Στην Ελλάδα περίπου το 18,7% του ελληνικού πληθυσμού είναι άνω των 65 ετών με το 4,3% των να είναι άνω των 80 ετών. Καθώς η κοινωνία μας γερνά, η ανάγκη για επαρκή φροντίδα για τους ηλικιωμένους γίνεται όλο και πιο σημαντική. Πολλά ηλικιωμένα άτομα χρειάζονται βοήθεια με καθημερινές δραστηριότητες όπως το μπάνιο, το ντύσιμο και τη χορήγηση φαρμάκων. Επίσης πολλοί ηλικιωμένοι απαιτούν εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα λόγω χρόνιων παθήσεων. Ως αποτέλεσμα, οι μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος του συστήματος υγείας, προσφέροντας υψηλών προδιαγραφών υπηρεσίας για του ηλικιωμένους. Αυτό όμως, έχει αύξηση την ζήτηση για διαμονή με τις τιμές των γηροκομείων να έχουν εκτοξευτεί.
Ένα από το κύριο μέλημα για τις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων είναι η ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας. Είναι σημαντικό, τα ηλικιωμένα άτομα να λαμβάνουν εξατομικευμένη φροντίδα που να είναι προσαρμοσμένη στις δικές τους ανάγκες. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τα πάντα, από βοήθεια με καθημερινές δραστηριότητες έως εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη. Δυστυχώς, αν και οι τιμές γηροκομείου έχουν αυξηθεί, πολλές μονάδες είναι υποστελεχωμένες, με αποτέλεσμα να υπάρχει υποβάθμιση των υπηρεσιών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει στην παραμέληση της ιατρικής κατάστασης ενός ηλικιωμένου που έχει υποβληθεί σε θεραπεία. Επιπλέον, οι ηλικιωμένοι όταν παραμελούνται, μπορεί να βιώσουν κοινωνική απομόνωση και έλλειψη συναισθηματικής υποστήριξης, που μπορεί να τους οδηγήσει σε κατάθλιψη και άλλα προβλήματα ψυχικής υγείας.
Ένα άλλο ζήτημα στα γηροκομεία είναι το υψηλό κόστος φροντίδας. Πολλοί ηλικιωμένοι χρειάζονται μακροχρόνια φροντίδα, η οποία μπορεί να είναι εξαιρετικά δαπανηρή. Αυτό το κόστος μπορεί να είναι ακόμη πιο υψηλό, κυρίως σε περιοχές που υπάρχει υψηλή ζήτηση διαμονής σε μονάδες ηλικιωμένων. Επιπλέον, πολλοί ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας χρειάζονται βοήθεια σε καθημερινές δραστηριότητές τους, οι οποίες παρέχονται μόνο σε εγκαταστάσεις υποβοηθούμενης διαβίωσης. Ωστόσο, αυτές οι εγκαταστάσεις είναι αρκετά δαπανηρές και ξεπερνούν κατά πολύ τις τιμές των γηροκομείων που δεν παρέχουν τέτοιες υποδομές.
Ένας άλλος λόγος που οι τιμές στα γηροκομεία παραμένουν υψηλές είναι η ανάγκη για εξειδικευμένη ιατρική περίθαλψη και η βοήθεια στις καθημερινές τους δραστηριότητες, η οποία απαιτεί υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας και εκπαίδευσης του προσωπικού. Επιπλέον, το λειτουργικό κόστος μιας μονάδας φροντίδας ηλικιωμένων, συμπεριλαμβανομένων των βοηθητικών υπηρεσιών, μπορεί να είναι αρκετά υψηλό.
Ένας τρόπος αντιμετώπισης του υψηλού κόστους είναι η ασφαλιστική συνεισφορά των ηλικιωμένων στα λειτουργικά έξοδα της μονάδας. Σε αυτή την περίπτωση πολλά γηροκομεία δέχονται ως μηνιαίο αντίτιμο την σύνταξη των ηλικιωμένων προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες του ιδρύματος και τα κόστη περίθαλψης και φροντίδας. Μια άλλη πιθανή λύση είναι η αύξηση της κρατικής επιδότησης για τις μονάδες φροντίδας ηλικιωμένων. Αυτό θα μπορούσε να διασφαλίσει ότι αυτές οι εγκαταστάσεις, θα είναι επαρκώς στελεχωμένες και ότι τα ηλικιωμένα άτομα θα λαμβάνουν εξατομικευμένη φροντίδα. Θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει στη μείωση του κόστους διαμονής,κάτι που θα ελάφρυνε κατά πολύ τους ηλικιωμένους και τις οικογένειές τους.
Σήμερα πολλές κρατικές υπηρεσίες όπως “η βοήθεια στο σπίτι”, που είναικυρίως για απόρους ηλικιωμένους που δεν έχουν συγγενείς να τους στηρίξουν, στηρίζουν θα λέγαμε το έργο των μονάδων ευγηρίας, προσφέροντας αφιλοκερδώς βοήθεια και φροντίδα κατ οίκων. Τα άτομα και το προσωπικό σε αυτές τις υπηρεσίες,αποτελείται από κοινωνικούς λειτουργούς και εκπαιδευμένους φροντιστές.
