Άρθρο του Περιφερειακού Συμβούλου και Προέδρου του Περιφερειακού Φυτωρίου, Μιχάλη Μπαριανάκη
Σε συνέχειες παρακολουθεί η κοινή γνώμη τις τελευταίες ημέρες το κωμειδύλλιο τοπικών στελεχών της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, η πλοκή του οποίου περιστρέφεται γύρω από την στήριξη της υποψηφιότητας του Μανώλη Γλυνού στην Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και με στοιχεία που παραπέμπουν άλλοτε στην… Τύχη της Μαρούλας και άλλοτε στον Αγαπητικό της Βοσκοπούλας. Για τέτοιο αίσθημα μιλάμε!
Διότι, όσο και να θέλει κανείς να σχολιάσει σοβαρά τα συμβαίνοντα και να προσδώσει πολιτικό περιεχόμενο στη «συμμαχία» γαλάζιων στελεχών με τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, αδυνατεί εκ των πραγμάτων να το κάνει.
Καθημερινά οι τελάληδες των κωμικών παραστάσεων καταβάλλουν τεράστια προσπάθεια να πείσουν ότι δήθεν υπάρχει η «κανονική» Νέα Δημοκρατία που στηρίζει την υποψηφιότητα του Μανώλη Γλυνού και η «άλλη» Νέα Δημοκρατία, αυτή του Γιώργου Χατζημάρκου, όπως λένε, που υποστηρίζει την υποψηφιότητα του εν ενεργεία Περιφερειάρχη.
Κανένας βέβαια από τους λαλίστατους και πολυγραφότατους δεν μπαίνει στην διαδικασία να απαντήσει σε απλά ερωτήματα κοινής λογικής:
- Ποια είναι η «κανονική» Νέα Δημοκρατία αν όχι η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη; Είναι γνωστό ότι η Νέα Δημοκρατία, σε ανύποπτο χρόνο , το περασμένο καλοκαίρι, είχε γνωστοποιήσει την πρόθεσή της, δια στόματος του Γραμματέα Πολιτικής Επιτροπής, Λευτέρη Αυγενάκη, να στηρίξει την υποψηφιότητα Χατζημάρκου, ένα από τους πιο επιτυχημένους Περιφερειάρχες πανελλαδικά, κατά γενική ομολογία.
- Αν τα αυτοαποκαλούμενα «κανονικά», «υγιή» στελέχη της Νέας Δημοκρατίας διαφωνούν με τις επιλογές του κόμματός τους, τότε προφανώς δεν έχουν καμία σχέση με την κανονική Νέα Δημοκρατία. Γιατί λοιπόν να μην αποχωρήσουν για να αναζητήσουν μια θέση στον ΣΥΡΙΖΑ ή στο ΚΙΝΑΛ, τον υποψήφιο των οποίων υποστηρίζουν με τόση θέρμη; Εκεί φαίνεται πως τα χνώτα τους ταιριάζουν καλύτερα.
- Πώς γίνεται τα αυτοαποκαλούμενα «κανονικά» και «υγιή» στελέχη της Νέας Δημοκρατίας να στηρίζουν με νύχια και με δόντια τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ και την ίδια ώρα να κατηγορούν τον Γιώργο Χατζημάρκο ότι «διέλυσε» και δίχασε τη Νέα Δημοκρατία;
- Πώς γίνεται να έχουν μετατραπεί σε βαστάζους του ΣΥΡΙΖΑ (ούτε τον χαρακτηρισμό “αντάρτες” δεν θα τους χαλάλιζα) και να κατηγορούν άλλους για τη υποτιθέμενη «διάλυση» της Νέας Δημοκρατίας;
Ουκ έστιν τέλος της γελοιότητας και της ένδειας επιχειρημάτων που να μπορούν να σταθούν σε σοβαρή συζήτηση.
Για το θέατρο του παραλόγου, υπάρχει, φυσικά, εξήγηση: Αυτά τα ευτράπελα συμβαίνουν επειδή στερείται του οποιαδήποτε πολιτικού υποβάθρου η ευκαιριακή και συγκυριακή «συμμαχία» στελεχών της Νέας Δημοκρατίας – αυτών που διαχρονικά ευθύνονται για την κακοδαιμονία του κόμματος – με τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ.
Η μόνη συγκολλητική ουσία μεταξύ τους πρέπει να αναζητηθεί σε ανθρώπινες αδυναμίες και συμπλέγματα. Στο μίσος και το μένος που ο καθένας από αυτούς τρέφει για το πρόσωπο του σημερινού Περιφερειάρχη, Γιώργου Χατζημάρκου. Μίσος, μένος, προσωπικά συμπλέγματα και εκδικητικές τάσεις, μαζί με τις προσωπικές ατζέντες του καθενός, συνθέτουν τελικά όχι μια παράταξη, αλλά μια θεατρική παράσταση, ένα θίασο κακίστης ποιότητας και χειρίστου επιπέδου, τον οποίον η σοβαροφάνεια των υποτιθέμενων «καλών παιδιών» δεν μπορεί να σώσει από τον βέβαιο εκλογικό διασυρμό.
ΥΓ : Και ένα ερώτημα για το τέλος: Η Νέα Δημοκρατία , η «κανονική», για πόσο ακόμα θα έχει στις τάξεις της τους βαστάζους του ΣΥΡΙΖΑ;
