Ο Ιωάννης Ιωαννίδης, επιδημιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Stanford, ήταν από τους πρώτους που είχε αναφερθεί κατά των αποκλεισμών εις βάρος των πολιτών. Με αφορμή τον κορονοϊό, ο κ. Ιωαννίδης σχολίασε το πώς η επιστήμη χρησιμοποιήθηκε πολιτικά στην κρίση της πανδημίας. Παράλληλα εξέφρασε την άποψή του για τις επιστημονικές αρχές όπως ο σκεπτικισμός και ο αλτρουισμός, οι οποίες ρίχτηκαν σε καλάθια απορριμμάτων.
Οι ερμηνείες του επιστημονικού κλάδου επηρεάστηκαν από την εξουσία
Αρχικά, ο κ. Ιωαννίδης υπογράμμισε ότι κατά την κρίση του κορονοϊού, οι ερμηνείες της επιστήμης για την επιβολή μέτρων επηρεάστηκαν από την εξουσία. Σύμφωνα με τον ίδιο, το πρόβλημα εντοπίστηκε στο γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που ξαφνικά απέκτησαν τηλεοπτική υπόσταση, δεν έχουν εκτεθεί ποτέ στα βασικά πρότυπα της επιστήμης (σ.σ. μάλλον εννοεί τους γυρολόγους των ΜΜΕ).
Σύμφωνα με τον κ. Ιωαννίδη, τα αποτελέσματα της επιστημονικής εργασίας είναι προϊόν συλλογικών προσπαθειών. Ουσιαστικά πρέπει να είναι ελεύθερα διαθέσιμα σε όλα τα μέλη της επιστημονικής κοινότητας. Επιπλέον, η αξιολόγηση της επιστημονικής έρευνας οφείλει να είναι ανεξάρτητη από το άτομο, την εθνικότητα και την θρησκεία του υπεύθυνου επιστήμονα. Οι ερευνητές δεν πρέπει να εργάζονται από προσωπικό συμφέρον. Αντίθετα από πάθος για αύξηση της γνώσης και από αλτρουιστικά κίνητρα. Παράλληλα, θα πρέπει να διαθέτουν κάποιο σκεπτικισμό για να αμφισβητήσουν κριτικά τα τρέχοντα αποτελέσματα της έρευνας.
Προβλήματα στην επιστήμη υπήρχαν πάντα, δεν ανακαλύφθηκαν με τον κορονοϊό
Κατά τον κ. Ιωαννίδη, υπήρχαν προβλήματα στην επιστήμη ακόμη και πριν από την κρίση του κορονοϊού. «Η δωρεάν πρόσβαση σε δεδομένα, αρχεία καταγραφής και ανακαλύψεις ήταν ήδη περιορισμένη πριν. Επιπλέον, έγινε ολοένα και πιο προφανές ότι η καθολικότητα δεν ευδοκίμησε, αφού οι ”ιεραρχικές ελίτ”. Δηλαδή μια μειοψηφία εμπειρογνωμόνων, που κυριάρχησαν σε ορισμένους τομείς. «Στη γειτονιά της επιστήμης, άνθησαν τεράστια οικονομικά και άλλα συμφέροντα και συγκρούσεις – και ο κανόνας του αλτρουισμού βρέθηκε στο περιθώριο». Ο καθηγητής τονίζει πως ο οργανωμένος σκεπτικισμός παραγκωνίστηκε. Καθώς φερόμενα ως «έγκριτα» περιοδικά συχνά παρουσίαζαν αποτελέσματα με δόση προκατάληψης.
Ήταν εργαστηριακό ατύχημα ο κορονοϊός;
Επιπλέον για το ερώτημα αν ο SARS-CoV-2 είναι φυσικής προέλευσης ή απελευθερώθηκε σε εργαστηριακό ατύχημα απάντησε: «Θα μπορούσε να είχε διευκρινιστεί ευκολότερα εάν το Ινστιτούτο Ιολογίας στο Γουχάν είχε εργαστεί πιο διαφανώς.
Όσον αφορά τον κορονοϊό, δήλωσε: «Εκτός από τους έμπειρους επιστήμονες, υπάρχουν επίσης πολλοί ”φρεσκοψημένοι ειδικοί” με αμφισβητήσιμες αναφορές στην σκηνή. Ειδικότερα, τα κοινωνικά και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης συνέβαλαν στην διάδοση τέτοιων ”ψεύδο-ειδικών”». «Όποιος δεν ήταν επιδημιολόγος ή ειδικός πολιτικής υγείας θα μπορούσε ξαφνικά να αναφερθεί ως επιδημιολόγος ή ειδικός σε θέματα πολιτικής υγείας από δημοσιογράφους που συχνά γνώριζαν ελάχιστα για αυτούς τους τομείς. Όμως, ως διά μαγείας, ήξεραν ποιες απόψεις ήταν αληθινές. Αντίθετα, μερικοί από τους καλύτερους επιδημιολόγους και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής υγείας παραγκωνίστηκαν».
Η αμφισβήτηση των αποτελεσμάτων είναι απαραίτητη για την καλή επιστήμη, σύμφωνα με τον καθηγητή. Ωστόσο εξήγησε πως, αυτό χαρακτηρίζεται ως «προδοσία» και «εγκατάλειψη» από την αυταρχική εκδοχή της δημόσιας υγείας
Τέλος, η πολιτική είχε σαφή επιρροή στην επιστήμη, σύμφωνα με τον Ιωαννίδη. «Η πολιτική είχε επιβλαβές αντίκτυπο στην επιστήμη της πανδημίας. Αυτή η πολιτική ”με το πρόσχημα της δημόσιας υγείας” δεν έβλαψε μόνο την επιστήμη. Έχει υπονομεύσει την συμμετοχική δημόσια υγεία. Όπου οι άνθρωποι υποχρεώνονται σε συγκεκριμένες οδούς».
