Μία μέρα δύσκολη, μία μέρα που πενθούμε. Πού να βρεις το κουράγιο να γράψεις για κάτι πέρα από τα όσα συμβαίνουν σε Αθήνα,Κρήτη,Κόρινθο και δεν συμμαζεύεται;
Οικογένειες έχουν χάσει αγαπημένα τους πρόσωπα,περιουσίες, τα πάντα…Μία φλόγα που ήρθε και έγινε φωτιά και έκαψε τα πάντα στο πέρασμα της.Υπεύθυνοι υπάρχουν γι’ αυτή την τραγωδία στην οποία πρωταγωνιστεί και πάλι η Ελλάδα. Δεν είναι όμως η κατάλληλη στιγμή για να αρχίσουμε να κατηγορούμε πάλι όποιον μας έρχεται στο μυαλό.Σιωπηλά και με καθαρό μυαλό θα αντιληφθούμε πως είμαστε οι επιλογές μας.
Την στιγμή που γράφω τον προβληματισμό μου, στην Αθήνα έχουμε 49 νεκρούς επισήμως, με την ευχή όλων μας να μην αυξηθούν, κάτι πολύ δύσκολο, μάλιστα γίνεται λόγος για εκτιμήσεις που θα διπλασιαστούν οι νεκροί.159 οι τραυματίες με αρκετούς από αυτούς σοβαρά τραυματισμένους και διασωληνωμένους. Αποκαρδιωτική η εικόνα των 26 νεκρών που περίμεναν αγκαλιασμένοι τον θάνατο.
Ημέρα θλίψης και οι ώρες δεν είναι απλά δύσκολες αλλά τραγικές…
