Του Αντώνη Χαλαμπαλάκη
Ο Μάνος Χατζιδάκις, ο μεγάλος αυτός μουσικοσυνθέτης και καλλιεργημένος Έλληνας , είχε δηλώσει την 10ετία του ΄80 , τότε που διέβλεψε με την ποιοτική σκέψη του , πού οδηγείται το «σκάφος» του Ελληνισμού από τις λούμπεν ολιγαρχίες και την ιδεολογία του επικίνδυνου για τις «αμμουδιές του Ομήρου», αυριανισμού :« Όποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος , πάει να πει , ότι του μοιάζει. Η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι , να συνηθίσουμε τη φρίκη , να μας τρομάζει η ομορφιά… Αναμφισβήτητα αρχίσαμε να το ανεχόμαστε. Και η ανοχή πολλαπλασιάζει τα ζώα στη δημόσια ζωή, τα ισχυροποιεί και τα βοηθά να συνθέτουν με ακρίβεια τη μορφή του τέρατος που προίσταται , ελέγχει και μας κυβερνά. Όταν , όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε, γιατί αυτό σημαίνει, ότι έχομε αρχίσει να του μοιάζομε».
Φθινοπώριασε για τα καλά στο αθηνοκεντρικό – μεσογειακό κρατίδιο του «Μπουρδιστάν Ελλάς Ε.Π.Ε.» , το οποίο ακκίζεται , ότι είναι συνέχεια των «όμικρον» , του Ακάθιστου Ύμνου, της λογικής του Αριστοτέλη, της αέναης ροής με την θεωρία περί των αντιθέτων του Ηράκλειτου , του Πυθαγόρα ο οποίος πρώτος ονόμασε την περιοχή του σύμπαντος «κόσμον» λόγω της τάξεως που υπάρχει σ’ αυτόν, του Ζήνωνα του Ελεάτη που πρώτος επινόησε την διαλεκτική και της ιστορικής ανάλυσης του Θουκυδίδη με το απρόβλεπτο.
Που οδηγείται, άραγε, ο Ελληνισμός, την τρίτη 10ετία του 21ου αιώνα , μέσω του ελλαδικού κρατιδίου ;
Ως γνωστόν, η Ιστορία ως Επιστήμη, αγνοώντας συναισθηματισμούς , ιδεολογικές αγκυλώσεις – δογματισμούς , ιδιοτέλειες και όλα τα συναφή που κατευθύνουν μια αδύναμη πνευματικά σκέψη , καταγράφει τα γεγονότα στην πραγματική τους διάσταση , γράφοντας , συγχρόνως, «στα παλαιότερα των υποδημάτων της»τις αδικαιολόγητες αντιδράσεις των «θιγομένων» .
Μετά την δολοφονία του Κυβερνήτη Καποδίστρια το 1831 και την πλήρη επικράτηση των κοτζαμπάσηδων και της μαυροκορδάτειας λογικής , ο Ελληνισμός , δυστυχώς, δόθηκε εργολαβικά για την διαχείρισή του στους νικητές του εμφυλίου 1824-1825 ( Μαυροκορδάτο, Κωλέττη και «σέχτα» της Ύδρας ) , που μέσω του «τραβεστί» κράτους που έφτιαξαν τον οδήγησαν στην απαξίωση , την παρακμή και την αλλαγή πλεύσης των νοημάτων του. Το ίδιο έργο πράττουν οι διάδοχοί τους , απόγονοι και επίγονοι , ως τις μέρες μας.
Αφού του αφαίρεσαν τον δεξιό «πνεύμονά» του με την καταστροφή της Μικράς Ασίας το 1922, άρχισαν σταδιακά να τον «ξεδοντιάζουν» αφαιρώντας του και άλλα ζωτικά όργανα, όπως την γλώσσα (με τις περίφημες «μεταρρυθμίσεις») , την δημιουργική συμμετοχή στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα, τον πατριωτισμό , την πνευματική καλλιέργεια και τον σεβασμό στις αξίες της ζωής . Τον «εμβολίασαν» με τα «μικρόβια»του αμοραλισμού, του ωχαδερφισμού, του «ατομοκεντρικού τομαρισμού» , του «ευτυχισμένου ναυαγίου» και του λούμπεν μικροαστισμού . Αρνήθηκαν την πορεία του στην Ιστορία και την προσφορά του στην εξέλιξη του ανθρωπίνου όντος , ταυτίζοντάς τον με τα μογγολικά φύλα που εισέβαλαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο τον 6ο αιώνα μ. Χ. , δίνοντας «χωρίς να ιδρώσει το αυτί τους» το όνομα Μακεδονία στους Αλβανούς και σλάβο- Βούλγαρους των Σκοπίων, ξεπούλησαν το 38% της Κύπρου στους Σελτζούκους της Άγκυρας και ετοιμάζονται μέσω «Χάγης»να παραχωρήσουν ( δεν πιστεύω να το τολμήσουν) την Ανατολική Μεσόγειο και ένα μέρος του ελληνικότατου Αιγαίου στον ισλαμοφασίστα Ερντογάν.
Επίσης, «πλημμύρισαν» την χώρα , όπου μεγαλούργησαν ο Αριστοτέλης, ο Πλάτωνας , ο Πυθαγόρας και ο «παραμυθάς» Όμηρος, με εκατομμύρια «λάθρο- εισβολείς»μουσουλμάνους, αλλοιώνοντας τον χαρακτήρα του ελληνικού τρόπου σκέψης , με συμπεριφορές οπισθοδρόμησης από χώρες της Αφρικής και της Ασίας.Οι «Πέτρες τωνΜυκηνών» αναστενάζουν , καθώς προβλέπουν , ότι οι «αμμουδιές του Ομήρου» σύντομα θα αρχειοθετηθούν στο περιθώριο , γιατί το ηχόχρωμα τους ενοχλεί τον πρωτογονισμό των «εισβολέων» , τους οποίους η λούμπεν και «πονόψυχη» ολιγαρχία του νεφοσκεπούς Άστεως , ονομάζει «μετανάστες», εκπληρώνοντας στο ακέραιον τις εντολές των αφεντάδων της σε Βερολίνο και Ουάσιγκτον.
Η ΕΞΟΔΙΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΩΝ «ΟΜΙΚΡΟΝ»
Από το 1831 ο Ελληνισμός παλεύει με τα καρκινογόνα αυτά «μικρόβια», μερικές φορές αντέχει, αλλά τις περισσότερες, παρά τις τιτάνιες προσπάθειες του ανοσοποιητικού του συστήματος, οδηγείται στην ήττα.
Από το 1974 με την «δημοκρατική Μεταπολίτευση» έχει καταστεί αδύναμη η άμυνα του και παραδόθηκε αμαχητί στα «καρκινογόνα κύτταρα» της λούμπεν ολιγαρχίας , που με τον «ευρωπαϊκό αέρα» του «εκσυγχρονισμού»(γερμανικής προέλευσης),ετοιμάζει το αργό , αλλά βασανιστικό τέλος του.
Από το 2010 με το «πρωτοποριακό» globalgovernment«εμβόλιο» του μνημονίου, το οποίο είχε πολλά δηλητηριώδη «οικονομικά αέρια» τύπου «Μέγκελε» , ο Ελληνισμός έχει εισέλθει στην σφαίρα του επιθανάτιου ρόγχου και απλώς η ντόπια λούμπεν και ξένη ολιγαρχία προετοιμάζεται για την εξόδιο ακολουθία του , με διακριτικό τρόπο επιλέγει τους κατάλληλους «νεκροθάφτες»μέσα από την εμπειρία του covid-19 και αναζητά , απλώς, το κατάλληλο «ιατρικό προσωπικό» που θα συντάξει το «αξιόπιστο» πιστοποιητικό θανάτου του.
Οι όποιες προσπάθειες για μην επέλθει το μοιραίο , η λούμπεν ολιγαρχία τις θεωρεί «παράνομες» και τις καταδιώκει με νόμους- τροπολογίες .
Προκαλεί ανησυχία η πρόταση του Υπ. Δικαιοσύνης για την τροποποίηση του άρθρου 191 του Π.Κ., που αφορά στην διάδοση και την διασπορά ψευδών ειδήσεων. Με μια αόριστη διατύπωση , αναφέρεται ο όρος «ψευδείς ειδήσεις, που είναι ικανές να προκαλέσουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτεςή να κλονίσουν την εμπιστοσύνη του κοινού στην εθνική οικονομία , στην αμυντική ικανότητα της χώρας ή στην δημόσια υγεία». Δεν αναφέρεται όμως πουθενά τί αποτελεί είδηση και η διαφορά από την έκφραση της άποψης.
Αυτό υποκρύπτει τον κίνδυνο να βρεθούν οι «ανεπιθύμητοι» δημοσιογράφοι αυτεπάγγελτα υπόλογοι γιατί εκφράζουν την άποψή τους ή ασκούν κριτική. Δηλαδή μπορεί να παρεμβαίνει η Δικαιοσύνη και να περιορίζει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του λόγου και την έκφραση απόψεων στα Μ.Μ.Ε. ή στο διαδίκτυο.
Είναι , άραγε, επίκαιρη η ρήση του Επίκουρου «λάθε βιώσας» , που μνημονεύεται στα «Ηθικά» του Πλουτάρχου ( Ει καλώς είρηται το λάθε βιώσας) και σημαίνει, μένω κρυμμένος ή απαρατήρητος, διαφεύγω την προσοχή κάποιου ;
Μήπως, αυτό δεν επιδιώκει η καθεστηκυία τάξη στο «Μπουρδιστάν Ελλάς Ε.Π.Ε.», ώστε οι κάτοικοι της χώρας αυτής από πολίτες να γίνουν υπήκοοι ή μαζάνθρωποι και να δέχονται αδιαμαρτύρητα την πορεία προς την παρακμή του Ελληνισμού ;
Άραγε, αυτό το πολίτευμα πως ονομάζεται ;«Θου κύριε φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου».
Πάντως , δεν υπάρχει καμιά οργανωμένη αντίδραση, οι κάτοικοι ως υπήκοοι δέχονται αδιαμαρτύρητα από τον καναπέ της τύφλας τους τις αποφάσεις της ολιγαρχίας και ενώ βλέπουν τον κίνδυνο που καταστρέφει τα όνειρά τους , διακατέχονται από το «σύνδρομοτης Στοκχόλμης» και απλώς φυτοζωούν με τα επιδόματα της αποχαύνωσης.
Ποιος , άραγε οδήγησε σ’ αυτήν την κατάσταση τον Λαό ;
Ξαφνικά έγινε αδιάφορος, αυτός ο υπερήφανος Λαός που έγραψε λαμπρές σελίδες Ιστορίας στα βουνά της Βορείου Ηπείρου , στα μετερίζια της Εθνικής Αντίστασης, στην πολιτιστική επανάσταση των Λαμπράκηδων και στον αγώνα εναντίον των Αμερικανών«συμμάχων» μας ,οι οποίοι ήταν οι πρωταγωνιστές στο ξεπούλημα της Κύπρου ;
ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ
Το σύστημα της ολιγαρχίας είναι πολύ έξυπνο και οργανωμένο. Κατάφερε να «ξεδοντιάσει» την ελληνική κοινωνία από τις αξίες που είχαν σχέση με τον πατριωτισμό, την αλληλεγγύη, την κοινωνική ευαισθησία , την ευγενή άμιλλα, χρησιμοποιώντας ως όπλο τον λαϊκισμό της 10ετίας του ’80 και ’90, που η ισοπέδωση με τον αμοραλισμό αποτελούσαν το κυρίαρχο ιδεολόγημα και ο ατομοκεντρισμός- τομαρισμός με την καθοδήγηση του «αυριανισμού» ήταν το βασικό συστατικό στοιχείο της πολιτικής σκέψης των κομματικών σχηματισμών και των μηχανισμών τους . Οι πελατειακές -κομματικές σχέσεις , ο διορισμός χιλιάδων αγράμματων σε δημόσιο και ΔΕΚΟ , η παρανομία με την λαμογιά, οι αργυρώνητοι λειτουργοί , η επίδειξη των λούμπεν νεόπλουτων , η παρασιτική- κρατικοδίαιτη νομενκλατούρα και η πολιτική της μίζας – αρπαχτής ήταν τα πρότυπα που προωθούσε το σύστημα με«υπομόχλια» τα Μ.Μ.Εξαπάτησης σε συνεργασία με τους «έγκριτους» παρουσιαστές και «δημοσιογράφους».
Με τον τρόπο αυτό φτιάχτηκε μια κοινωνία , που η «βιομάζα» είναι το κύριο συστατικό της , το ατομικό συμφέρον είναι κυρίαρχο , η παγκοσμιοποίηση των τραπεζικών συμμοριών του Μανχάταν βρήκε πρόσφορο έδαφος , η νεολαία ψυχορραγεί στα καφέ και στα μπαρ αποχαύνωσης με τα ναρκωτικά να «καίνε» τον εγκέφαλό της , η ανεργία απειλεί το μέλλον της , η πολύ -πολιτισμικότητα κυριαρχεί στην χώρα με τους ΛΟΑΤΚΙ να επιβάλλονται – προβάλλονται ως πρότυπα με τα «ανδρόγυνα» φύλα τους και ο Ελληνισμός σε ένα ανήλιαγο περιβάλλον , διακατέχεται από τον φόβο , μήπως έχει την κατάληξη των Σουμερίων , των Χετταίων , των Ασσυρίων , που χωρίς εθνικό έδαφος αναφοράς και συνέχεια στην ιστορική τους διαδρομή λησμονήθηκαν και αρχειοθετήθηκαν σε μουσεία και βιβλιοθήκες.
Πάντως, προσωπικά δεν επιθυμώ δικαστικές περιπέτειες, σχετικά με τις απαγορεύσεις του νέου νόμου. Έχω ήδη εμπειρία από το παρελθόν με απαγορεύσεις , διώξεις, απειλές δικαστήρια κ.α. . Δικαιωνόμουν , όμως, στο τέλος , αλλά οι ταλαιπωρίες ψυχικές, οικονομικές κ.α. δεν πληρώνονται με τίποτα . Φυσικά , επιλογή μου είναι να λειτουργώ κριτικά (και κρητικά) προς κάθε μορφή εξουσίας, ελπίζοντας για ένα καλύτερο μέλλον για τον Ελληνικό Λαό και τον Ελληνισμό. Μετά από 38 χρόνια δημοσιογραφίας- αρθρογραφίας, πρώτη φορά με νόμο κινδυνεύει η ελεύθερη έκφραση των απόψεων.
Παραμένω ενεργός πολίτης, ελπίζοντας πάντα το απρόβλεπτο να κάνει το θαύμα του. Λίγο δύσκολο , πάντως, γιατί τα δεδομένα που υπάρχουν έχουν , δυστυχώς, άλλη άποψη για το μέλλον «στις αμμουδιές του Ομήρου».
GUTE NACHT ALLERSEITS! (ΚΑΛΗΝΥΧΤΑΣΑΣ !)
Σ.Σ. Ο τίτλος σημειολογικά έχει γερμανικό «χρώμα» , γιατί από το 2010 η χώρα ανήκει στην σφαίρα επιρροής του Βερολίνου ( σχετικά με τα οικονομικά, κοινωνικά κ.α.) . Γεωστρατηγικά- γεωπολιτικά , ως γνωστόν, ανήκει στο ΝΑΤΟ της Ουάσιγκτον.
