Γράφει ο Απόστολος Κουφόπουλος
Βλέπω συχνά-πυκνά συζητήσεις που ακόμα και τώρα αφορούν τα κόμματα και τις κατευθύνσεις. Το αριστερά-δεξια αυτή την στιγμή είναι πραγματικά εκτός τόπου και χρόνου. Βρισκόμαστε πολύ πιο πίσω από αυτό στο σημείο που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το αν ο άνθρωπος έχει το δικαίωμα της επιλογής.
Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αποδέχονται το δικαίωμα αυτό και ουσιαστικά θέτουν τους υπόλοιπους ως σκλάβους που οι “ανώτεροι” αποφασίζουν για το σύνολο, χωρίς δυνατότητα άντίθεσης και άρνησης.
Είμαστε σε πραγματικά μαύρους καιρούς από θέμα νόησης και κατανόησης του τι συμβαίνει και για να ξεκινήσουμε να σκεπτόμαστε το αν θα προχωρήσουμε στην συνέχεια αριστερά, δεξιά ή στο κέντρο θα πρέπει πρώτα να βρούμε τον διακόπτη που ανάβει το φως.
Το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι πολλοί ξέχασαν την ύπαρξη του διακόπτη και άλλοι για τους δικούς του λόγους ο καθένας, σταμάτησαν ή δεν άρχισαν ποτέ να ψάχνουν.
Οι ιδεολογίες στα γραπτά είναι αν τις ψάξει κανείς όλες τους καλές. Οι ηγεσίες είναι αυτές που καταφέρνουν να τα παραποιήσουν όλα. Ο μόνος τρόπος που βλέπω να μπορεί να διορθωθεί αυτό εκτός από την υποταγή και το χάος που μπορεί να ξεσπάσει ανά πάσα στιγμή, είναι ποτέ ξανά να μην υπάρχει εξουσία που δεν έχει διακόπτη ελέγχου.
Είναι πολύ απλό να συμβεί αυτό και τον τρόπο τον ξέρουμε από τις επιχειρήσεις. Όταν το 51% διαφωνεί τελειώνει η όποια κουβέντα. Όταν δεν τηρούνται οι πρωταρχικοί νόμοι και κανόνες από την εξουσία, επίσης τελειώνει η νομιμοποίηση της να αποφασίζει.
Βάλαμε διευθυντάδες στις ζωές μας και δεν έχουμε κανένα έλεγχο στις αποφάσεις τους. Η αυτό θα πρέπει άμεσα να αλλάξει ή θα πρέπει να ξεχάσουμε τις ζωές μας όπως τις ξέραμε. Με το υπάρχον σύστημα δεν υπάρχει καμία διαβεβαίωση ότι ακόμα και αν αλλάξουν τα πρόσωπα, θα αλλάξει και η όλη κατάσταση.
