τους και πέρα απ΄ ότι δηλώνει ενθουσιασμένος με το ταλέντο τους και την προσπάθεια τους, θέλει να τους βάλει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μέσα σε επαγγελματικά καλούπια, νομίζω ότι είναι άκρως σημαντικό γι’ αυτά τα παιδιά. Συνήθως, οι περισσότεροι επαγγελματίες προπονητές του επιπέδου του Σούλη που πηγαίνουν σε μια ομάδα να δουλέψουν, δεν νοιάζονται και τόσο πολύ για τους πιτσιρικάδες και απλά τους ενδιαφέρει να «γεμίσουν» το ρόστερ και να το κάνουν ικανό να μπορέσει να πρωταγωνιστήσει, ικανοποιώντας και την διοίκηση που πληρώνει θέλοντας να βλέπει αποτελέσματα. Στην περίπτωση του Σούλη, μπορούμε να πούμε ότι έχουμε ένα καλό συνδυασμό. Δηλαδή, ο έμπειρος τεχνικός κατάφερε να φτιάξει ένα ποιοτικό και ισχυρό ρόστερ με παίκτες που μπορούν να σηκώσουν στους ώμους τους το βάρος του πρωταθλητισμού αλλά «χώρεσε» και τους ντόπιους πιτσιρικάδες που έχουν ταλέντο και παράλληλα είναι διψασμένοι για διάκριση. Τολμώ δε να αναφέρω, ότι σχεδόν με εντυπωσίασε η απόφαση του να προσθέσει δυο έξτρα (πρωινές) προπονήσεις προκειμένου να τους κάνει …εντατικά μαθήματα πάνω σε τομείς που υστερούν. Έχω την αίσθηση ότι η συγκεκριμένη φουρνιά «μικρών» του Διαγόρα είναι πολύ τυχερή που …έπεσε στα χέρια αυτού του προπονητή και θα πρέπει να ακολουθήσει κατά γράμμα τις οδηγίες του. Δεν ξέρω αν στο τέλος θα καταφέρουν να σταδιοδρομήσουν στο χώρο (αυτό δεν μπορεί κανείς να το ξέρει), όμως πιστεύω ακράδαντα ότι …χαμένοι δεν θα πάνε ακούγοντας τον προπονητή τους. Τουλάχιστον θα γνωρίσουν πως είναι το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και πως πρέπει να δουλεύει ένας ποδοσφαιριστής που σέβεται τον εαυτό του και θέλει να προχωρήσει. Αυτά και μόνο, είναι σημαντικά πράγματα τα οποία αν μη τι άλλο αξίζουν πάρα πολλά. Και δεν είναι υπερβολικό να αναφέρουμε ότι μέχρι τώρα όλοι οι νεαροί έπρεπε να φύγουν εκτός συνόρων Δωδεκανήσου, μακριά από το σπίτι τους για να τα μάθουν. Τώρα μπορούν να το κάνουν …εντός έδρας. Χωρίς να χρειαστεί να ματώσει και η τσέπη του μπαμπά. Είναι μεγάλη υπόθεση.
Δραγάτης Δημήτρης
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ροδιακή» στις 31 Αυγούστου
