Η υπόθεση της Αγίας Μαρίνας ξανά στο προσκήνιο

Η πλευρά του ξενοδοχείου «Πήγασος» προχώρησε στην αντεπίθεση, καταθέτοντας μήνυση για την απόφαση περί αναστολής της κατεδάφισης των αυθαιρέτων

Μήνυση κατά του γενικού γραμματέα αποκεντρωμένης διοίκησης Αιγαίου Νίκου Θεοδωρίδη αλλά και κατά παντός συνυπαίτιου ή συναυτουργού σχετικά με το θέμα της κατεδάφισης των αυθαίρετων εγκαταστάσεων στην Αγία Μαρίνα (ιδιοκτησίας του επιχειρηματία Μανώλη Μαργέλου), κατέθεσε ο επιχειρηματίας Γιώργος Διακομιχάλης του Ανδρέα, εκπρόσωπος του ξενοδοχείου «Πήγασος».

Σύμφωνα με το ιστορικό, είχε παρθεί απόφαση κατεδάφισης για τις 28 Μαρτίου του 2017, η οποία όμως στη συνέχεια ανετράπη και δεν εκτελέστηκε έως τώρα, κάτι που η πλευρά του ξενοδοχείου «Πήγασος» θεωρεί παράνομο και σκόπιμο.

Το news1 δημοσιεύει σήμερα όλα την δικογραφία που έχει σχηματιστεί και παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.

Διαβάστε:

«ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΛΗΜ/ΚΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ε Γ Κ Λ Η Σ Η

( εξαιρετικώς επείγον)

1.Της στo   Φαληράκι Ρόδου (ξενοδοχείο ΠΗΓΑΣΟΣ) εδρεύουσας ανωνύμου εταιρείας υπό την επωνυμία «ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑΙ ΒΙΜΗΧΑΝΙΚΑΙ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΣΤΡΑΚΙ ΦΑΛΗΡΑΚΙ ΜΠΙΤΣ Α.Ε.», ( ΑΦ.Μ. 094088251) όπως νόμιμα εκπροσωπείται.

2. Γεωργίου Διακομιχάλη του Ανδρέα ,επιχειρηματία και κατοίκου Ρόδου, Λεωφ. Ρόδου – Καλλιθέας, ξενοδοχείο Πήγασος . ( ΑΦΜ : 016421673 )

ΚΑΤΑ

1.Νικολάου Θεοδωρίδη ,αγνώστων λοιπών στοιχείων, φερόμενου ως ασκούντος καθήκοντα Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου , που φέρεται να εδρεύει στον Πειραιά ( Μπόταση 2-8)

2. Παντός συνυπαιτίου ή συναυτουργού που κατά την νομική βάσανο και εξέταση της εγκλήσεως μας ήθελε διαγνωσθεί ότι ως φυσικός ή ηθικός αυτουργός συνέπραξε εις τις περαιτέρω κατονομαζόμενες ποινικά κολάσιμες Πράξεις .

Κύριε Εισαγγελέα ,

Μηνύω ενώπιον Σας τον ανωτέρω για τα αδικήματα της απιστίας κατά την υπηρεσία , της παραβάσεως καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση ( άρθρα 256, 259 και 263^Α του Π.Κ. )που προς επιβαρυντική αποτίμηση των πράξεων του ως λειτουργού του δημοσίου και διαχειριστού δημόσιας περιουσίας έχουν ως αποτέλεσμα την αποστέρηση περιουσιακού στοιχείου του Ελληνικού Δημοσίου υπερβαίνοντος κατά αντικειμενικό προσδιορισμό το ποσόν των τετρακοσίων χιλιάδων ευρώ  και της εκ της παρανόμου συμπεριφοράς του μηνυόμενου και παντός συνυπαίτιου και συναυτουργού αυτού , ώς ήθελε προκύψει από την νομική βάσανο της προανακρίσεως,  της πρόκλησης δε ετήσιας ζημίας εις βάρος του ελληνικού δημοσίου  δια ποσόν κατά πολύ υπερβαίνον τις εκατόν πενήντα χιλιάδες ευρώ , προκλήσεως δε ισάξιας ζημίας εις εμάς τους πρώτο και δεύτερο των εγκαλούντων , δια της περαιτέρω περιγραφόμενης νομικής συμπεριφοράς του συνιστώσας πλημμέλημα ή κακούργημα σύμφωνα με τα κατωτέρω εκτιθέμενα:

Είμαστε οικογενειακή ανώνυμη εταιρεία , τέσσερα παιδιά και εννιά εγγόνια , όλοι μέτοχοι  οικογενειακής εταιρείας  που λειτουργεί με την μορφή της ανώνυμης εταιρείας  και θεμελιώθηκε από τον πατέρα και πάππο μας Ανδρέα Διακομιχάλη ,  εκ των θεμελιωτών του ξενοδοχειακού τουρισμού στην Ρόδο , μέρος δε των εσόδων μας διατίθεται ανά έτος στην εύρυθμη λειτουργία του «Ιδρύματος Υποτροφιών Ανδρέας Διακομιχάλης», δια του οποίου και χορηγούνται υποτροφίες σε Ρόδιους και Δωδεκανήσιους φοιτητές στην Ελλάδα και το εξωτερικό .

Ο δεύτερος από εμάς Γεώργιος Διακομιχάλης είναι διευθύνων Σύμβουλος της πρώτης εγκαλούσας και μέτοχος αυτής.

Διατηρούμε χρόνια αντιδικία με την εταιρεία «ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε.», που εδρεύει στην Ρόδο και εκπροσωπείται από τον κο Μανώλη Μαργέλο, τοπικό επιχειρηματία κέντρων διασκέδασης αναφορικά με ακίνητο ιδιοκτησίας μας που έχει καταλάβει , ως επίσης έχει καταλάβει και το τμήμα της παραλίας και αιγιαλού στην Αγία Μαρίνα της Ρόδου, όμορο προς το ακίνητο μας . Λόγω χάραξης παραλίας και όμορου προς αυτήν αιγιαλού δυνάμει των διατάξεων του ν. 2971/2001(ιδέτε σχετ. 6 ΦΕΚ οριοθέτησης Δ’ 76/28-1-2005 και 90/10-1-2005 Απόφαση του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου  περί χαρακτηρισμού και γνωμοδότηση αρμόδιας  Επιτροπής) διαμορφώθηκαν διακριτές ιδιοκτησίες μεταξύ της ιδιοκτησίας μας και της ιδιοκτησίας του δημοσίου , κριθέντος ότι αποτελεί δημόσια γαία ότι χαρακτηρίζεται ως αιγιαλός και εκτεινόμενη παραλία πέραν αυτού.

Έως και του έτους 2016 χορηγήθηκε εις τον δήμο Ρόδου το δικαίωμα εκμίσθωσης παραλιών από τον Κο Υπουργό των Οικονομικών προς δημιουργία πόρων υπέρ Δήμων και Κοινοτήτων. Στα πλαίσια αυτά εκμισθώθηκε εις την αντίδικο μας εταιρεία «ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε.» και τον εκπρόσωπο της Μανώλη Μαργέλο το δικαίωμα απλής χρήσεως αιγιαλού και παραλίας και το δικαίωμα τοποθέτησης απλής τροχήλατης καντίνας επί της παραλίας.

Κατόπιν παραβίασης των μισθωτικών Όρων δυνάμει των οποίων του χορηγήθηκε η δυνατότητα απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας κατά το θέρος του έτους 2014 και το έτος 2015 εκ του λόγου πολλαπλών οικοδομικών σταθερών κατασκευών, εκδόθηκαν δύο πρωτόκολλα κατεδάφισης εις βάρος του αντιδίκου μας-καταπατητή για το τμήμα που αφορά την καταπάτηση του στον αιγιαλό και μάλιστα τα υπό στοιχεία  2/15-1-2016 και 14/11-7-2016 αναφορικά με τα οκτακόσια τετραγωνικά που έχει δομήσει επί της παραλίας της Αγίας Μαρίνας με σταθερές και έκτακτες κατασκευές. Η αντίδικος μας άσκησε την με ΑΒΜ 156/11-5-2016 Αίτηση ακύρωσης της ενώπιον του διοικητικού Εφετείου Πειραιά ( κατά την εκδίκαση της οποίας κατά την δικάσιμο της 26^ης Μαίου 2017 αιτήθηκε αναβολής και τελικά ανεβλήθη η συζήτηση μετά ένα έτος). Επί της Αιτήσεως Ακύρωσης της  άσκησε συναφή αίτηση αναστολής δια της οποίας και αιτήθηκε την αναστολή εκτέλεσης των εναντίον της Πρωτοκόλλων Κατεδάφισης , η οποία και απερρίφθη από το Συμβούλιο Εφετών του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά δυνάμει της με αριθμό Ν48/2016 Αποφάσεως . Επί της αιτήσεως αναστολής και της εκδικασθησόμενης αίτησης ακύρωσης της αντιδίκου εταιρείας ,παρασταθήκαμε δια Υπομνήματος –Παρεμβάσεως ενώπιον του Συμβουλίου Εφετών του διοικητικού Εφετείου Πειραιά, που έγινε τύποις και ουσία δεκτό, απορριπτομένου συνοπτικώς κάθε συναφούς ισχυρισμού της αντιδίκου εταιρείας «ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε.».

ΠΑΡΑΝΟΜΗ-ΕΠΙΛΗΨΙΜΗ ΣΥΜΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΗΝΥΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΣΥΝΥΠΑΙΤΙΟΥ-ΣΥΝΑΥΤΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΘΕΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Με επίσπευση και αίτημα μας – καθώς έλκουμε έννομο συμφέρον από την υλοποίηση της κατεδάφισης εις την παραλία της Αγίας Μαρίνας, καθώς πέραν της δημόσιας περιουσίας καταπατάται κα τμήμα του ακινήτου μας – γνωστοποιήσαμε εξωδίκως από 29/3/2016 και δια αιτήσεων μας ών ουκ έστι αριθμός  εις την Γενική Γραμματεία Αποκεντρωμένης Διοίκησης και τον τελούντα χρέη Γραμματέα εδώ μηνυόμενο Νικόλαο Θεοδωρίδη ότι αναλαμβάνουμε το κόστος αποξήλωσης αποκομιδής και αποκατάστασης της παραλίας της Αγίας Μαρίνας, προκειμένου να εκκαθαρισθεί το περιουσιακό μας στοιχείο από την καταπάτηση.

Τελικά μετά από δύο χρόνια προσπαθειών , εξωδίκων, επιτυχών δικαστηρίων για την αναγνώριση της νομής μας και αιτήσεων προς την διοίκηση  έξεδόθη η με αρ. πρωτ. 14457/10-3-2017 Απόφαση της Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ορίζουσα ημεροχρονολογία Κατεδαφίσεως των κτισμάτων του καταπατητού από της 28^ης Μαρτίου 2013 έως και 30ής Μαρτίου 2013.

Μάλιστα δυνάμει της με αρ. πρωτ. 15538/15-3-2017 γνωστοποίησης της υλοποιούσας Αρχής , ζητήθηκε η συνδρομή της Εισαγγελικής Αρχής και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Δωδεκανήσου για την προσπέλαση στις αυθαίρετες κατασκευές και τελική κατεδάφιση τους.

Αίφνης δια της με αρ. πρωτ. 17835/24-3-2017 Αποφάσεως του , όπως φέρεται να αναρτήθηκε εις την Διαύγεια και μηδέποτε κοινοποιήθηκε σε εμάς , ο εκτελών χρέη Γενικού  Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου Νίκος Θεοδωρίδης τροποποίησε την αρχική του  Απόφαση μεταθέτοντας την κατεδάφιση των αυθαιρέτων κτισμάτων στην Αγία Μαρίνα για την 26^η Απριλίου και ώρα 10.00 έως τις 27-4-2017, προκειμένου ουσία να προηγηθεί κατεδάφιση δικών μας κτισμάτων στην παραλία του Φαληρακίου της Ρόδου .

Ως αιτιολογία της αναβολής αυτής αναφέρεται εις το άρθρο 19 της τροποποιητικής Απόφασης του επί λέξει : « ..η Αποκεντρωμένη διοίκηση Αιγαίου λαμβάνοντας υπόψη τις ανωτέρω αιτήσεις ( σημεία 17 και 18) , για λόγους χρηστής διοίκησης καθώς η εταιρεία «ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε.» αιτείται παράταση χρόνου για την απομάκρυνση του εξοπλισμού ιδιοκτησίας της από το σημείο εκτελέσεως της κατεδάφισης και ισονομίας και οργάνωσης καθώς τα πρωτόκολλα κατεδάφισης που έχουν εκδοθεί σε βάρος των εταιρειών «ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε.» και «ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑΙ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΣΤΡΑΚΙ ΦΑΛΗΡΑΚΙ ΜΠΙΤΣ ΑΕ» και «ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ Α.Ε.», καταγράφουν αυθαίρετες κατασκευές που βρίσκονται σε κοντινές περιοχές της νήσου Ρόδου , θεωρεί ότι πρέπει να καθαιρεθούν σε εγγύς συνεχόμενες ημερομηνίες».

Άρα καταρχήν ο πρώτος μηνυόμενος θεώρησε ότι για « κατονομαζόμενους λόγους εφαρμογής ίσης μεταχείρισης» και στην πραγματικότητα εφόσον αρνούμεθα να παραιτηθούμε της κατεδαφίσεως των παρανόμων κτισμάτων στην Αγία Μαρίνα της Ρόδου, έπρεπε να ελεγχθούν πρώτα τα δικά μας κτίσματα στο Φαληράκι της Ρόδου , όπου και διατηρούμε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις , προκειμένου το πρώτον να επιβληθούν εις βάρος μας πρωτόκολλα κατεδάφισης για κατάληψη της  παραλίας και αιγιαλού του Φαληρακίου , να κατεδαφισθούν πρώτα αυτά και κατόπιν (εάν συνεχίζαμε να επιμένουμε μετά την εις βάρος μας διαδικασία )να κατεδαφισθούν τα παρανόμως υφιστάμενα κτίσματα που έχει δομήσει η αντίδικος στην παραλία της Αγίας Μαρίνας και έχουν εξαπλωθεί σε έκταση οκτακοσίων ογδόντα τετραγωνικών μέτρων στην παραλία της Αγίας Μαρίνας, δημιουργώντας βλάβη στο δημόσιο υπερβαίνουσα τις τετρακόσιες χιλιάδες ευρώ βάσει της αξίας των κτισμάτων και της αντικειμενικής αξίας των καταληφθεισών οικοπεδικών εκτάσεων.

Αναφορικά προς τους ισχυρισμούς του μηνυόμενου εις το ανωτέρω δημόσιο έγγραφο πρέπει να λεχθεί ότι η απόσταση μεταξύ Αγίας Μαρίνας και ακινήτου ιδιοκτησίας μας στο Φαληράκι είναι δεκατέσσερα χιλιόμετρα( μακριά και όχι κοντά) και επίσης έχουν συνταχθεί επτά χιλιάδες διακόσια πρωτόκολλα κατεδάφισης κατά ιδιοκτησιών στην Ρόδο που κείνται επί αμφισβητούμενου τμήματος ιδιοκτησιών , άρα θα έπρεπε να κατεδαφισθούν πρώτα όλα αυτά και κατόπιν αυτό που δόμησε ο αντίδικος μας Μαργέλος και η εταιρεία του «ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε.» .

Επίσης για λόγους συμπλήρωσης του ιστορικού πρέπει να λεχθεί ότι κατόπιν της καταγγελίας του αντιδίκου μας Μαργέλου πράγματι με γνώμονα τα ανωτέρω (και υπό το ανωτέρω πνεύμα ισονομίας) εξεδόθησαν από την διοίκηση εις βάρος μας πρωτόκολλα κατεδάφισης (που εκ λόγων μένους και εικαζόμενης αμερόληπτης εφαρμογής της Αρχής της Χρηστής Διοίκησης επιτάσσουν κυρίως την εκρίζωση θαλασσόδενδρων και αυτοφυών ελαιόδενδρων ώστε η διοίκηση να εκδικηθεί τουλάχιστον το περιβάλλον για την καταστροφή του αντιδίκου μας Μαργέλου ) πλην όμως ατυχώς δια τον μηνυόμενο τα εναντίον μας πρωτόκολλα κατεδάφισης ανεστάλησαν από το διοικητικό Εφετείο Πειραιά και επίκειται εκδίκαση των  Αιτήσεων Ακυρώσεως μας , όπου με βεβαιότητα θα δικαιωθούμε .

Υπό το ανωτέρω πρίσμα ο εκτελών χρέη Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης χάριν εικαζόμενης ισονομίας και εφαρμογής της Αρχής της Χρηστής Διοίκησης ( την οποία επικαλείται ),

α. μετέθεσε την ημεροχρονολογία κατεδάφισης των αυθαιρέτων κτισμάτων του αντιδίκου κατά τριάντα ημέρες προκειμένου δήθεν να συγκεντρώσει και απομακρύνει τον εξοπλισμό του- γεγονός ψευδέστατο αφού τρείς ημέρες προ της τροποποιητικής του Αποφάσεως η αντίδικος στον ιστότοπο της ανήγγειλε εγκαίνια για την 29^η Απριλίου 2017( γεγονός που τηλεφωνικά γνωστοποιήσαμε στην Γ.Γ.Α.Δ. Αιγαίου -άρα εν γνώσει του εδώ πρώτου μηνυόμενου , η αντίδικος μας  ούτε σκόπευε ούτε και σκοπεύει να συγκεντρώσει κανέναν εξοπλισμό- γεγονός γνωστό στον Γενικό Γραμματέα όπως και σε όλη την Ρόδο εκ της πανηγυρικότητας της ηλεκτρονικής γνωστοποιήσεως και των εγκαινίων που πανηγυρικά πραγματοποίησε ,

β. Εξέδωκε ως αντίποινα την με αρ. πρωτ. 17745/ 23-3-2017 Κοινή Απόφαση Εκτέλεσης πρωτοκόλλων Κατεδάφισης εις βάρος της εταιρείας μας και της εταιρείας «ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ Α.Ε.» , προσδιορίζοντας ως ημεροχρονολογία κατεδάφισης την 25^η Απριλίου 2017 και ώρα 11.30 π.μ. έως τις 27 -4-2017. Άρα :

1. Μετατέθηκε η εκτέλεση της Κατεδαφίσεως εις βάρος του αντιδίκου μας εις την Αγία Μαρίνα τέσσερις ημέρες μετά την εις βάρος μας απειλούμενη εκτέλεση πρωτοκόλλων κατεδάφισης.
2. Εντός έξι ημερών από της αιτήσεως της αντιδίκου ικανοποιήθηκε το αίτημα της περί εκδόσεως Απόφασης κατεδάφισης εις βάρος μας ( ιδέτε σημεία 17- 22 της Αποφάσεως) ενώ στον ίδιο Γενικό Γραμματέα χρειάσθηκε περίοδος είκοσι μηνών για να ικανοποιήσει ( λεκτικά καταρχήν) το δικό μας νόμιμο, βάσιμο και παραδεκτό αίτημα  υπό διαφόρους προφάσεις ( ιδέτε ανωτέρω σχετικά).

ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ

Ο μηνυόμενος ευθύς ως διαπίστωσε ότι μας χορηγήθηκε από το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά Αναστολή Εκτελέσεως των εις βάρος μας Πρωτοκόλλων Κατεδάφισης (κατόπιν της αβασίμου και νομικά απαραδέκτου εις βάρος μας καταγγελίας από την αντίδικο μας «ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε.» ), για λόγους εφαρμογής της εικαζόμενης από τον ίδιο Αρχής της Ισότητας!!!! και ισονομίας!!  ,εξέδωκε την με αριθμό 23671/24-4-2017 Απόφαση του δυνάμει και της οποίας  ανέστειλε την περί Εκτέλεσης Πρωτοκόλλου Κατεδάφισης δική του Απόφαση με αριθμό 14.457/10-3-2017 και την με αρ. πρωτ. 17.835/24-3-2017 αναβλητική αυτής που αφορούσαν στην κατεδάφιση κτισμάτων οκτακοσίων τετραγωνικών μέτρων που παράνομα έχει δομήσει η αντίδικος μας «ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε.» επί της αυτοβούλως καταληφθείσας από αυτήν εκτάσεως της δημόσιας παραλίας της Αγίας Μαρίνας της Ρόδου (τεράστιας οικονομικής αξίας που σε κάθε περίπτωση κατά αντικειμενικό προσδιορισμό υπερβαίνει τις τετρακόσιες χιλιάδες ευρώ) όπως η έκταση και η αξία αυτών προσδιορίζεται  σύμφωνα με τα υπό στοιχεία  2/15-1-2016 ΚΑΙ 14/11-7-2016 Πρωτόκολλα Κατεδάφισης που έχουν εκδοθεί εις βάρος του αντιδίκου μας .

Προκειμένου ο μηνυόμενος να χορηγήσει περαιτέρω αναστολή εις την αντίδικο μας εταιρεία και να μην κατεδαφισθεί το κτίσμα της εκτάσεως οκτακοσίων τετραγωνικών μέτρων που αυτοβούλως, παράνομα εντός της δημόσιας γαίας της παραλίας έχει οικοδομήσει , εν γνώσει του παραβαίνοντας τον Νόμο επικαλείται υπό στοιχείο 10 αυτής αυτολεξεί :10.την με αρ. Γνωμοδότησης 64/2004 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους , Τμήμα Β’ στην οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «..Επί ασκήσεως όμως αίτησης αναστολής εκτελέσεως κατά την επικρατήσασα γνώμη της πλειοψηφίας η Διοίκηση όταν πληροφορηθεί την άσκηση της , έχει υποχρέωση κατ’ επίκληση της χρηστής διοίκησης να μην προβεί σε εκτέλεση..»

Περαιτέρω δε επικαλείται προς στήριξη της εκδοθείσας Απόφασης ο μηνυόμενος υπό στοιχεία :

«20.Την με αρ. κατ. ΑΝ 75/21-4-2017 ( αρ. πρ. ΑΔΑ 23469/21-4-2017) Αίτηση Αναστολής της εταιρείας ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε. κατά της με αρ. πρ. 17835/24-3-2017 απόφασης Γενικού Γραμματέα Α.Δ. Αιγαίου ,

21.Το γεγονός ότι δεν έχει οριστεί ακόμα ημερομηνία συζήτησης της προσωρινής διαταγής επί της ανωτέρω αιτήσεως αναστολής , ( σημείο 20) .»

ΥΠΟ ΤΙΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΤΡΕΙΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ Ο ΜΗΝΥΟΜΕΝΟΣ ΠΑΡΕΒΗ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ, ΠΑΡΕΒΗ ΤΟΝ ΝΟΜΟ , ΖΗΜΙΩΣΕ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ ΔΙΑ ΠΟΣΟ ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΝ ΤΙΣ ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΕΡΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ , ΖΗΜΙΩΣΕ ΔΕ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΓΚΑΛΟΥΣΑ ΔΙΑ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΙΣ ΕΚΑΤΟΝ ΕΙΚΟΣΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΥΡΩ ΚΑΘΩΣ:

1.Προκειμένου υπό οιαδήποτε αιτιολογία να αναστείλει την εκτέλεση των  υπό στοιχεία  2/15-1-2016 και 14/11-7-2016 Πρωτόκολλων Κατεδάφισης που έχουν εκδοθεί εις βάρος του αντιδίκου μας φέρεται να «ξέχασε» ότι εις τις δύο προηγούμενες Αποφάσεις του που αφορούν εις το αυτό ζήτημα και μάλιστα εις την  με αρ. πρωτ. 14457/10-3-2017 Απόφαση της Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ορίζουσα ημεροχρονολογία Κατεδαφίσεως των κτισμάτων του καταπατητού από της 28^ης Μαρτίου 2013 έως και 30ής Μαρτίου 2013 και την με  αρ. πρωτ. 17835/24-3-2017 Απόφαση του , ρητώς μνημονεύεται ότι κατ’ αυτών έχει ασκηθεί Αίτηση Αναστολής εκτελέσεως πρωτοκόλλων κατεδάφισης , η οποία και απερρίφθη από το Συμβούλιο Εφετών του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά δυνάμει της με αριθμό Ν48/2016 Αποφάσεως του. Άρα υφίστατο δεδικασμένο της Επιτροπής Αναστολών που επέβαλλε στον μηνυόμενο την κατεδάφιση των ανωτέρω κτισμάτων.

2. Περαιτέρω ισχυρίζεται ο μηνυόμενος ότι ασκήθηκε Αίτηση αναστολής της εταιρείας ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΕΣ Ε.Ε. κατά της με αρ. πρ. 17835/24-3-2017 απόφασης Γενικού Γραμματέα Α.Δ. Αιγαίου ( δηλαδή δικής του Απόφασης) , και για τον λόγο αυτό πρέπει να αναμένει την απόφαση του διοικητικού Εφετείου Πειραιά επί της αναστολής κατά την γνώμη της πλειοψηφίας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους επί της με αρ. πρωτ. 64/2004 γνωμοδότησης του.

Αυτό και είναι αναληθέστατο γιατί:

Α.Η με αρ. πρωτ. 17835/24-3-2017 δεν συνιστά εκτελεστή Πράξη της διοίκησης (αφού αφορά σε προσδιορισμό ημεροχρονολογίας κατεδάφισης και όχι στην κατεδάφιση αυτή καθαυτή άρα δεν συνιστά ατομική διοικητική πράξη) και συνεπώς δεν δύναται να προσβληθεί αυτοτελώς δυνάμει του άρθρου  4 του Π.Δ. 267/1998 ( άρα εισάγεται απαραδέκτως και με μοναδικό στόχο την δημιουργία αφορμής για χορήγηση αναστολής) δεδομένου ότι συνιστά Απόφαση- πράξη εκτελέσεως σε συνέχεια και παρά πόδα των δύο ανωτέρω πρωτόκολλων κατεδάφισης επί των οποίων  έχει απορριφθεί αίτηση αναστολής της αντιδίκου μας από το Συμβούλιο Εφετών του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά (ιδέτε συμπληρωματικά αντί άλλων περί του νομικού χαρακτήρα πράξεων Γ.Γ. Α.Δ. Κ. Χιώλου Αρχείο Νομολογίας ΝΓ 2002 σελ. 130 και αδιατάρακτη νομολογία δικαστηρίων Στε 2500/1991, 1411/1990,541/1989 κ.α., όπου και απορρίπτονται ως απαράδεκτες Αιτήσεις ακύρωσης κατά μη εκτελεστών νομικά διαδικαστικών Πράξεων).

Τα πρωτόκολλα Κατεδάφισης συνιστούν πέρα από κάθε αμφιβολία ατομικές διοικητικές Πράξεις , που εξατομικεύουν δικαίωμα του δημοσίου εις το ακίνητο προς κατεδάφιση και εις τον ιδιοκτήτη του. Κάθε δε απόφαση εκτέλεσης κατεδάφισης εκ μέρους της αρμόδιας Υπηρεσίας έχει βεβαιωτικό –παρακολουθηματικό χαρακτήρα της Κύριας Πράξης, συνιστούν δε συμπληρωματική προς αυτές Απόφαση( Σπηλιωτόπουλος , Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου τόμος 2 , 13^η έκδοση, )χωρίς να υφίσταται δικαίωμα προσβολής τους ακυρωτικά , νομικό γεγονός που με βεβαιότητα γνωρίζει ο μηνυόμενος εκ της μακράς θητείας του εις την αυτή θέση και του χειρισμού πολλών ομοειδών υποθέσεων. Το νομικό γεγονός της ανυπαρξίας προσβαλλόμενης διοικητικής Πράξης προφανώς γνώριζε και ο μηνυόμενος και ο εκπρόσωπος της αντιδίκου μας Μανώλης Μαργέλος αφού δεν στράφηκε κατά της 14457/10-3-2017 αρχικής Πράξης του μηνυόμενου αλλά μόνον όταν διεγνώσθη ότι δεν υπήρχε ελπίς αποφυγής της κατεδάφισης , στράφηκε δια αιτήσεως ακυρώσεως και παρά πόδα αιτήσεως αναστολής κατά της συμπληρωματικής αυτής 17835/24-3-2017. Αυτό και πρόσθετα μαρτυρεί , όπως και από την ανακριτική βάσανο θα προκύψει , ότι ο εκπρόσωπος της αντιδίκου μου Μανώλης Μαργέλος γνώριζε ότι δεν επρόκειτο να εκτελεσθεί η εναντίον της εταιρείας του 14457/10-3-2017 Απόφαση του μηνυόμενου και για τον λόγο αυτόν δεν την προσέβαλε.

Εκ του ανωτέρω πασίδηλου αδιατάρακτου νομικού πλέγματος εν γνώσει του ο μηνυόμενος έβλαψε την δημόσια περιουσία υπό τις ανωτέρω επιβαρυντικές διατάξεις ως διαχειριζόμενος δημόσια αγαθά , αποτιμητά εις χρήμα.

Β. Πράγματι ο μηνυόμενος τεράστια φέρεται να κατέβαλλε προσπάθεια  προκειμένου να ανεύρει εικαζόμενο λόγο αναστολής, τον οποίο και θεώρησε ότι βρήκε εις την ανωτέρω 64/2004 Γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. Όμως Εις την τρίτη σελίδα   της ανωτέρω Γνωμοδότησης ( που προφανώς διέλαθε της προσοχής του μηνυόμενου δημόσιου λειτουργού!!) αναφέρεται εις το σκεπτικό αυτής ότι: «Ούτε η άσκηση της αίτησης αναστολής αναστέλλει την εκτέλεση της προσβληθείσας πράξεως εκτός, εάν ο Πρόεδρος της Επιτροπής Αναστολών καταχωρίσει κάτωθεν της αιτήσεως προσωρινή διαταγή με την οποία διατάσσεται η αναστολή εκτέλεσης μέχρις ότου εκδοθεί η απόφαση της επιτροπής επί της αιτήσεως αναστολής.»

Πάλιν ατυχώς δια τον μηνυόμενο την 26/4/2017 παρά πόδα της φερόμενης ως αιτήσεως αναστολής της αντιδίκου μου που επικαλείται ο  μηνυόμενος , δυνάμει του άρ. 52 του Π.Δ. 18/1989 εξεδόθη απορριπτική Απόφαση του Α1 Ακυρωτικού Τμήματος του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά επί της αιτούμενης προσωρινής διαταγής της αντιδίκου εταιρείας προς αποφυγή κατεδαφίσεως των αναφερόμενων εις τα ύπερθεν αναφερόμενα πρωτόκολλα κατεδάφισης υπό την ρητή παρά πόδα επιταγή- εντολή  κοινοποίησης της απόρριψης της Προσωρινής διαταγής εις τον μηνυόμενο. Έκτοτε παρήλθαν τριάντα δύο ημέρες και ο μηνυόμενος αρνείται παρά ταύτα να προβεί εις την εντελλόμενη κατεδάφιση αποφασίζοντας έτσι αντίθετα προς το συμφέρον του ελληνικού δημοσίου , ζημιώνοντας αυτό κατά τα προεκτεθέντα , προκαλώντας οικονομικά δυσβάστακτη βλάβη τόσο εις το δημόσιο όσο και σε εμάς.

Γ. Είναι πράγματι η πρώτη φορά που δημόσιος λειτουργός επιχειρηματολογεί με Απόφαση του υπέρ του αντιδίκου του και πιθανολογεί άλλως προσδοκά την ανατροπή Πρωτόκολλου Κατεδάφισης που ο ίδιος πρέπει να υλοποιήσει.

ΑΝΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

Πέραν της διαγνωσθείσας Απιστίας κατά τη διάταξη του άρθρου 259 του ΠΚ “Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσία του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή για να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλον τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλη ποινική διάταξη”.

Η παράβασις καθήκοντος συνιστά  έγκλημα γνήσιο ιδιαίτερο, ενεργητικό υποκείμενο του οποίου μπορεί να είναι υπάλληλος κατά την έννοια των άρθρων 13 περίπτωση α` και 263 Α του ΠΚ, συνεπώς και ο Γενικός Γραμματέας Αποκεντρωμένης Διοίκησης ως νόμιμος εκπρόσωπος του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου της οικείας Γραμματείας κατά το χρονικό διάστημα της θητείας του.

Από πλευράς υποκειμενικής υποστάσεως απαιτείται εκ μέρους του υπαιτίου πρόθεση, η οποία μπορεί να συνίσταται και σε  ενδεχομένο δόλο κατά την έννοια του άρθρου 27 παρ. 1 του ΠΚ, όπως παραβεί τα καθήκοντα της υπηρεσίας του, αφ` ετέρου δε σκοπός, κατά την έννοια του άρθρου 27 παρ. 2 εδ, β` του ΠΚ όπως επιπρόσθετα προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή όπως προκαλέσει βλάβη σε τρίτον (υπερχειλής υποκειμενική υπόσταση).

Δεδομένου ότι όπως εν προκειμένω η παράβαση καθήκοντος συγκροτείται νομοτυπικά ως προς την αντικειμενική υπόσταση της ως έγκλημα τυπικό (απλής συμπεριφοράς) και όχι ως έγκλημα αποτελέσματος (ΑΠ 435/1951 ΠοινΧρ Α`,241), παρέπεται ότι για την τέλεσή της αρκεί μόνον η εξ αντικειμένου παράβαση των υπηρεσιακών καθηκόντων του υπαλλήλου, όπως αυτά καθορίζονται από τον Νόμο ή τις Διοικητικές πράξεις ή τις τυχόν ιδιαίτερες οδηγίες των προϊσταμένων και γενικά ενυπάρχουν στην ίδια τη φύση της υπηρεσίας του, χωρίς να προαπαιτείται ως περαιτέρω αποτέλεσμα της παράνομης συμπεριφοράς η επέλευση άμεσης ζημίας στην υπηρεσία ή σε τρίτον, αρκούντος του γεγονότος ότι δρα εμφορούμενος από τον προαναφερθέντα σκοπό. Λόγω ακριβώς της φύσης του εγκλήματος ως τυπικού (απλής συμπεριφοράς) και όχι ουσιαστικού (εγκλήματος αποτελέσματος), το “παράνομο” του επιδιωκομένου από το ενεργητικό υποκείμενο ιδίου ή ξένου οφέλους, ως υποκειμενικό στοιχείο του αδίκου, κρίνεται με βάση την αντικειμενική αντίθεσή του προς τον νόμο (ιδέτε αντί άλλων Ν.Ε Μπιτζιλέκης, Τα υπηρεσιακά εγκλήματα, 1993 . 36- 53).
Από τις παρ. 1 και 2 του άρθρου 1 του κωδικοποιητικού ΠΔ 30/1996 “Κώδικας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης”, διατάξεις που εφαρμόζονται κατ’ εξουσιοδότηση αναλογικά για τις Γενικές Γραμματείες Αποκεντρωμένης Διοίκησης, λόγω αναδοχής τους ως δευτεροβάθμια όργανα προβλέπεται ότι “1. Συνιστώνται, ως δεύτερη βαθμίδα οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, οι Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις (ΝΑ). 2. Οι ΝΑ είναι αυτοδιοικούμενα κατά τόπο νομικά πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου”, ενώ στο άρθρο 62 του ως άνω ΠΔ/τος καθορίζονται γενικά οι αρμοδιότητες του Νομάρχη ως νομίμου εκπροσώπου του Νομικού προσώπου της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
Περαιτέρω αναφορικά προς την αυθαίρετη δόμηση σε δημόσια γαία και μάλιστα σε παραλία από τις διατάξεις των παρ. 1 και 2 του άρθρου 6 του ΠΔ 267/1998 “Διαδικασία χαρακτηρισμού και κατεδάφισης νέων αυθαιρέτων κατασκευών, τρόπος εκτίμησης της αξίας και καθορισμός του ύψους των προστίμων αυτών” (ΦΕΚ 195 A /21.8.1998) προβλέπονται τα εξής: “1. Η κατεδάφιση αυθαιρέτων ενεργείται από συνεργείο της αρμόδιας πολεοδομικής υπηρεσίας που αποτελείται από κατάλληλο προσωπικό και με τον αναγκαίο εξοπλισμό. Ο Νομάρχης ( ήδη εν προκειμένω ο Γ.Γ.Α.Δ.) μπορεί να εγκρίνει τη δημιουργία περισσοτέρων συνεργείων, την ενίσχυσή τους από προσωπικό άλλων υπηρεσιών και την παροχή κάθε δυνατής αρωγής. Σε περίπτωση αδυναμίας συγκρότησης συνεργείου κατά νόμο είναι δυνατό μετά από αιτιολογημένη πρόταση του Νομάρχη να συγκροτηθεί συνεργείο που υπάγεται στην αρμόδια Περιφερειακή Υπηρεσία Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος, με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας. 2. Η κατεδάφιση αυθαιρέτων κτισμάτων είναι δυνατόν να γίνεται με ειδική εργολαβία κατά τις διατάξεις του ΝΔ 1266/1972 “Περί εκτελέσεως Δημοσίων Έργων” (A 198), όπως ισχύει κάθε φορά. Όταν τo αυθαίρετο υπάγεται στις περιπτώσεις της παρ. 2 του άρθρου 15 του Ν 1337/1983, μπορεί για την κατεδάφισή του, να διατεθούν μέσα από οποιονδήποτε τρίτο και μετά από σχετική απόφαση του οικείου Νομάρχη”, ενώ στην παράγραφο 2 περίπτωση στ` του άρθρου 15 του Ν 1337/1983 ρητά ορίζεται ότι δεν υπάγονται στις διατάξεις της προηγουμένης παραγράφου (δηλαδή δεν χωρεί αναστολή κατεδάφισης αυθαιρέτου ή οριστική εξαίρεση αυτού από την κατεδάφιση) τα κτίσματα που ευρίσκονται σε αρχαιολογικούς χώρους και συνεπώς τα κτίσματα αυτά είναι οπωσδήποτε κατεδαφιστέα με την προϋπόθεση βεβαίως της προηγούμενης τηρήσεως της διαδικασίας χαρακτηρισμού αυθαιρέτου, συντάξεως εκθέσεως αυτοψίας και υποβολής ενστάσεως κατ` αυτής σύμφωνα με τα άρθρα 1,4, 6 και 7 του ΠΔ 267/1998 ως επίσης είναι άμεσα κατεδαφιστέα τα ευρισκόμενα .. γ) μέσα στον αιγιαλό και τη ζώνη παραλίας κατά το ΝΔ 394/1974, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, δ) σε δημόσια κτήματα..»

Υφισταμένου πεδίου διακριτικής ευχέρειας του υπαλλήλου, παράβαση καθήκοντος και απιστία περί την υπηρεσία συντελείται και με την κακή χρήση της ευχέρειας αυτής, η οποία οριοθετείται από τις αρχές της υπεροχής του δημοσίου συμφέροντος, της χρηστής και αμερόληπτης διοίκησης, της ισότητας των πολιτών και της εξυπηρέτησης του σκοπού του νόμου. Άρα καθίσταται  υποχρεωτική για τη διοίκηση  η κατεδάφιση των αυθαιρέτων που ανεγείρονται εντός κοινοχρήστων χώρων, της ζώνης του αιγιαλού, δημοσίων εκτάσεων, κ.λπ., των χώρων δηλαδή που αναφέρονται στην πρώτη των ανωτέρω διατάξεων, επειδή σ` αυτήν χρησιμοποιείται η δηλωτική δέσμιας υποχρέωσης έκφραση «δεν υπάγονται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου και κατεδαφίζονται…», ενώ αντίθετα στην παρ. 5 του άρθρου 17 χρησιμοποιείται η έκφραση «η αρμόδια πολεοδομική αρχή μπορεί και αυτεπάγγελτα να προβεί στην κατεδάφιση», που υποδηλώνει διακριτική ευχέρεια της διοίκησης, μη δυνάμενη να ελεγχθεί δικαστικώς, όταν ασκείται από εκλεγμένα όργανα της διοίκησης, όπως είναι τα όργανα του Δήμου, ως αναγόμενη σε ζητήματα διαχείρισης πολιτικής εξουσίας, ούσα στην κυριολεξία πράξη «κυβερνητική», όπως αναφέρεται στη συνημμένη στην αίτηση γνωμοδότηση του υπογράφοντος αυτήν.

Αναντίρρητα το έννομο αγαθό που προστατεύει η διάταξη του άρθρου 259 ΠΚ και προσβάλλεται από την αξιόποινη πράξη που προβλέπεται από αυτή, είναι η λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών αποκλειστικά προς το συμφέρον της πολιτείας και της κοινωνίας, που έχουν ταχθεί να εξυπηρετούν οι υπάλληλοι με χρηστότητα και καθαρότητα. Έτσι, αξιόποινη είναι η εδώ ελεγχόμενη πράξη του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης (ενέργεια και παράλειψη) του υπαλλήλου αφού  συνιστά (θετικά ή αποθετικά) έκφραση πολιτειακής βούλησης και άσκηση κρατικής εξουσίας μέσα στον κύκλο των δημοσίων υποθέσεων και νοείται και αυτός ως υπάλληλος αφού κατά το άρθρο 13α ΠΚ νοείται υπάλληλος κάθε πρόσωπο, στο οποίο έχει ανατεθεί, έστω και προσωρινά, η άσκηση υπηρεσίας δημοσίου δικαίου.

ΕΠΕΙΔΗ

Από την νομική συμπεριφορά του πρώτου μηνυόμενου ουδεμία καταλείπεται αμφιβολία ότι απιστών κατά την Υπηρεσία παρεβίασε τα καθήκοντα του κατ’ εξακολούθηση προξενώντας εις το Ελληνικό Δημόσιο και εμάς τους πρώτο και δεύτερο των εγκαλούντων οικονομική βλάβη ως ανωτέρω αναλυτικά αναπτύσσεται , κατά δε την ανακριτική βάσανο θα προκύψει τυχόν ποινική ευθύνη λοιπών εμπλεκομένων, ως επίσης και πρόκλησης των ανωτέρω Πράξεων για την εκτέλεση πλημμελήματος ή κακουργήματος και όσα άλλα προκύψουν κατά την διεξαγωγής της προανάκρισης.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΑΙΤΟΥΜΕΘΑ

Την κατά νόμο ποινική δίωξη και τιμωρία των εγκαλουμένων για τις ανωτέρω ρητά κατονομαζόμενες Πράξεις και για όσες άλλες προκύψουν κατά της διάρκεια της προανάκρισης ή ανάκρισης .

Δηλώνουμε  δε ότι παριστάμεθα  ως πολιτική αγωγή, για χρηματική ικανοποίηση ποσού 44 ευρώ , για τον εγκαλούμενο και δια έκαστο των εγκαλουμένων που θα κριθεί κατά την διάρκεια της προανάκρισης ή ανάκρισης , για την ηθική βλάβη που υπέστημεν  από τα εις βάρος μας  τελεσθέντα ποινικά αδικήματα, ρητά επιφυλασσόμενοι για την αξίωση  επιπλέον ποσού ενώπιον των Πολιτικών Δικαστηρίων και δηλώνουμε ότι επιθυμούμε να τηρηθούμε ενήμεροι λαμβάνοντας γνώση σε κάθε στάδιο της παρούσας διαδικασίας.

Πληρεξούσιο Δικηγόρο και αντίκλητο μας διορίζουμε τον δικηγόρο Πειραιά Κωνσταντίνο Μιχαηλίδη  (Α.Μ. ΔΣΠ 2015), κάτοικο Πειραιά, οδός Φίλωνος  αρ. 48, τηλ. 2104111035.

Επειδή ως μάρτυρα προτείνω τον:

Ανδρέα Διακομιχάλη του Γεωργίου, επιχειρηματία, κάτοικο Ρόδου –Λεωφόρος Ρόδου Καλλιθέας ( Ξενοδοχείο ΠΗΓΑΣΟΣ)

Πειραιάς, 28-05-2017

Δια τους εγκαλούντες  δυνάμει του  από 1/6/2017 Πρακτικού Διοικητικού Συμβουλίου της ανωνύμου εταιρείας ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑΙ ,ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΑΙ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΣΤΡΑΚΙ ΦΑΛΗΡΑΚΙ ΜΠΙΤΣ Α.Ε., ως προσάγεται κατά την κατάθεση και την από 28/5/2017 εξουσιοδότηση του Γεωργίου Ανδρέα Διακομιχάλη , που επίσης προσάγεται και εξουσιοδοτούν δια των ανωτέρω τον υπογράφοντα πληρεξούσιο δικηγόρο Κωνσταντίνο Ι. Μιχαηλίδη

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος»