Την ανάγκη να “αξιοποιούμε τα πλεονεκτήματα μιας νέας ισορροπίας μεταξύ οικονομικής ανάπτυξης, κοινωνικής συνοχής και βιωσιμότητας” τόνισε ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης μιλώντας στο Παγκόσμιο Συνέδριο Βιωσιμότητας της IUCN στη Μασσαλία. Προτείνοντας έξι ενέργειες και δράσεις που έχουν ιδιαίτερη σημασία τόσο για την Ελλάδα αλλά, και για όλες τις χώρες της Μεσογείου. Στην ομιλία του ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε εκτενέστερα στα κύρια θέματα που απασχολούν το συνέδριο.
Πρώτον – Δεσμευόμαστε για τον στόχο της προστασίας του 30% της Μεσογείου έως το 2030. Και πέρα από τη φιλοδοξία να προστατεύσουμε το 30% των θαλάσσιων και παράκτιων περιοχών, πρέπει να εργαστούμε, επίσης μαζί με την Επιτροπή, για να διασφαλίσουμε ότι οι προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές ή οι ΜΠΠ δεν είναι πια χάρτινα πάρκα. Πρέπει να στοχεύσουμε σε αποτελεσματικά διαχειριζόμενα δίκτυα MPA, με καθορισμένα μέτρα διατήρησης.
Δεύτερον – Ένα θέμα που συχνά παραβλέπεται, τα κρίσιμα ζητήματα του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού και της ολοκληρωμένης διαχείρισης των ακτών. Δεσμευόμαστε σήμερα για την ιεράρχηση, ανάπτυξη και εφαρμογή των θαλάσσιων χωρικών σχεδίων για όλες τις ελληνικές θάλασσες, στο πλαίσιο του εθνικού μας σχεδίου ανάκαμψης και ανθεκτικότητας, το οποίο ονομάζουμε «Ελλάδα 2.0». Αυτό σημαίνει ότι ακολουθούμε μια προσέγγιση που βασίζεται σε οικοσυστήματα σύμφωνα με την ολοκληρωμένη διαχείριση των παράκτιων ζωνών, υποστηριζόμενη από την καλύτερη διαθέσιμη επιστήμη.
Τρίτον – Όσον αφορά την αλιεία, η Ελλάδα, όπως όλες οι μεσογειακές χώρες, αντιμετωπίζει σοβαρές προκλήσεις σχετικά με την υπεραλίευση. Γνωρίζουμε ότι αυτό επηρεάζει σημαντικά τη βιοποικιλότητα. Δεσμευόμαστε έντονα να μειώσουμε την υπεραλίευση έως το 2030 δηλώνοντας ότι μέχρι εκείνη την ημερομηνία το 10% των θαλασσών μας θα είναι αποθέματα απαγόρευσης, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα επιτρέπεται η αλιεία εκεί.
Τέταρτον – Η Ελλάδα είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός λαβρακιού και τσιπούρας από την ΕΕ. Αναγνωρίζουμε την ανάγκη θέσπισης ενός βιώσιμου σχεδίου δράσης για την υδατοκαλλιέργεια, που θα αντιμετωπίζει βασικές προκλήσεις όπως ο χωροταξικός σχεδιασμός, οι πιθανές τριβές με άλλες θαλάσσιες και παράκτιες χρήσεις, συμπεριλαμβανομένου του τουρισμού, αλλά και το ζήτημα της ρύπανσης του περιβάλλοντος.
Πέμπτον – Ως χώρα που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τουρισμό, είναι σημαντικό να λάβουμε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να διασφαλίσουμε ότι η ανάπτυξη και η επέκταση του τουριστικού μας τομέα, ο οποίος είναι τόσο κρίσιμος για την ευημερία της ελληνικής οικονομίας, δεν θα βαρύνει του φυσικού μας περιβάλλοντος.
Συνεπώς, δεσμευόμαστε για την ανάπτυξη μιας βιώσιμης τουριστικής στρατηγικής που θα αντιμετωπίζει αποτελεσματικά το περιβαλλοντικό αποτύπωμα του τουρισμού και θα θέτει τις εκτιμήσεις για τη βιοποικιλότητα στο επίκεντρο του σχεδιασμού θαλάσσιου και παράκτιου τουρισμού, ειδικά όταν πρόκειται για εξαιρετικά ευαίσθητες τοπικές κοινότητες, όπως τα μικρότερα νησιά μας.
Και Έκτο – Όλοι γνωρίζουμε την απειλή που προκαλεί η πλαστική ρύπανση για την περιοχή μας και για τις θάλασσές μας. Η Ελλάδα, ως εκ τούτου, υιοθετεί τον φιλόδοξο στόχο να βελτιώσει την ποιότητα του νερού έως το 2030 μειώνοντας τα απόβλητα – τα απορρίμματα πλαστικών στη θάλασσα κατά 50% και τα μικροπλαστικά που απελευθερώνονται στο περιβάλλον κατά 30%.
Work:
Tourism Business Consultant
Google Trends Analyst
Freelance Journalist/Writer
Former Head Representative in Rhodes Greece at James Villas
Former Contractor at Rhodes Holiday Villas
Studies:
MSc Management Strategy at Surrey Management & Business School
BSc Economics at School of Economics, University of Surrey
Business Intelligence & Analytics, Microsoft
