Υπολογίζεται ότι 1 στους 20 άντρες κάτω των 40 ετών και 1 ένας στους 5 άνω των 60 ετών αντιμετωπίζουν προβλήματα στύσης.
Η επίτευξη της στύσης είναι μια εξαιρετικά σύνθετη διαδικασία, στην οποία συμμετέχουν ο εγκέφαλος, ορμόνες, νεύρα, μύες, αγγεία και φυσικά τα συναισθήματα και ανώτερες ψυχικές λειτουργίες, όπως οι αισθήσεις, η μνήμη και η προσοχή.
Μια διαταραχή στη διαδικασία αυτή μπορεί να είναι αίτιο στυτικής δυσλειτουργίας. Τα προβλήματα μπορεί να είναι οργανικά στην πορεία, όμως, θα προστεθεί και το άγχος, το οποίο θα επιδεινώσει το πρόβλημα.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και ανάστροφα, ενώ συχνά υπάρχει εξαρχής ένας συνδυασμός οργανικών και ψυχολογικών παραγόντων.
Τα πιο συχνά οργανικά αίτια είναι:
-Καρδιολογικές παθήσεις
-Απόφραξη των αγγείων
-Υψηλή χοληστερίνη και τριγλυκερίδια
-Υψηλή αρτηριακή πίεση
-Σακχαρώδης διαβήτης
-Μεταβολικό σύνδρομο (συνδυασμός αυξημένου σωματικού λίπους γύρω από τη μέση, υψηλής αρτηριακής πίεσης, αυξημένων επιπέδων ινσουλίνης, υψηλής χοληστερίνης)
-Παχυσαρκία
-Νευρολογικά νοσήματα, όπως κακώσεις του νωτιαίου μυελού, νόσος του Πάρκινσον και Σκλήρυνση κατά Πλάκας
-Ορμονικές διαταραχές (π.χ. χαμηλή τεστοστερόνη)
-Νόσος Peyronie (ανάπτυξη ουλώδους πλάκας στον ινώδη χιτώνα του πέους)
-Φάρμακα, όπως αντιψυχωτικά, αντικαταθλιπτικά, αντιισταμινικά, διουρητικά, αντιυπερτασικά κ.ά.
-Κάπνισμα
-Χρήση ναρκωτικών
-Αλκοολισμός
-Θεραπείες για καρκίνο του προστάτη (ορμονικές, ακτινοθεραπεία, ριζική προστατεκτομή)
-Υπερπλασία του προστάτη (συνυπάρχει συχνά με στυτική δυσλειτουργία)
-Χειρουργικές επεμβάσεις στην πύελο, όπως επεμβάσεις στο παχύ έντερο και στην κύστη ή στον προστάτη.
Αντίστοιχα, σύμφωνα με τους ουρολόγους, στα πιο συχνά ψυχολογικά αίτια περιλαμβάνεται το άγχος, ακόμη και αυτό της σεξουαλικής επίδοσης, η χαμηλή αυτοεκτίμηση, προβλήματα στην οικογένεια ή στη σχέση, η δυσκολία στην επίτευξη μιας φυσιολογικής εγκυμοσύνης, οι αγχώδεις διαταραχές, η φτωχή σεξουαλική επικοινωνία με την ερωτική σύντροφο, η κατάθλιψη, αλλά και ψυχιατρικές παθήσεις, όπως σχιζοφρένεια, διαταραχές προσωπικότητας κ.ά.
Άλλα αίτια που μπορούν να οδηγήσουν σε απώλεια στύσης, περισσότερο όμως παροδικά, μπορεί να είναι η αμηχανία μπροστά σε μια νέα σύντροφο, το άγχος για την εικόνα σώματος μπροστά στη σύντροφο, η κούραση της ημέρας ή η κατανάλωση αλκοόλ.
Αντιμετώπιση
Η θεραπεία καθορίζεται από το είδος της στυτικής δυσλειτουργίας. Αν το αίτιο είναι ψυχογενές ή υπάρχουν προβλήματα στη σχέση, ένας εξειδικευμένος σεξολόγος θα μπορέσει να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε το πρόβλημα. Συχνά, όταν το πρόβλημα είναι μεικτό, γίνεται συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής θεραπείας.
Για τη στυτική δυσλειτουργία, η οποία οφείλεται σε οργανικά αίτια, οι επιλογές που υπάρχουν είναι:
-Φάρμακα από το στόμα
-Θεραπεία με κρουστικά κύματα. Είναι μία νέα μορφή και ίσως η μοναδική θεραπεία που υπάρχει ως σήμερα, η οποία στοχεύει στο γενεσιουργό αίτιο της αγγειακής στυτικής δυσλειτουργίας.
-Συσκευή αντλίας κενού. Είναι μία μέθοδος, κατά την οποία, με μία συσκευή που τοποθετείται μέσα στο πέος, δημιουργείται κενό αέρος, και αυτό προκαλεί είσοδο αίματος και διόγκωση του πέους. Στη συνέχεια, τοποθετείται ένας δακτύλιος στη βάση του πέους, για να διατηρηθεί η στύση. Σημαντικό είναι να γνωρίζετε ότι ο δακτύλιος δεν πρέπει να παραμένει τοποθετημένος για διάστημα μεγαλύτερο των 30 λεπτών. Η θεραπεία αυτή δεν είναι καλά αποδεκτή από νεότερους ασθενείς, αφού δεν προκαλεί σκληρή στύση.
-Ενδοσηραγγώδεις ενέσεις. Ο γιατρός σας θα σας εκπαιδεύσει να κάνετε μία ένεση στο πέος, όταν θέλετε να έχετε στύση
-Ορμονοθεραπεία. Εφαρμόζεται σε μικρό ποσοστό ασθενών, οι οποίοι έχουν έλλειψη τεστοστερόνης.
-Πεϊκή πρόθεση. Εφαρμόζεται, όταν αποτύχουν όλες οι προηγούμενες μορφές θεραπείας. Χειρουργικά τοποθετείται μέσα στα σηραγγώδη σώματα του πέους μία ειδική συσκευή, η οποία μηχανικά προκαλεί στύση, όταν το επιθυμεί ο ασθενής. Στα μειονεκτήματα είναι το υψηλό κόστος.
