Οι εκπαιδευτικοί – μέλη της κίνησης ΜΑΖΙ εκπαιδευτικών εκφράζουν την αγανάκτησή τους για το συνεχόμενο έγκλημα που διενεργείται εις βάρος των παιδιών μας και ολόκληρης της κοινωνίας.
Η κυβέρνηση με την αμέριστη στήριξη των ΜΜΕ της χώρας εδώ και τρία –τουλάχιστον- χρόνια έχει καταφύγει σε πρακτικές καταστολής κάθε υγιούς αντίδρασης και κάθε φωνής που εκφράζει τα αυτονόητα.
Με αφορμή το τελευταίο τραγικό γεγονός της σύγκρουσης των δύο τρένων στα Τέμπη, η οργή των πολιτών έχει ξεχειλίσει.
Ακόμη και ο πιο ανυποψίαστος μέχρι τώρα πολίτης, αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον εμπαιγμό με μοναδικούς στόχους το κέρδος, την διατήρηση της εξουσίας, τον έλεγχο και τη χειραγώγησή του.
Με πρόσχημα την υγεία και την ασφάλεια, οι «Μένουμε ασφαλείς» κύριοι αρμόδιοι υπουργοί υπέγραφαν σωρηδόν υπουργικές αποφάσεις με στόχο τον εγκλεισμό μας, τον αποκλεισμό και στιγματισμό πολιτών ως επικίνδυνων για τους άλλους και τον διχασμό της ελληνικής κοινωνίας, την ίδια ώρα που ξέχασαν να ασχοληθούν με βασικά μέτρα ασφαλείας σε βασικές υποδομές, ενώ συγχρόνως καταβάλλουν συντονισμένη προσπάθεια για την αποδυνάμωση του δημόσιου συστήματος υγείας, την απαξίωση της δημόσιας παιδείας, την αφαίρεση κάθε δημόσιου αγαθού, την καταστολή του δικαιώματός μας στην απεργία – αποχή από διαδικασίες που μας καθιστούν συνυπεύθυνους μιας εγκληματικά ανελέητης πολιτικής.
Υπέγραφαν υπουργικές αποφάσεις και οριζόντια τυφλά μέτρα επιβολής που οδήγησαν στη μείωση του προσδόκιμου ζωής των παιδιών μας και τους δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα, όπως εκ των υστέρων πληροφορηθήκαμε από τους αρμόδιους ειδικούς που εμπιστευθήκαμε την ασφάλειά μας (Δηλώσεις προέδρου ΕΟΔΥ, STAR, 6/1/2023 και αν. υπουργού Υγείας, ΔΕΛΤΑ, 27/1/2023).
Ο ψηφιακός μετασχηματισμός της χώρας, που προωθήθηκε λυσσαλέα από τα κυβερνητικά στελέχη και αποδέχτηκε η ελληνική κοινωνία, αποδείχτηκε ένα εξαιρετικό μέσο για τον έλεγχο των πολιτών, την υποβάθμιση της ζωής μας και την αφαίρεση βασικών δικαιωμάτων μας με ηλεκτρονικές εφαρμογές για παρακολουθήσεις, για αποκλεισμό, στιγματισμό και κατηγοριοποίηση πολιτών, για πλειστηριασμούς κατοικιών, για μείωση προσωπικού και ανάθεση της ευθύνης στον πολίτη, την ίδια ώρα που υπηρεσίες προς τον πολίτη (δημόσιες ή μη) στερούνται βασικού εξοπλισμού για την διασφάλιση της υγείας και της ζωής του.
Και για να μην απομείνει πολίτης που δεν έχει πειστεί για το πόσο αδίστακτοι και φτηνοί αποδεικνύονται οι κυβερνώντες, εν μέσω του βαρύτατου εθνικού πένθους η κυβέρνηση με πολυνομοσχέδιο-εξπρές κάνει το επόμενο βήμα για την ιδιωτικοποίηση του νερού και ενώ έχουν προηγηθεί τρεις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας για τον δημόσιο χαρακτήρα του.
Μια ολόκληρη κοινωνία, που ανέχτηκε την παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων και τις αρνητικές συνέπειες επισφαλών υποχρεωτικοτήτων στο όνομα της ασφάλειας, δεν μπορεί να ανεχτεί καμιά θυσία «εξ αμελείας», και κυρίως θυσίες νέων παιδιών, στο όνομα του κέρδους και των εγκληματικών «παραλείψεων».
Η κοινωνία δεν μπορεί να ανεχτεί άλλο τη συντονισμένη προσπάθεια των μεγάλης εμβέλειας ραδιοτηλεοπτικών μέσων για συγκάλυψη ευθυνών, ούτε τους ειδήμονες μεγαλοδημοσιογράφους να μιλούν για την αναγκαιότητα του θανάτου και την αναγκαία θυσία νέων παιδιών, που θα οδηγήσει σε εκσυγχρονισμό των μηχανισμών. Τα μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια, που εμμονικά παρακολουθούσαν πολίτες μόνους τους στο δρόμο χωρίς μάσκα και τους χαρακτήριζαν επικίνδυνους για τη δημόσια ασφάλεια, αυτοί που έχουν μετατρέψει την ενημέρωση σε μονοθεματική προπαγάνδα, προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν αντιλήφθηκαν ποτέ τα εξώδικα και τις απεργίες των εργαζομένων, ούτε τις διαδικασίες παραπομπής της Ελλάδας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα ανωτέρω ζητήματα.
Όσο για τους αρμόδιους των ραδιοτηλεοπτικών μέσων, που επέτρεψαν να διασπείρεται τρόμος και διχασμός στους πολίτες εδώ και τρία χρόνια, τώρα θυμήθηκαν ότι πρέπει να «αποφευχθεί η συμβολή των ΜΜΕ στην πρόκληση περαιτέρω πανικού στο κοινό (και ιδίως στους ανήλικους)».
Οι κινητοποιήσεις και τα συλλαλητήρια που οργανώθηκαν από συλλογικότητες, σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους και μαθητές δείχνουν ότι η οργή της κοινωνίας ξεχειλίζει ενάντια στα συμφέροντα που μας καθιστούν αδύναμους και χειραγωγήσιμους.
Ως εκπαιδευτικοί φανήκαμε κατώτεροι σε κάθε περίσταση προάσπισης της ζωής των παιδιών μας. Αδύναμοι να υπερασπιστούμε το δικαίωμα των παιδιών μας στην ασφάλεια, την υγεία και τη συναισθηματική τους ισορροπία.
Την ίδια στιγμή που φοιτητές και μαθητές μάς καλούσαν σε συλλαλητήριο, η ΟΛΜΕ αρκέστηκε σε μια χλιαρή ανακοίνωση συμπαράστασης προς τις οικογένειες των θυμάτων και ευχολόγια.
Την ώρα που μαθητές ξεσπούσαν σε μια υγιή διαμαρτυρία, έχοντας στο πλευρό τους σωματεία, συλλογικότητες και απλούς πολίτες, εμείς οι εκπαιδευτικοί κληθήκαμε να παράσχουμε τηλεκπαίδευση σε μαθητές σχολείων που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, κληθήκαμε από διευθυντές να μεταβούμε σε άδεια από μαθητές σχολεία, για να κάνουμε τηλεκπαίδευση από εκεί, με αφορμή την συμμετοχή των παιδιών στα συλλαλητήρια.
Ως εκπαιδευτικοί έχουμε πρωτίστως το χρέος να αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες των μαθητών μας, τις δίκαιες διεκδικήσεις τους, και όχι να λειτουργούμε ως όργανα καταστολής της φωνής τους, όταν αυτή ενώνεται με την κραυγή της κοινωνίας.
Ως εργαζόμενοι έχουμε χρέος να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τα όλα τα σωματεία των εργαζομένων με ουσιαστική συμμετοχή από τη βάση.
Καλούμε τα σωματεία σε πραγματικές και ουσιαστικές κινητοποιήσεις. Καλούμε τα νομαρχιακά τμήματα της ΑΔΕΔΥ σε πιο ουσιαστική και αποτελεσματική παρέμβαση, αναδεικνύοντας από τη βάση τα τοπικά προβλήματα και επικοινωνώντας τα αιτήματα των εργαζομένων σε τακτικές διαβουλεύσεις σε τοπικό επίπεδο, και όχι μόνο αναμένοντας άνωθεν αποφάσεις.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι το δόγμα των ιδιωτικοποιήσεων, όχι απλώς πάσχει, αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που επαγγέλλονται όσοι ελπίζουν να επωφεληθούν από αυτές. Η λύση στο ψευδοερώτημα “δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας” είναι μία και μοναδική: Οι βασικές υποδομές και οι άμεσης ανάγκης και στρατηγικής σημασίας οικονομικές μονάδες στον άμεσο έλεγχο των πολιτών. Στο κράτος, αλλά με διαφάνεια και δημοκρατικό τρόπο λειτουργίας, τα οποία μόνο οι πολίτες μπορούν να επιβάλλουν. Τα πειράματα των ιδιωτικοποιήσεων και των “ανεξάρτητων αρχών” τα νιώσαμε στο πετσί μας αρκετά. Αρκετά!
Η συνολική στάση μας, η διαρκής δράση μας, η απαίτηση πλήρους ενημέρωσης και διαφάνειας, η αποχή από διαδικασίες που αγνοούν τον εργαζόμενο και τον πολίτη, η μη ανοχή αυτόκλητων σωτήρων είναι ο μόνος δρόμος για να απαντήσουμε στην επίθεση που δεχόμαστε εμείς και τα παιδιά μας.
Όχι στη διάλυση της κοινωνίας.
Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα των δημοσίων αγαθών.
Καμιά ανοχή σε ψηφιακές εφαρμογές ελέγχου της ζωής μας.
Θέλουμε την τεχνολογία στην υπηρεσία του πολίτη και όχι μέσο καταδυνάστευσής του.
