Τον περασμένο Σεπτέμβριο, μετά από κλήση της καλής φίλης μου Ελισσάβετ με 2 σ, έμαθα για την επερχόμενη διενέργεια της Απογραφής Πληθυσμού και Κατοικιών για το 2021. Η ημερομηνία έναρξης ήταν 22 Οκτωβρίου, αλλά επειδή ως γνωστόν στη χώρα μας τίποτα δε γίνεται on time, η διαδικασία εδώ στις Κυκλάδες ξεκίνησε το Νοέμβριο. Με λίγη ασυνεννοησία, κακή οργάνωση και ελλιπή ενημέρωση κατέληξα να ξεκινήσω 4 ημέρες πριν την προγραμματισμένη λήξη της στις 13/12/2021!!!
Μιας και τότε δεν εργαζόμουν, μου φάνηκε καλή ιδέα να ασχοληθώ με κάτι καινούριο, ούσα ανήσυχο πνεύμα εκ φύσεως, και έτσι αποφάσισα να δηλώσω συμμετοχή, αφενός για να το δοκιμάσω και αφετέρου για τις όποιες οικονομικές απολαβές. Ανέκαθεν μου άρεσαν η επαφή με τον κόσμο, οι νέες γνωριμίες, το να ακούω ιστορίες ανθρώπων, η έρευνα και γενικότερα η παρατήρηση. Αν και δεν ξεκίνησα με όλα αυτά κατά νου, τελικά ήταν και αυτά που με κέρδισαν σε αυτή την εμπειρία.
Γνώρισα υπέροχους ανθρώπους, οι οποίοι με έβαλαν στο σπιτικό τους, με κερνούσαν μελομακάρονα, κρασιά, σούμες (τοπικό ποτό παρεμφερές με την τσικουδιά και το τσίπουρο), με βοήθησαν να βρω γείτονες ή συγγενείς τους για να με διευκολύνουν στην Απογραφή, μου άνοιξαν την καρδιά τους μιλώντας για θέματα, που μερικές φορές μπορώ να πω ότι με έφερναν και σε δύσκολη θέση λόγω του ότι ήταν εξαιρετικά προσωπικά!!!
Φυσικά δε θα μπορούσα να παραλείψω ότι γνώρισα και εξαιρετικούς συνεργάτες, οι οποίοι όχι μόνο με βοήθησαν και καθοδήγησαν πέραν του δέοντος, αλλά ήταν πάντα διαθέσιμοι και πιστεύω ότι από εδώ και πέρα θα είναι και διαθέσιμοι ως φίλοι.
Ως άτομο ή ως κοινωνική λειτουργός (ή και τα δυο) ανέκαθεν είχα αυτή την ικανότητα: να κάνω τους ανθρώπους να μου ανοίγονται, αλλά και να μου αποκαλύπτουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα το ποιόν τους. Κάποτε το θεωρούσα κατάρα, καθώς αναρωτιόμουν τι κάνω λάθος και είναι πχ επιθετικοί ή κακοί απέναντί μου. Τελικά απλά ήταν ο εαυτός τους.
Αυτό πλέον το θεωρώ χάρισμα και η διαδικασία της Απογραφής με βοήθησε να καταλάβω ότι ναι, υπάρχει Ανθρωπιά και μάλιστα πολλή!! Η αγάπη, η φιλοξενία και η βοήθεια που εισέπραξα μέσα σε όλη αυτή την τρέλα, την οποία βιώνουμε εδώ και 2 χρόνια με τον κόσμο φοβισμένο και ανήσυχο, εξαφάνισαν κάθε αρνητικό συναίσθημα.
Κανένας σχεδόν δε με ρώτησε αν είμαι εμβολιασμένη. Κανένας σχεδόν δε μου απαγόρευσε την είσοδο στο σπίτι του, πέραν ενός κυρίου, που για κάποιο λόγο με συνέδεσε με το Κτηματολόγιο και τα «άκουσα» εγώ… Κανένας σχεδόν δε με έκανε να νιώσω ανεπιθύμητη. Τήρησα όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, για να είμαστε όλοι ασφαλείς. Οι άνθρωποι αυτοί, όμως, όχι μόνο δεν ένιωσαν απειλή, αλλά το αντίθετο. Είχαν ανάγκη να μιλήσουν! Να συναναστραφούν! Να έρθουν σε επαφή με ανθρώπους! Τόσο φυσιολογικό και όμως τόσο σύνθετο πλέον…
Γεννήθηκα στα Χανιά και στη συνέχεια έζησα στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, όπου και μεγάλωσα. Σπούδασα στο τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στο Ηράκλειο Κρήτης και παράλληλα εργάστηκα στην εστίαση και σε διαφημιστικές προωθήσεις προϊόντων. Από το 2014 ξεκίνησα να εργάζομαι σε τουριστικές επιχειρήσεις σε διάφορα αντικείμενα, όπως ξεναγήσεις, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, σέρβις κ.α. Ως ανήσυχο πνεύμα, διαρκώς παρατηρώ, προβληματίζομαι και δοκιμάζω καινούρια πράγματα με σκοπό την εξέλιξη σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Το Μάρτιο του 2021 ξεκίνησα να εργάζομαι ως κοινωνική λειτουργός, ενώ στα ενδιαφέροντά μου συγκαταλέγονται η συγγραφή παραμυθιών, η χειμερινή κολύμβηση, η μαγειρική και τα ταξίδια.
