Όταν παιδιά βαριούνται τον αθλητισμό…

Στην εποχή μας ο αθλητισμός είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο και κυρίως για την νεολαία. Είναι γενικά παραδεκτό ότι, ο αριθμός συμμετεχόντων παιδιών τα τελευταία χρόνια στην άθληση, παρουσιάζει σημαντική αύξηση. Αυτό είναι αρκετά αισιόδοξο για την εποχή της κρίσης την οποία διανύουμε. Απαισιοδοξία όμως δημιουργεί το γεγονός ότι, πολύ μεγάλος αριθμός παιδιών από όλα τα αθλήματα, εγκαταλείπει τον αθλητισμό αρκετά νωρίς, ήτοι στην ηλικία 13-15 χρονών.
Η βασική αιτία εγκατάλειψης της άθλησης, είναι ότι τα παιδιά δεν βλέπουν την αθλητική δραστηριότητα ως ευχάριστη διασκέδαση. Τα παιδιά ‘‘βαριούνται’’ και αυτό προέρχεται από ποικιλόμορφα αίτια. Πριν την ανάλυση αυτών, κρίνεται σκόπιμο να αναφερθούν οι λόγοι, που τα παιδιά συμμετέχουν στις αθλητικές δραστηριότητες. Αυτοί είναι:
 Η διασκέδαση
 Η συμμετοχή σε κάτι που έχω ιδιαίτερες ικανότητες(είμαι καλός)
 Η βελτίωση των δεξιοτήτων μου και η εκμάθηση νέων, μέσα από το άθλημα που αγαπώ
 Η κοινωνικοποίηση και η διάθεση να δημιουργήσω νέες φιλίες
 Η όρεξη για άσκηση και η διάθεση να βελτιώσω τη φυσική μου κατάσταση και το σώμα μου
 Η χαρά του συναγωνισμού και η επιθυμία να φτάσω σε ένα υψηλότερο επίπεδο
 Η επιθυμία να γίνω μέλος μίας ομάδας

Οι λόγοι που τα παιδιά σταματούν πρόωρα την άθληση είναι οι ακόλουθοι:

– Λανθασμένη επιλογή. Το παιδί στη σημερινή εποχή κατακλύζεται από την πληθώρα επιλογής δραστηριοτήτων. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να επιλέξει την αθλητική δραστηριότητα που του αρέσει και το διασκεδάζει, έστω και αν χρειαστεί να αλλάξει πολλές φορές άθλημα και γήπεδο μέχρι να βρει το δρόμο του. Η τελική επιλογή αφορά αποκλειστικά το παιδί. Σε διαφορετική περίπτωση, το παιδί θα το κάνει για να ευχαριστήσει και να ικανοποιήσει τις προσδοκίες και επιθυμίες του γονέα. Δεν έχει σημασία αν θα γίνει «κορυφαίος» σε κάποιο άθλημα, αλλά να αγαπήσει τον αθλητισμό και να τον κάνει κομμάτι της ζωής του. Είναι λοιπόν ξεκάθαρο, ότι η επιλογή του αθλήματος πρέπει να γίνεται από το παιδί και σε καμία περίπτωση από τους γονείς.
– Βαρετή διαδικασία. Συχνά οι προπονητές ακολουθούν προπονητικά μοντέλα που είναι μονότονα για τα παιδιά. Το παιδί σ’ αυτήν την ευαίσθητη φάση της ηλικίας του, χρειάζεται να δραστηριοποιηθεί σε ένα προπονητικό πλάνο, το οποίο ανταποκρίνεται στην ποικιλομορφία, στην πολυπλοκότητα και στην προκλητικότητα της άσκησης. Είναι σημαντικό οι γονείς να εμπιστευτούν Καθηγητές Φυσικής Αγωγής(Κ.Φ.Α), που είναι γνώστες αυτής της προπονητικής διαδικασίας.
– Κίνητρο ο Κ.Φ.Α. Πολύ σημαντικό κίνητρο για τα παιδιά ο Κ.Φ.Α. Είναι ο άνθρωπος που θα περάσει πολλές ώρες μαζί με το παιδί και είναι αυτός που θα το διαπαιδαγωγήσει σωστά, σε μία τόσο κρίσιμη φάση της ζωής του. Στις οργανωμένες αθλητικές δραστηριότητες που συμμετέχει το παιδί, ο πτυχιούχος Φυσικής Αγωγής, πρέπει να είναι γνώστης της σωστής παιδαγωγικής διαδικασίας που πρέπει να ακολουθηθεί. Κακές συμπεριφορές συχνά απωθούν τα παιδιά από τον αθλητισμό.
– Λάθος πρότυπα. Τα παιδιά μιμούνται συμπεριφορές. Όταν λοιπόν το πρότυπό τους αγαπά έμπρακτα την άσκηση και τον αθλητισμό, τότε και το ίδιο το παιδί θα θέλει να συμμετάσχει σε αθλητικές δραστηριότητες. Όταν συμβαίνει το αντίθετο μειώνονται και οι πιθανότητες να αγαπήσει το παιδί κάποιο άθλημα. Τόσο με τα μεγαλύτερα αδέρφια (αν υπάρχουν), όσο και με τους ίδιους τους γονείς.

– Πρόωρος ανταγωνισμός. Όπως φαίνεται από στατιστικά στοιχεία, 7 στα 10 παιδιά που ξεκινούν πρόωρα την ενασχόληση με την ανταγωνιστική δράση, εγκαταλείπουν κάθε αθλητική δραστηριότητα μέχρι την ηλικία των 15 ετών, επειδή δεν τους προσφέρει πλέον καμία ικανοποίηση. Είναι συχνό το φαινόμενο να δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον ανταγωνισμό σε μικρής ηλικίας παιδιά από τον προπονητή, αλλά πολλές φορές και από τους ίδιους τους γονείς.
– Κακές αθλητικές εγκαταστάσεις. Η έλλειψη καλοδιατηρημένων αθλητικών εγκαταστάσεων, η έλλειψη καθαριότητας και οι φθορές που βλέπουν τα παιδιά στο γήπεδο, είναι βασικοί λόγοι αποφυγής τους. Η εξασφάλιση καλών συνθηκών προπόνησης, προτρέπουν τα παιδιά να αγαπήσουν πραγματικά τον αθλητισμό.
– Εκμάθηση δεξιοτήτων. Η λανθασμένη εκμάθηση και εφαρμογή των δεξιοτήτων του αθλήματος από το παιδί, έχει ως αποτέλεσμα να μην έχει καλή απόδοση στο άθλημα. Ως εκ τούτου, το παιδί δεν μπορεί να αξιοποιήσει στο έπακρο τις αθλητικές του ικανότητες.

– Παρέα. Ένας φίλος είναι ισχυρό κίνητρο σε κάθε αθλητική δραστηριότητα – όχι μόνο για τα παιδιά. Ένα παιδί μπορεί να «παρασύρει» φίλους του από το σχολείο στο γήπεδο. Η παρέα είναι αυτή που πολλές φορές αναγκάζει το παιδί να ακολουθήσει την αθλητική δραστηριότητα.
– Φόβος της αποτυχίας. Οι υψηλές προσδοκίες για επιτυχία προκαλούν άγχος σε εκείνα τα παιδιά που αποζητούν την έγκριση των άλλων ή που ανησυχούν για το τι σκέφτονται οι άλλοι γι’ αυτά. Ο Κ.Φ.Α αλλά και οι γονείς, μπορούν να βοηθήσουν καθοριστικά ώστε το παιδί να ξεπεράσει τις φοβίες του, επισημαίνοντας τη σημασία της συμμετοχής και της χαράς, από αυτήν του αποτελέσματος.
– Έλλειψη αυτοπεποίθησης. Αν το παιδί χάσει αρκετές προπονήσεις, αν δεν αποδίδει καλά, αν δεν αισθάνεται πως οι γονείς του το στηρίζουν, η αυτοπεποίθηση του θα μειωθεί και το ενδιαφέρον του για το άθλημα θα χαθεί. Η συστηματική παρακολούθηση των προπονήσεων και ο θετικός τρόπος σκέψης και στάσης από τους γονείς, θα βοηθήσουν το παιδί να πιστέψει στις δυνατότητές του. Επίσης το καλό κλίμα στην προπόνηση μεταξύ των αθλούμενων παιδιών, είναι σημαντικός παράγοντας βελτίωσης προς την σωστή κατεύθυνση.
– Λάθη. Μερικά παιδιά κρίνουν πολύ αυστηρά τον εαυτό τους, βάζουν ψηλά τον πήχη και δεν ανέχονται το γεγονός πως μέσα στην αθλητική διαδικασία μπορεί να κάνουν λάθη. Οι Κ.Φ.Α θα βοηθήσουν το παιδί να αγαπήσει τα λάθη του, γιατί είναι ανθρώπινα και δεν μειώνουν την αξία κανενός.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ
Η στάση των γονέων πρέπει να χαρακτηρίζεται από επιδοκιμασία και στήριξη μιας σοβαρής και συστηματικής προσπάθειας σε μια δραστηριότητα που διάλεξε το παιδί τους.

ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΜΑΓΟΣ
Κ.Φ.Α MSc.