Για τον ερχομό του, το σήμερα αλλά και για την επόμενη μέρα στην ομάδα της Ρόδου μας μίλησε ο προπονητής Τιμόθεος Καβακάς, τον οποίο συναντήσαμε στο γραφείο του στα αποδυτήρια λίγο πριν να ετοιμαστεί για την προπόνηση.
Για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν ήρθε στο νησί μας και στην ομάδα της Ρόδου μας απάντησε.
ΑΠ. Όταν ένας προπονητής έρχεται μεσούσης της περιόδου, θα έλεγα ότι αυτό που είναι δύσκολο είναι να περάσει στην ομάδα, τον τρόπο παιχνιδιού, την φιλοσοφία που έχει ως προπονητής. Νομίζω ότι αυτό ήτανε το πιο δύσκολο, διότι οι συνθήκες της ομάδας θα έλεγα πως είναι σε αρκετά καλό επίπεδο.
Σε ότι αφορά τις γηπεδικές εγκαταστάσεις και τι πρόβλημα διαπίστωσε, είπε:
ΑΠ. Εμείς αυτή την περίοδο κάνουμε προπονήσεις κυρίως στο ενωσιακό γήπεδο, το οποίο διαθέτει καλό συνθετικό χλοοτάπητα αλλά δεν παύει να είναι πλαστικό. Το μεγάλο μας πρόβλημα είναι το βοηθητικό γήπεδο το οποίο έχουμε και θα έλεγα ότι δεν υπάρχει μέριμνα για να βελτιωθεί ο αγωνιστικός χώρος με αποτέλεσμα και οι δύο ομάδες που κάνουμε προπόνηση εδώ να μην μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε όπως εμείς θέλουμε. Είναι ένα πρόβλημα το οποίο μελλοντικά θεωρώ ότι είναι απλό για να λυθεί. Είναι απλό, γιατί το γήπεδο αυτό χρειάζεται συντήρηση και περιποίηση σε καθημερινή βάση, όπως γίνεται με το κεντρικό γήπεδο. Χρειάζεται μέριμνα.
Οι εντυπώσεις του για το πρωτάθλημα σε ότι αφορά την ποιότητα και την δυναμική των ομάδων, τόνισε τα εξής:
ΑΠ. Το πρωτάθλημα, έτσι όπως έχουν γίνει οι όμιλοι, είναι ένα μίνι πρωτάθλημα και θα έλεγα ότι έχει τις δυσκολίες του γιατί τα παιχνίδια δεν είναι πολλά και κάθε απώλεια σου στοιχίζει εις διπλούν. Ποιοτικά το πρωτάθλημα δεν είναι καλό, τα γήπεδα δεν είναι καλά, οπότε όταν δεν υπάρχουν γηπεδικές συνθήκες καλές και το πρωτάθλημα ως ποιότητα δεν είναι καλά οργανωμένο, όταν εμείς οι οποίοι έχουμε βγει εκτός στόχου κατάκτησης της πρώτης θέσης, τελειώνεις 1η Απριλίου και ξεκινάς προετοιμασία 20 Ιουλίου, καταλαβαίνετε ότι 3.5 μήνες αποχής μιας ομάδας, είναι εξαιρετικά μεγάλη, οπότε για ποιο πρωτάθλημα μιλάμε και για ποιο προγραμματισμό?
Σε ότι αφορά την παραμονή της ομάδας στην Γ΄ Εθνική και για την επόμενη μέρα είπε:
ΑΠ. Αυτό που εμείς έχουμε ως στόχο είναι να σωθεί η ομάδα και μαθηματικά. Χρειαζόμαστε ακόμα πέντε βαθμούς για να γίνει αυτό. Τον σχεδιασμό θα τον ξεκινήσει η διοίκηση. Νομίζω ότι η διοίκηση την νέα περίοδο ασφαλώς και θα είναι πιο σοφή και δεν θα κάνει τα λάθη τα οποία έχει κάνει την τελευταία διετία, γιατί μιλάμε για έναν άνθρωπο που έχει αναλάβει αυτά τα δυο χρόνια, ο οποίος έχει βάλει αρκετά χρήματα και ακόμα δεν έχει δει τα χρήματα που έβαλε να πιάνουν τόπο. Νομίζω ότι η νέα χρονιά θα είναι πολύ καλύτερη για την ομάδα, είμαι σίγουρος γι’ αυτό και περιμένουμε πρώτα να τελειώσει το πρωτάθλημα το φετινό.
Έχει παρακολουθήσει τις δύο φάσεις της σχολής προπονητών UEFA PRO και του ζητήσαμε να μας πει πόσο σημαντικό είναι αυτό που έχει κάνει και αν αξίζει να πηγαίνει κάποιος σε σχολή προπονητών της ΕΠΟ και ανέφερε τα παρακάτω:
ΑΠ. Είναι μια διαδικασία που έχει ξεκινήσει εδώ και πολλά χρόνια. Για να γίνεις προπονητής θα πρέπει να έχεις δίπλωμα, αυτό λέει η λογική. Είναι μια προσπάθεια την οποία έχει ξεκινήσει ο κ. Μπατάκης πριν πολλά χρόνια και έχει αναβαθμίσει τις σχολές σε πολύ μεγάλο βαθμό. Υπάρχει μια αλλαγή με άτομα τα οποία θα συνεχίσουν το έργο και θα καλυτερέψουν τις συνθήκες των σχολών. Για μένα είναι πολύ σημαντικό γιατί είμαι στο τελείωμα των διπλωμάτων μου, έχω τελειώσει και τις δύο φάσεις UEFA PRO . Αυτό μου δίνει την δυνατότητα να δουλέψω σε οποιαδήποτε ομάδα θελήσω «σούπερ λίγκα» ή ακόμα και στο εξωτερικό. Είναι το ανώτατο δίπλωμα που μπορεί να έχει ένας προπονητής , αναγνωρισμένο από την ΟΥΕΦΑ και μας έχει βοηθήσει ώστε να οργανωθούμε καλύτερα. Οι διαδικασίες που ακολουθούνται στις σχολές, βοηθάει έναν προπονητή που είναι επαγγελματίας, να οργανωθεί καλύτερα, να είναι πιο μεθοδικός, να αποκτήσει γνώσεις. Νομίζω ότι μέσα από την διαδικασία των σχολών όπου συναναστρέφεσαι με συναδέλφους, μαθαίνεις και πράγματα που ίσως δεν θα μπορούσες να ακούσεις όσα παιχνίδια και να έπαιζες. Οφείλουμε και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κ. Μπατάκη αλλά και στους δασκάλους μας οι οποίοι μας βοήθησαν πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια που συνυπάρξαμε στις σχολές.
