Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής και Βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός έλαβε το λόγο κατά τη συζήτηση, στην κοινή συνεδρίαση των αρμοδίων Επιτροπών, του νομοσχεδίου του Υπουργείου Οικονομικών «Συνταξιοδοτικές διατάξεις Δημοσίου και τροποποίηση διατάξεων του ν.4387/2016, Μέτρα εφαρμογής των δημοσιονομικών στόχων και μεταρρυθμίσεων, Μέτρα κοινωνικής στήριξης και εργασιακές ρυθμίσεις, Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018-2021 και λοιπές διατάξεις». Δηλαδή του νομοσχεδίου που περιλαμβάνει τα νέα μέτρα που φέρνει η Κυβέρνηση.
Στην ομιλία του ο Δημήτρης Κρεμαστινός υποστήριξε ότι αυτό που ψηφίζεται δεν είναι το τέταρτο μνημόνιο αλλά το διαρκές μνημόνιο που θα κρατήσει τουλάχιστον έναν αιώνα.
Ολόκληρη η ομιλία του, ακολουθεί:
«Κυρία Πρόεδρε, παρακολούθησα την ομιλία του κ. Τσακαλώτου με προσοχή και ομολογώ ότι στην ανάλυσή του για το πώς φτάσαμε στο 2009, συμφωνώ σε πολλά σημεία. Αλλά από το 2009 στο 2017 δεν μας είπε πως φτάσαμε. Εκεί είναι το ερώτημα, διότι φτάσαμε στη χρεοκοπία το 2009. Χρεοκόπησε η χώρα. Δεν χρησιμοποίησε για παραγωγικές επενδύσεις τα λεφτά της Ε.Ε. ή οτιδήποτε άλλο και, φυσικά, χρεοκόπησε. Όμως, τι έγινε από το 2009 μέχρι το 2017;
Ομολογώ ότι αρχίζω να πιστεύω ότι το πιο ώριμο σημείο του ελληνισμού είναι οι Κύπριοι. Οι Κύπριοι τι είπανε; Είπανε, εφόσον δεχόμαστε να είμαστε στο ευρώ και στην Ευρωζώνη θα εφαρμόσουμε αυτά που μας λένε για να είμαστε στο ευρώ και στην Ευρωζώνη. Εμείς εδώ τι κάναμε; Εμείς εδώ είπαμε ότι υπάρχουν άλλοι δρόμοι, να μην εφαρμόζουμε αυτά που μας έλεγαν το 2009 για να είμαστε στο ευρώ και στην Ευρωζώνη και προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε τους άλλους δρόμους.
Θυμόσαστε ότι η Νέα Δημοκρατία είχε διαγράψει την κυρία Μπακογιάννη, η οποία είχε ψηφίσει το πρώτο μνημόνιο. Και βεβαίως οι διαφωνούντες, οι αμφισβητίες, οι αδικημένοι όλοι ήταν όλοι εδώ και φώναζαν να κλείσει, να κλείσει η Βουλή για να μην πω τα χειρότερα.
Όμως, ο κ. Σαμαράς, όταν έγινε πρωθυπουργός, μπροστά στην κυρία Μέρκελ είπε το περίφημο «ουδείς αναμάρτητος». Και βεβαίως και ο κ. Τσίπρας που είναι και αυτός τώρα πρωθυπουργός, ως Πρωθυπουργός είπε από αυτό το βήμα, το περίφημο «αυταπατήθηκα». Αλλά, όπως ξέρετε τις αμαρτίες τις συγχωρεί η θρησκεία, όχι η ζωή και η πολιτική. Το «αυταπατήθηκα» ισχύει για κάθε άτομο. Όποιος αυταπατάται κάνει κακό στον εαυτό του, ενδεχομένως και στην οικογένειά του.
Αν όμως, ο Πρωθυπουργός ομολογεί ότι αυταπατάται δεν κάνει κακό στον εαυτό του ή στην οικογένειά του, κάνει κακό σε έναν ολόκληρο λαό και, φυσικά, στο κόμμα του.
Αυτή είναι η κατάσταση. Αυτά ακούσαμε από αυτό το βήμα σε αυτή τη Βουλή και δεν μπορούμε να τα ξεχνάμε.
Τώρα τι είναι αυτό το πράγμα που έχουμε σήμερα; Είναι μνημόνιο; Η Κυβέρνηση λέει ότι δεν είναι μνημόνιο. Πράγματι, δεν είναι το τέταρτο μνημόνιο. Είναι δυστυχώς ένα διαρκές μνημόνιο που θα διαρκέσει για έναν αιώνα. Είναι το μνημόνιο της εφαρμογής του Υπερταμείου.
Η χώρα έχει μπει σε εποπτεία, το είπε ο Υπουργός των Οικονομικών και συμφωνώ. Εποπτεία, όμως, τι σημαίνει; Σημαίνει ότι έχουμε παραχωρήσει, για έναν τουλάχιστον αιώνα, την εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας. Πώς νομίζετε ότι θα γίνει η εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας; Θα γίνει από φιλεύσπλαχνους επενδυτές, που θα έρθουν εδώ και θα παίρνουν ότι αυτοί πιστεύουν, μέσω του υπερταμείου; Και θα κάνουν σωστή και ενάρετη διαχείριση της οικονομίας; Δεν θα γίνει έτσι. Θα γίνει μέσω του διαρκούς μνημονίου.
Ό,τι γίνει θα γίνει μαζί με τα προαπαιτούμενα μέτρα αυτών των Μνημονίων που, πιστεύω, κύριε Σταθάκη -επειδή λείπει ο κύριος Τσακαλώτος απευθύνομαι σε εσάς- ότι δυστυχώς, δεν θα είναι τα τελευταία. Διότι θα υπάρχει ο κόφτης, όπως θέλετε πέστε το, θα ζητούνται τα αιματηρά πλεονάσματα, τα οποία θα ελέγχονται από την Τρόικα ως προς το αν είναι ή δεν είναι τα αρκετά. Έτσι, παράλληλα με την εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας θα κόβονται συνεχώς μισθοί και συντάξεις.
Σας ρωτώ και θέλω ειλικρινά να μου απαντήσετε: Θα υπάρξουν επενδυτές, που θα ξέρουν ότι τα πάντα θα γίνονται διαρκώς φθηνότερα, λόγω της εξαθλίωσης, της συρρίκνωσης της οικονομίας της χώρας, όπως θέλετε πέστε το, και θα έρθουν νωρίτερα να επενδύσουν; Και δεν θα περιμένουν λίγο αργότερα; Και τότε τι θα κάνουμε; Θα παίρνουμε πάλι φιλεύσπλαχνα μέτρα για πολίτες, για παιδιά, για σχολεία και τα λοιπά, σαν αυτά τα μέτρα που έρχονται τώρα; Μπορεί έτσι να λυθεί το θέμα της οικονομίας σήμερα; Εγώ πιστεύω ότι δεν μπορεί να λυθεί.
Προσωπικά είχα υποστηρίξει, από αυτό το βήμα, με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, ότι αν δεν έκανε τότε, με 160 Βουλευτές, Κυβέρνηση Ενότητας, ότι δεν θα βγει η χώρα από την κρίση. Μιλώ για τον Προϋπολογισμό του 2010.
Εσείς τι πιστεύετε; Ότι, εάν ο κύριος Τσίπρας προχωρούσε σε διαπραγμάτευση, με 240 Βουλευτές το καλοκαίρι του 2015 και δεν πήγαινε σε εκλογές, θα ήταν χειρότερη η διαπραγμάτευση, από αυτήν που έκανε τώρα; Εγώ σας λέω ότι θα ήταν καλύτερη η διαπραγμάτευση. Θα ήταν καλύτερη διαπραγμάτευση από αυτήν που έκανε τώρα. Και θα μπορούσε να υπάρχει και ένα «φως στο βάθος του τούνελ». Τώρα δεν βλέπω κανένα «φως». Δεν ξέρω αν βλέπετε εσείς. Προσωπικά είμαι απαισιόδοξος. Πιστεύω ότι ο δρόμος είναι δύσκολος. Για να είμαστε και ειλικρινείς, πιστεύω στην επαναδιαπραγμάτευση, στην επαναδιαπραγμάτευση του λάθους της παραχώρησης της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα. Δεν μπορεί η χώρα να βγει από αυτόν τον κλοιό, εάν δεν επαναδιαπραγματευτεί τα σκληρά μέτρα. Και πιστεύω , ότι αυτό μπορεί να γίνει, από μια ευρύτερη Κυβέρνηση, τουλάχιστον των Κομμάτων που πιστεύουν, ότι πρέπει να παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ και στην ευρωζώνη.
Η φιλοδοξία των κυρίων Σαμαρά και Τσίπρα να γίνουν πρωθυπουργοί οδήγησε τη χώρα στο 2ο , στο 3ο και, σήμερα, στο διαρκές μνημόνιο. Η Ιστορία είναι υποχρεωμένη να γράψει την αλήθεια.”
