Ο βασικός λόγος για τον οποίο κάποια αθλητικά σωματεία της ιδίας περιοχής, έχουν κακές σχέσεις, είναι ότι κάτι έχουν να μοιραστούν. Και αυτό που δεν μοιράζεται με τίποτα ,σε μια πόλη είναι η αθλητική εξουσία αυτής. Όποιοι σύλλογοι την διεκδικούνε, αναπόφευκτα, έχουν κακές σχέσεις .Θέλοντας φυσιολογικά ο ένας το κακό του αλλού. Έτσι απλά. Βλέπετε, στον αγώνα για την εξουσία δεν υπάρχει καμιά ηθική, συμπολίτες παράγοντες, ειναι σε διαρκεί ανταγωνισμό Μπλοφάρουν λένε ψέματα, παραπλανούν και όταν έχουν την εξουσία κάνουν δυο σοβαρά λάθη
Α. Θολώνουνε από το «μεθύσι» της εξουσίας κάνοντας μεγαλεπήβολα σχέδια
Β. Κάνουν κατάχρηση της εξουσίας .Αισθάνονται και συμπεριφέρνονται σαν παντοδύναμοι και ξεχωριστοί παράγοντες
Δηλαδή δεν είναι μόνο κακή η συμπεριφορά για να αποκτήσουνε την εξουσία, αλλά και ο τρόπος που «κάθονται» σ’ αυτήν.
Γι’ αυτό και δεν μπορούνε ν αγαπηθούνε, από τ άλλα «μικρά» σωματεία της Ρόδου.
Είχα γνωρίσει κάποτε ένα υπάλληλο του δημοσίου, που με δόλια πολιτικά μέσα έγινε προϊστάμενος. Έγινε αμέσως υπερόπτης και σκληρός προς τους υφιστάμενους του. Όταν αρρώστησε και πήγε στο νοσοκομείο ,ήταν σχεδόν μόνος του, στο διάστημα της ανάρρωσης. Τότε διαπίστωσε ότι ο μόνος που τον αγαπούσε ήταν ο σκύλος του. Αλλά ακόμα δεν ξέρει γιατί.
Τάσος Βογιατζόγλου
Πρόεδρος ΔΑΝΣ Δωριεύς
