Γράφει ο Δημήτρης Δραγάτης
Διαβάζοντας την είδηση για τον ξαφνικό θάνατο του “μεγάλου” Diego Maradona με διαπέρασε μια απέραντη θλίψη. Μόλις στα 60 του χρόνια ο “Θεός της μπάλας” ξεκίνησε το αιώνιο ταξίδι από ανακοπή καρδιάς. Απίστευτο και όμως αληθινό. Αυτή η τεράστια μορφή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου δεν είναι πλέον ανάμεσα μας. Ότι και αν πει κανείς για τον Diego θα είναι πολύ λίγο. Δεν είναι μόνο το χέρι του …Θεού, τα απίστευτα βιρτουόζικα κόλπα με τη μπάλα στα πόδια και η γενικότερα ιδιότυπη συμπεριφορά του μέσα αλλά και έξω από τα γήπεδα. Τουλάχιστον την δική μου γενιά της δεκαετίας του 1980 και του 1990 όχι απλά την έχει “σημαδέψει” αλλά της έχει προσθέσει κάτι μαγικό χωρίς καμία δόση υπερβολής. Χωρίς αυτόν το ποδόσφαιρο δεν θα μπορούσε να είναι το ίδιο. Είναι ο παιδικός μας ήρωας, ο άνθρωπος που στα μάτια μας ήταν κάπου ανάμεσα στην γη …και τον ουρανό. Πόσοι αλήθεια από τους πιτσιρικάδες δεν έχουν χρησιμοποιήσει το όνομα του Παγκοσμίως όταν ξεδίπλωναν το ταλέντο τους στις αλάνες. Πόσοι δεν προσπάθησαν να κάνουν τα “κόλπα” του. Πόσοι δεν ταυτίστηκαν ποδοσφαιρικά μαζί του… Και για πόσους άραγε αποτέλεσε το έναυσμα για να ξεκινήσουν να παίζουν ποδόσφαιρο… Είναι απίστευτο…
Το κείμενο αφιερώνεται εντελώς αυθόρμητα από το news12 ως ελάχιστο φόρο τιμής στον μεγάλο Diego Armando Maradona…
