Τελικά, για τη δημοσιογραφία, απεργία από απεργία έχει διαφορά!

Ο ελεύθερος Τύπος μπορεί να είναι είτε καλός είτε κακός, αλλά χωρίς ελευθερία, είναι απόλυτα βέβαιο ότι ο Τύπος δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από κακός.

Αλμπέρ Καμύ,  Γάλλος συγγραφέας,

Σε άρθρο της 15^ης Ιανουαρίου  2021 η Εφημερίδα των Συντακτών γράφει με πηχυαίους τίτλους «Κουφοντίνας: Απεργία πείνας για το αυτονόητο. Όλοι θυμόμαστε ότι ο «Λουκάς» της 17 Νοέμβρη είχε προχωρήσει σε απεργία πείνας διεκδικώντας την άμεση μεταγωγή του από τις φυλακές Δομοκού στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νέος νόμος της ΝΔ.

Στον υπότιτλο διαβάζουμε μεταξύ άλλων και τη φράση «ενώ εξακολουθεί να στερείται όλα ανεξαιρέτως τα δικαιώματά του με έκτακτα μέτρα και νόμους» (θύμα παρέκκλισης   και αυτός!). Στο άρθρο , μάλιστα, υπήρχε και απόσπασμα δήλωσης από την παράταξη Εναλλακτική Παρέμβαση – Δικηγορική Ανατροπή όπου μιλάει για μεταχείριση  που «υπερβαίνει κάθε έννοια κράτους δικαίου και πρέπει να αποδοκιμαστεί από το σύνολο του  νομικού κόσμου και από κάθε δημοκρατικό πολίτη» και για «εκδικητική αντιμετώπιση που δεν έχει όμοιά της στα ποινικά και σωφρονιστικά χρονικά).

Σε άρθρο του ψυχιάτρου Θεόδωρου Μεγαλοοικονόμου που φιλοξένησε η ίδια εφημερίδα στις 5 Μαρτίου 2021 γίνεται λόγος για «εγκληματική αντιμετώπιση από την κυβέρνηση Μητσοτάκη/Χρυσοχοϊδη του έγκλειστου στη φυλακή απεργού πείνας Δ. Κουφοντίνα, που τον οδηγεί στο θάνατο και έχει έναν πολιτικό και σαφώς εκδικητικό χαρακτήρα, απέναντι στον «δολοφόνο τρομοκράτη». Με αφορμή το συγκεκριμένο γεγονός ο γιατρός γράφει για « καθημερινές δολοφονίες ψυχών και σωμάτων που προκαλεί η κάθε υπουργική υπογραφή για περικοπές, για την συρρίκνωση και την ατέρμονη ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, για ιδιωτικοποιήσεις κλπ» για τις οποίες «δεν μιλάμε». Ούτε μάντης να ήταν!

Την ίδια στιγμή η εφημερίδα Αυγή στην ηλεκτρονική της έκδοση δημοσιεύσει εικόνες από τη «μεγάλη συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Σύνταγμα» χωρίς να κάνει  αναφορές για συνωστισμό, όπως αγαπά να κάνει σέ άλλες περιπτώσεις.

Αξίζει να τονιστεί ότι οι συμπολιτευόμενες εφημερίδες δεν απέκρυψαν το γεγονός. Το δημοσιοποίησαν ως όφειλαν, είτε χωρίς σχολιασμό είτε με καυστικά σχόλια για  τηνκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (Η διαδρομή του Κουφοντίνα στις φυλακές, η απεργία πείνας | Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (kathimerini.gr)/ Δημήτρης Κουφοντίνας: Eκκληση να σταματήσει την απεργία πείνας | Έθνος (ethnos.gr)).

Την ίδια προβολή είχε και μία άλλη απεργία πείνας, αυτή του κρατούμενουΒ.Δημάκη , που άρχισε απεργία ως μέσο πίεσης για τη συνέχιση της παρακολούθησης των μαθημάτων του στο Πανεπιστήμιο. Και σε αυτήν την περίπτωση έχουμε διατυπώσεις του τύπου «για το αυτονόητο, το δικαίωμα που του παρέχει ο νόμος να…». Η εφημερίδα Εθνος ,μάλιστα, προχώρησε και σε παράθεση ανακοίνωσης της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, η οποία ζητούσε την «άμεση ανάκληση της αυθαίρετης και απάνθρωπης μεταγωγής του Βασίλη Δημάκη», τονίζοντας πως «όσοι διέταξαν την εσπευσμένη μεταγωγή του εμφορούνται από την αντίληψη ότι […]η ειρηνική διαμαρτυρία και διεκδίκηση δικαιωμάτων δεν επιτρέπεται και πρέπει να αποτρέπεται δια της τιμωρίας ενός και του εκφοβισμού των υπολοίπων».

Όταν πρόκειται για τους σε αναστολή υγειονομικούς ,όμως, το κλίμα αλλάζει. Η Εφ. Συν.σε άρθρο της καλύπτει την πορεία των υγειονομικών στις 30 /3/22 (την λέξη πορεία δεν συνοδεύουν επίθετα τύπου «δυναμική» και «μεγαλειώδη») και όταν έρχεται η ώρα να αναφερθεί στους απεργούς πείνας γράφει «ομάδα υπαλλήλων που αναφέρει πως βρίσκεται στη δέκατη μέρα απεργίας πείνας διεκδικώντας επιστροφή στην δουλειά τους». Που αναφέρει. Όχι που βρίσκεται σε απεργία πείνας…

Όμως, η εν λόγω «ομάδα υπαλλήλων «(γιατί αποφεύγεται το επίθετο υγειονομικός, δεν το κατανοούμε) έχει αρχίσει απεργία πείνας από τις 21/3/22, κάτι που δεν κρατήθηκε κρυφό. Κανένας δημοσιογράφος από τη συγκεκριμένη εφημερίδα και από όλες τις εφημερίδες με μεγάλη κυκλοφορία και αναγνωσιμότητα δεν έκαναν τον κόπο να περάσουν από το Υπουργείο και να δουν ιδίοις όμμασιν τι ακριβώς συμβαίνει εκεί.

Το ίδιο  γεγονός καλύπτει και η εφημερίδα Αυγή που αναφέρεται πάλι σε συγκέντρωση υγειονομικών  (ούτε ένα επίθετο για τον παλμό ) ενώ μιλάει και για ψήφιση νομοσχεδίου , χωρίς να αναφερθεί στο γεγονός ότι εκείνη την ημέρα ψηφιζόταν η παράταση των αναστολών των υγειονομικών που έχουν τεθεί σε αναστολή. Κακή ενημέρωση; Παράβλεψη; Ποιος ξέρει; Άβυσσος η ψυχή των μέσων!

Την ίδια στιγμή τα πρωτοσέλιδα έχουν γεμίσει με την άρνηση σίτισης της φερόμενης ως κατηγορούμενης Ρούλας Πισπιρίγκου, που μονοπωλεί το ενδιαφέρον των μέσων με μία υπόθεση που είναι μεν σοκαριστική, έχει όμως καταφανώς χρησιμοποιηθεί, για να επισκιάσει όλα τα άλλα ζητήματα.

Από τις 21/3/22 στο Υπουργείο Υγείας διαδραματίζεται ένα δράμα. 5 άνθρωποι ανέλαβαν να σηκώσουν στις πλάτες τους το βαρύ φορτίο 7500 ανεσταλμένων υγειονομικών που και αυτοί παλεύουν για το αυτονόητο. Για τα δικαιώματά τους που καταπατήθηκαν βάναυσα. Για τις ζωές τους που κάποιοι ενεργώντας παράνομα και ανήθικα τους τις πήραν από τα χέρια. Και τους άφησαν μόνους. Χωρίς δημοσιότητα σε όποιον αγώνα έκαναν . Ή για να είμαστε πιο ακριβείς στις λίγες φορές που πρόβαλαν την περίπτωσή όσων διαμαρτύρονται για την υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών φρόντιζαν και αμαύρωναν την εικόνα τους, ταυτίζοντάς τους με σκοτεινούς κύκλους και συμπαρασύροντας την Κοινή Γνώμη που ήταν σαν έτοιμη από καιρό….

Αυτό ήταν κάτι που θα το ανέμενε κάποιος από τις συμπολιτευόμενες εφημερίδες, βέβαια. Όμως, γιατί αυτό  συνέβη και με τις αντιπολιτευόμενες; Γιατί ακολούθησαν σχεδόν την ίδια τακτική με τα φιλοκυβερνητικά μέσα; Μήπως γιατί ταυτίστηκαν απόλυτα με το  κυβερνητικό αφήγημα περί διαχείρισης  της πανδημίας και η παρουσία των υγειονομικών τους «χάλαγε τη σούπα»;

Πού είναι οι ενώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα; Σε αυτήν την περίπτωση δεν έχουμε  εκδικητική μανία του κράτους απέναντι στους απεργούς; Δεν έχουν στερηθεί τα βασικά δικαιώματά τους; Η μεταχείριση τους από το επίσημο κράτος δεν υπερβαίνει κάθε έννοια κράτους δικαίου και δεν πρέπει να αποδοκιμαστεί από το σύνολο του  νομικού κόσμου και από κάθε δημοκρατικό πολίτη;

Οι απαντήσεις σε όλα αυτά  θα δοθούν. Θα δοθούν από τους πολίτες που στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και δεν έπεσαν θύμα της γενικότερης μεθόδευσης . Θα δοθούν και από την Ιστορία. Μόνο που τότε κάποιοι άνθρωποι θα έχουν χαθεί!

Οφείλω να αναφέρω ότι η Εφημερίδα των Συντακτών στάθηκε τελικά στο ύψος των περιστάσεων και δέχτηκε να φιλοξενήσει άρθρο μου για το συγκεκριμένο θέμα, κάτι που την τιμά. Την ευχαριστώ πολύ!

Αγγελική Παπαζάνη

Απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Δημιουργική Γραφή»του ομώνυμου διεπιστημονικού προγράμματος ΕΑΠ & Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας . Από το 2002 εργάζεται στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας σε εκπαιδευτικού περιεχομένου πονήματα, , ενώ τα τελευταία  χρόνια αρθρογραφεί  για θέματα της επικαιρότητας. Πρόσφατα τιμήθηκε με το 1ο  βραβείο Διηγήματος στον 23ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ε.Τ.Ε.Π Κερατσινίου.