Συνεχίζει τις προσπάθειες του προκειμένου να καταφέρει να πάρει στα χέρια του όλες τις εξουσίες, έναντι των χωρών – μελών μέσω μιας νέας διεθνούς συνθήκης πανδημίας, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Ουσιαστικά θέλει να επιβάλλει νομικά δεσμευτικούς όρους στα 194 κράτη μέλη του και να αποφασίζει κατά την διάρκεια πανδημιών για αυτά χωρίς αυτά! Ο ΠΟΥ θα συνεδριάσει ξανά από τις 3 έως τις 6 Απριλίου για να συνεχίσει τις συζητήσεις σχετικά με τη συμφωνία. Σκοπεύει να παρουσιάσει τη συμφωνία στην Παγκόσμια Συνέλευση Υγείας, το όργανο λήψης αποφάσεων του ΠΟΥ, τον Μάιο, και να ολοκληρώσει τη σύμβαση έως τον Μάιο του 2024.
Εργάζεται για τη συμφωνία από το 2021 και το διακυβερνητικό διαπραγματευτικό όργανο του ΠΟΥ (INB) πραγματοποίησε συνάντηση πριν από μερικές ημέρες για να συζητήσει το προσχέδιο που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Οι προτεινόμενες επεκτάσεις στις εποπτικές εξουσίες του ΠΟΥ αναφέρονται λεπτομερώς στο άρθρο 18 («Μία υγεία») και στο άρθρο 11 («Ενίσχυση και διατήρηση της ετοιμότητας και της ανθεκτικότητας των συστημάτων υγείας)» της συνθήκης.
Το άρθρο 18 δίνει εντολή στα κράτη μέλη της ΠΟΥ να «ενισχύουν τα πολυτομεακά και ολοκληρωμένα Ενιαία Συστήματα Εποπτείας της Υγείας». Το One Health είναι ένα σύστημα που ο ΠΟΥ προσπαθεί να επεκτείνει από την πανδημία του Covid. Χρησιμοποιεί τις συνδέσεις μεταξύ της «υγείας του ανθρώπου, των ζώων και του οικοσυστήματος» για να «δημιουργήσει νέες μεθόδους επιτήρησης και ελέγχου ασθενειών».
Το άρθρο 11 δίνει εντολή στα κράτη μέλη να ενισχύσουν τις λειτουργίες επιτήρησής τους για «διερεύνηση και έλεγχο επιδημίας μέσω διαλειτουργικών συστημάτων έγκαιρης προειδοποίησης και συναγερμού».
Η συμφωνία ενισχύει την εξουσία και τον έλεγχό του σε ένα ευρύ φάσμα διεθνών εργασιών υγείας, απαιτώντας από τον μη εκλεγμένο παγκόσμιο οργανισμό υγείας να αναγνωριστεί ως «το κυβερνών και συντονιστικό όργανο για το διεθνές έργο υγείας, στην πρόληψη της πανδημίας , ετοιμότητα, ανταπόκριση και ανάκαμψη».
