Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Πέντε ημέρες πριν από το παιχνίδι, ο Βόλος απαντάει αρνητικά στο αίτημα του Άρη για παροχή εισιτηρίων. Χωρίς να αιτιολογεί την απόφασή της, η ομάδα του Βόλου τόνισε στην ανακοίνωσή της: «Tα εισιτήρια του αγώνα με τον Άρη θα διατίθενται μόνο στους φιλάθλους που είναι ήδη κάτοχοι διαρκείας της ΠΑΕ Βόλος και στους φιλάθλους που τα προηγούμενα χρόνια είχαν κάρτα μέλους της ομάδας μας, χωρίς να χρειάζεται να εκδώσουν νέα. Επίσης, τα εισιτήρια του αγώνα της Κυριακής θα διατίθενται μέσω του viva.gr μόνο σε όσους φιλάθλους είχαν αγοράσει εισιτήριο σε προηγούμενους αγώνες του Βόλου».
Η δική μου εκτίμηση είναι ανέκαθεν πως στέκομαι αντίθετος στην απαγόρευση της μετακίνησης φιλοξενούμενων φιλάθλων. Παρόλα αυτά, φτάνει, λοιπόν, η ημέρα του αγώνα και εμφανίζονται περίπου 2.000 φίλαθλοι του Άρη έξω από το στάδιο! Τα κάνουν Γης Μαδιάμ και ο Βόλος σε ανακοίνωση του, αναφέρει: «Δυστυχώς για τα όσα είχαμε προειδοποιήσει επιβεβαιωθήκαμε». Ορίστε; Πως είπατε; Πότε προειδοποίησε ο Βόλος, για να επιβεβαιωθεί κιόλας;
Κατά την δική μου εκτίμηση πάντα, ορθά έπραξαν οι φίλαθλοι του Άρη και ταξίδεψαν στον Βόλο, για να παρακολουθήσουν την ομάδα τους. Ο Βόλος «έκοψε» 276 εισιτήρια. Δηλαδή με την προϋπόθεση πως μοίραζε και εισιτήρια στους φίλους του Άρη (με τιμή έναρξης τα 5 ευρώ) θα μιλάγαμε για 10.000 ευρώ και βάλε. Είναι τώρα ευχαριστημένος με τα 276 που παραχώρησε; Η δράση φέρνει αντίδραση. Ο Αχιλλέας Μπέος όσο καλός παράγοντας είναι, άλλο τόσο «χάνει» σε κρίσιμες αποφάσεις. Δεν γίνεται να ζητάει από οικογένειες με παιδιά να παρευρεθούν στο γήπεδο και να μοιράζει 276 εισιτήρια. Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του! Δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να μην εκδίδει εισιτήρια. Δεν ήταν καν ντέρμπι υψηλής επικινδυνότητας. Προσωπική άποψη ηθικός αυτουργός είναι ο Βόλος για τα επεισόδια. Όσο και αν θέλει να βγάλει την ουρά του απέξω. Προσέξτε όμως. Δεν υποστηρίζω τους «μπαχαλάκηδες». Αναφέρομαι στους απλούς θεατές.
Κάτι τελευταίο. Όταν ήμουν στην σχολή του Κέντρου Αθλητικού Ρεπορτάζ, ένας καθηγητής μας είχε αναθέσει εργασία για το μέτρο της απαγόρευσης της μετακίνησης των φιλοξενούμενων φιλάθλων. Το κείμενο είναι 2,5 ετών πλέον. «Μεγαλώνει». Όμως παραμένει πάντα επίκαιρο.
Χρόνια τώρα παρακολουθούμε την εξέλιξη της διαμάχης ανάμεσα στους φιλάθλους των ομάδων και της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με το ζήτημα της απαγόρευσης μετακίνησης των φιλοξενούμενων οπαδών. Σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, εκεί όπου σέβονται το ποδόσφαιρο, δηλαδή το προϊόν που παράγουν, το έχουν λύσει χρόνια αυτό το θέμα. Η μετακίνηση των φιλάθλων είναι εσωτερικό ζήτημα του ποδοσφαίρου και όχι απόφαση ενός γενικού γραμματέα ή ενός υφυπουργού αθλητισμού ή ενός αστυνομικού περιφερειάρχη. Εφόσον δεν μπορούν να τα βάλουν κάτω και να βρούνε μια λύση οι ομάδες μεταξύ τους κάτι το οποίο θα είναι προς όφελος τους, θα συνεχίσουν να διεξάγονται παιχνίδια ντροπής όπως στο «Πανθεσσαλικό», στους «Ζωσιμάδες» και ενίοτε στο «Καραϊσκάκης», το «ΟΑΚΑ» και ούτω καθεξής. Εδώ και τόσα χρόνια κανένας δεν έχει φροντίσει να συλλάβει και να απαγορεύσει μια για πάντα στους «μπαχαλάκηδες» να δημιουργούν επεισόδια πριν από κάθε αγώνα.
Ήρθε λοιπόν η ώρα όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αρχίσει πάλι ο κόσμος να συνοδεύει την ομάδα του σε όποιο γήπεδο και αν παίζει. Το αστείο με την απαγόρευση μετακίνησης οπαδών πρέπει να… απαγορεύεται!
Είναι παράλογο οι οπαδοί του ΠΑΟΚ να έχουν να μπουν στο «Γ. Καραϊσκάκης» από το 2004. Είναι εξίσου παράλογο οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού να έχουν να βρεθούν πάνω από 20 χρόνια στην «Τούμπα». Είναι γενικώς παράλογο να φωνάζει και να δηλώνει το κράτος, αστυνομία και όλοι οι αρμόδιοι φορείς, πως δεν μπορούν να διαφυλάξουν την τάξη, δεν μπορούν να περιφρουρήσουν 1000 οπαδούς και δεν μπορούν να βάλουν φρένο ακόμη και στους λίγους που μπορεί να θέλουν να έχουν «άλλη» συμπεριφορά. Η βία δεν αντιμετωπίζεται με λόγια. Αλλά με πράξεις και τήρηση των νόμων. Κυβερνήσεις οι οποίες ήθελαν να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο και δεν επέτρεπαν τις μετακινήσεις, δεν πρέπει να υπάρξουν ξανά. Η «εύκολη λύση» δεν είναι λύση. Δεν εκτονώνει την βία. Την τρέφει. Την γιγαντώνει. Ακόμη και οι πιο «θερμοκέφαλοι» όταν βρεθούν στο γήπεδο του αντιπάλου γνωρίζουν ότι κάθε πράξη τους θα έχει συνέπειες οικονομικές τόσο για τους ίδιους όσο και για την ομάδα τους. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα αναγκαστούν να «αλλάξουν». Θα πρέπει δηλαδή να τους δοθεί η ιδέα πως δεν τους «παίρνει» να ξεφύγουν. Ότι κάθε τους ενέργεια θα έχει και συνέπειες! Είναι δουλειά των ομάδων σε πρώτη φάση να κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, για να βοηθήσουν να εξαλειφθεί η τοξικότητα από τις εξέδρες. Και σε δεύτερη φάση να επέμβει το κράτος και να χαράξει το πλαίσιο στο οποίο θέλει να κινηθεί. Τέλος είναι κωμικό να συζητάμε το θέμα των μεμονωμένων μετακινήσεων.
Αλήθεια ποιος πιστεύει πως στο «Καραϊσκάκης», την «Τούμπα», το «ΟΑΚΑ» και το «Χαριλάου» δεν πηγαίνουν και φίλαθλοι της αντιπάλου ομάδας; Έστω και κρυφά. Πηγαίνουν βλέπουν το ματς και φεύγουν. Δημοκρατία έχουμε. Και τέτοιου τύπου απαγορεύσεις είναι καθεστωτικές και δεν συνάδουν με καμία έννοια ελευθερίας…
