Του Ηλία Λοίζου
Το εφηβικό πρωτάθλημα ξεκίνησε και φέτος με τα παιδιά να τρέφουν ελπίδες πως σε κάποια στιγμή θα κληθούν να αγωνιστούν με την ανδρική ομάδα του σωματείου στο οποίο ανήκουν. Θεμιτές οι ελπίδες των παιδιών και εμείς υποστηρίζουμε με πάθος τις ελπίδες των παιδιών. Ωστόσο στις εφηβικές ομάδες υπάρχουν προβλήματα που άλλα είναι ορατά και άλλα όχι.
Θεωρούμε όμως βλακώδη και ανήκουστη την συμπεριφορά των γονιών οι οποίοι θέλουν να καθοδηγούν τα παιδιά τους από την εξέδρα, να μην σέβονται την προσπάθεια του προπονητή και παράλληλα για όλα να φταίει ο διαιτητής!!!!
Επειδή υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας σε αγώνα του εφηβικού πρωταθλήματος, θέλω να πείσω τον εαυτό μου πως αυτά που είδα και άκουσα ήταν απλά μια παραφωνία την οποία δεν θα ξαναδώ ποτέ σε άλλο παιχνίδι.
Κύριοι τα πρωταθλήματα των υποδομών πρέπει να τα προφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού και δεν είναι πρώτη φορά που το αναφέρω!!! Η σοβαρότητα σε αυτό τον χώρο είναι το Α και το Ω του ποδοσφαίρου. Αν δεν πετυχαίνουμε εκεί δεν υπάρχει μέλλον και η γύμνια όχι μόνο στον τόπο μας αλλά σε όλη την Ελλάδα ξεσκεπάστηκε τώρα πλέον με την οικονομική κρίση όπου στράφηκε το ενδιαφέρον των ομάδων στους μικρούς. Θετική η προσπάθεια που θα έπρεπε να είχε αρχίσει νωρίτερα αλλά τα περισσότερα παιδιά φάνηκαν ανέτοιμα εξ’ αιτίας του χαλαρού ενδιαφέροντος όλων όσων εμπλέκονται με τις υποδομές. Επιστρέφουμε στα δικά μας πρωταθλήματα πάλι. Δεν είναι σωστές οι συμπεριφορές προπονητών που βρίζουν τα παιδιά για να παίξουν καλύτερα και να πάρουν την νίκη , η οποία εν κατακλείδι είναι εφήμερη. Δεν είναι σωστές οι συμπεριφορές παιδιών τα οποία δεν γνωρίζουν το «ευ αγωνίζεσθε» και γι’ αυτό δεν φέρουν ευθύνη τα παιδιά αλλά οι προπονητές τους. Καλλιεργούμε και παράγουμε τους αυριανούς χούλιγκαν και όχι το ταλέντο και τον χαρακτήρα των παιδιών. Οποία απογοήτευση να ακούς νεαρό ποδοσφαιριστή να λέει για αντίπαλο τραυματία παίκτη: «Έλα πάρτε τον έξω να τον γιατρέψετε.»
Δεν φταίει το παιδί που εκστόμισε αυτές τις λέξεις αλλά εκείνοι (παράγοντες- προπονητές) που με τη συμπεριφορά τους (προηγήθηκε κάκιστη συμπεριφορά του προπονητή του) τον δίδαξαν πράγματα που δεν αρμόζουν στον χώρο του αθλητισμού και δη του ποδοσφαίρου, το οποίο αντί να αυξάνει τους φίλους του τους μειώνει εξαιτίας τέτοιων συμπεριφορών, οι οποίες στις μεγαλύτερες κατηγορίες Γ΄, Β΄ και Α΄ Δωδεκανήσου είναι ακόμα χειρότερες. Μπολιάζουμε τα παιδιά με τέτοια νοοτροπία στο όνομα της νίκης που ακόμα και αδέλφια τσακώνονται για αυτήν με τα δικά τους εσφαλμένα κριτήρια τα οποία διδάχτηκαν από μικρά παιδιά.
Η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου είναι το γκολ αλλά για να το πετύχεις χρειάζεται προσπάθεια μέσα σε θεμιτά πλαίσια με τα όποια λάθη κάνει ο διαιτητής, με τα οποία μπορεί να μας το στερήσει. Θα του πάρουμε το κεφάλι η μας φταίει ο αντίπαλος για τα λάθη του διαιτητή. Τίποτα από τα δύο δεν πρέπει να συμβαίνει αν αγαπάμε πραγματικά το ποδόσφαιρο.
Κάποιοι ίσως πείτε φιλολογίες!!! ΕΕΕΕ ΟΧΙΙΙΙ αγαπητοί φίλοι, δεν πηγαίνουμε στο γήπεδο για παρακολουθήσουμε αγώνες πυγμαχίας και καράτε, ούτε να θαυμάσουμε τα μπράτσα ποδοσφαιριστών, προπονητών και παραγόντων. Μας αρέσει το ποδόσφαιρο και αυτό θέλουμε να παρακολουθούμε, ΟΧΙ ΟΜΩΣ το ποδόσφαιρο με τους δικούς σας κανόνες!!!
Σήμερα δεν θα αναφερθώ σε ονόματα αλλά την επόμενη φορά που θα είμαι παρών σε ένα τέτοιο παιχνίδι δεν θα είμαι φειδωλός σε αποκαλύψεις, διότι στον αγώνα που ήμουνα παρών ενεπλάκησαν και εκπαιδευτικοί παρακαλώ, με συμπεριφορά που όποια δικαιολογία και αν επικαλεστούν δεν έχουν δίκαιο!!!!! Το Δ.Σ της ΕΠΣΔ, οι παράγοντες και οι προπονητές ας προφυλάξουν το ποδόσφαιρο από τις άρρωστες νοοτροπίες που αυτή την στιγμή κυριαρχούν στον χώρο και κάθε εβδομάδα να απολαμβάνουμε ήρεμα το άθλημα που αγαπάμε και το αποκαλούμε «βασιλιά των σπορ.»
Κάποτε θα πρέπει οι ποινές να είναι παραδειγματικές προς κάθε κατεύθυνση και ας επικαλούνται κάποιοι την ιστορία της ομάδας τους η την προσωπική τους. Σίγουρα η ποινή είναι η τελευταία λύση καθώς μπορούμε με ομιλίες και παραδείγματα να επαναφέρουμε στην τάξη όσους ξεφεύγουν.
Το εφηβικό πρωτάθλημα ξεκίνησε και φέτος με τα παιδιά να τρέφουν ελπίδες πως σε κάποια στιγμή θα κληθούν να αγωνιστούν με την ανδρική ομάδα του σωματείου στο οποίο ανήκουν. Θεμιτές οι ελπίδες των παιδιών και εμείς υποστηρίζουμε με πάθος τις ελπίδες των παιδιών. Ωστόσο στις εφηβικές ομάδες υπάρχουν προβλήματα που άλλα είναι ορατά και άλλα όχι.
Θεωρούμε όμως βλακώδη και ανήκουστη την συμπεριφορά των γονιών οι οποίοι θέλουν να καθοδηγούν τα παιδιά τους από την εξέδρα, να μην σέβονται την προσπάθεια του προπονητή και παράλληλα για όλα να φταίει ο διαιτητής!!!!
Επειδή υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας σε αγώνα του εφηβικού πρωταθλήματος, θέλω να πείσω τον εαυτό μου πως αυτά που είδα και άκουσα ήταν απλά μια παραφωνία την οποία δεν θα ξαναδώ ποτέ σε άλλο παιχνίδι.
Κύριοι τα πρωταθλήματα των υποδομών πρέπει να τα προφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού και δεν είναι πρώτη φορά που το αναφέρω!!! Η σοβαρότητα σε αυτό τον χώρο είναι το Α και το Ω του ποδοσφαίρου. Αν δεν πετυχαίνουμε εκεί δεν υπάρχει μέλλον και η γύμνια όχι μόνο στον τόπο μας αλλά σε όλη την Ελλάδα ξεσκεπάστηκε τώρα πλέον με την οικονομική κρίση όπου στράφηκε το ενδιαφέρον των ομάδων στους μικρούς. Θετική η προσπάθεια που θα έπρεπε να είχε αρχίσει νωρίτερα αλλά τα περισσότερα παιδιά φάνηκαν ανέτοιμα εξ’ αιτίας του χαλαρού ενδιαφέροντος όλων όσων εμπλέκονται με τις υποδομές. Επιστρέφουμε στα δικά μας πρωταθλήματα πάλι. Δεν είναι σωστές οι συμπεριφορές προπονητών που βρίζουν τα παιδιά για να παίξουν καλύτερα και να πάρουν την νίκη , η οποία εν κατακλείδι είναι εφήμερη. Δεν είναι σωστές οι συμπεριφορές παιδιών τα οποία δεν γνωρίζουν το «ευ αγωνίζεσθε» και γι’ αυτό δεν φέρουν ευθύνη τα παιδιά αλλά οι προπονητές τους. Καλλιεργούμε και παράγουμε τους αυριανούς χούλιγκαν και όχι το ταλέντο και τον χαρακτήρα των παιδιών. Οποία απογοήτευση να ακούς νεαρό ποδοσφαιριστή να λέει για αντίπαλο τραυματία παίκτη: «Έλα πάρτε τον έξω να τον γιατρέψετε.»
Δεν φταίει το παιδί που εκστόμισε αυτές τις λέξεις αλλά εκείνοι (παράγοντες- προπονητές) που με τη συμπεριφορά τους (προηγήθηκε κάκιστη συμπεριφορά του προπονητή του) τον δίδαξαν πράγματα που δεν αρμόζουν στον χώρο του αθλητισμού και δη του ποδοσφαίρου, το οποίο αντί να αυξάνει τους φίλους του τους μειώνει εξαιτίας τέτοιων συμπεριφορών, οι οποίες στις μεγαλύτερες κατηγορίες Γ΄, Β΄ και Α΄ Δωδεκανήσου είναι ακόμα χειρότερες. Μπολιάζουμε τα παιδιά με τέτοια νοοτροπία στο όνομα της νίκης που ακόμα και αδέλφια τσακώνονται για αυτήν με τα δικά τους εσφαλμένα κριτήρια τα οποία διδάχτηκαν από μικρά παιδιά.
Η πεμπτουσία του ποδοσφαίρου είναι το γκολ αλλά για να το πετύχεις χρειάζεται προσπάθεια μέσα σε θεμιτά πλαίσια με τα όποια λάθη κάνει ο διαιτητής, με τα οποία μπορεί να μας το στερήσει. Θα του πάρουμε το κεφάλι η μας φταίει ο αντίπαλος για τα λάθη του διαιτητή. Τίποτα από τα δύο δεν πρέπει να συμβαίνει αν αγαπάμε πραγματικά το ποδόσφαιρο.
Κάποιοι ίσως πείτε φιλολογίες!!! ΕΕΕΕ ΟΧΙΙΙΙ αγαπητοί φίλοι, δεν πηγαίνουμε στο γήπεδο για παρακολουθήσουμε αγώνες πυγμαχίας και καράτε, ούτε να θαυμάσουμε τα μπράτσα ποδοσφαιριστών, προπονητών και παραγόντων. Μας αρέσει το ποδόσφαιρο και αυτό θέλουμε να παρακολουθούμε, ΟΧΙ ΟΜΩΣ το ποδόσφαιρο με τους δικούς σας κανόνες!!!
Σήμερα δεν θα αναφερθώ σε ονόματα αλλά την επόμενη φορά που θα είμαι παρών σε ένα τέτοιο παιχνίδι δεν θα είμαι φειδωλός σε αποκαλύψεις, διότι στον αγώνα που ήμουνα παρών ενεπλάκησαν και εκπαιδευτικοί παρακαλώ, με συμπεριφορά που όποια δικαιολογία και αν επικαλεστούν δεν έχουν δίκαιο!!!!! Το Δ.Σ της ΕΠΣΔ, οι παράγοντες και οι προπονητές ας προφυλάξουν το ποδόσφαιρο από τις άρρωστες νοοτροπίες που αυτή την στιγμή κυριαρχούν στον χώρο και κάθε εβδομάδα να απολαμβάνουμε ήρεμα το άθλημα που αγαπάμε και το αποκαλούμε «βασιλιά των σπορ.»
Κάποτε θα πρέπει οι ποινές να είναι παραδειγματικές προς κάθε κατεύθυνση και ας επικαλούνται κάποιοι την ιστορία της ομάδας τους η την προσωπική τους. Σίγουρα η ποινή είναι η τελευταία λύση καθώς μπορούμε με ομιλίες και παραδείγματα να επαναφέρουμε στην τάξη όσους ξεφεύγουν.