Τις ίδιες φυλλάδες που ενόχλησε εκείνο το γάντι, τις ίδιες ενόχλησε και η τωρινή «προσευχή» στο instagram. Άλλοτε «χάι» έντυπα, που σήμερα τα διαβάζουν Μουρούτηδες, Αδώνιδες και ένα νεοφιλελέ κοινό πολεμικό, ανάλγητο, ικανό να «σκοτώσει» για κομματική προπαγάνδα τη μάνα του, γιατί τι άλλο είναι η Χαρούλα παρά η μάνα μας;
του Νίκου Μωραΐτη
Αυτή η γυναίκα που με την ψυχή της κινεί 47 χρόνια τις ψυχές μας τόλμησε να κάνει μία ανάρτηση μερικών δευτερολέπτων στο instagram. Αφτιασίδωτη, χωρίς μακιγιάζ, ένα «Παναγιά μου σβήσε τις φωτιές» είπε – τις έξω μας φωτιές, τις μέσα μας, δεν διευκρίνισε σαν κοινωνός του ενστίκτου. Αυτό της ήρθε να κάνει, στιγμιαία, κι αυτό έκανε, με το αυθόρμητο ενός σταυρού σε ένα ξωκκλήσι.
Ε ρε και τι άκουσε μετά… Εδώ όμως μπαίνει η ανάγκη αυτού του κειμένου. Από ποιους τα άκουσε; Από όλους; Είμαστε όλοι όψιμοι ανθρωποφάγοι έτοιμοι να κατασπαράξουμε τους ζωντανούς μας μύθους;Αν ψάξει κανείς να βρει ποιοι καλλιτέχνες έχουν υποστεί την ανθρωποφαγία τα τελευταία χρόνια, θα δει ότι οι επαγγελματίες του είδους έχουν συγκεκριμένα κοινά χαρακτηριστικά.
Φυλλάδες που λάτρευαν την Αλεξίου ανακάλυψαν ξαφνικά ότι δεν πρέπει να τραγουδά, ότι είναι γραφική, ότι ζει στα Παρίσια – όλα ύστερα από ένα και μόνο γεγονός: Τη συναυλία της για τις καθαρίστριες. Η μανία τους ξεκινάει από εκεί. Γιατί δεν ξέχασε την καταγωγή της μάνας της και θέλησε να είναι δίπλα στις γυναίκες του μόχθου που διεκδικούσαν μια μπουκιά ψωμί. Τις ίδιες φυλλάδες που ενόχλησε εκείνο το γάντι, τις ίδιες ενόχλησε και η τωρινή «προσευχή» στο instagram. Φυλλάδες χρηματοδοτημένες χθες από το καθεστώς Σημίτη, σήμερα ακραία νεοφιλελεύθερες, χωρίς κοινωνικό πρόσημο, μόνο με το πρόσημο της λύσσας για επιστροφή στη νομή της εξουσίας.
Η Αλεξίου βαφτίστηκε «συριζαία» χωρίς να δηλώσει ποτέ στήριξη στον ΣΥΡΙΖΑ, απλώς και μόνο για να εξυπηρετηθεί το λυσσαλέο μίσος αυτών των άλλοτε «χάι» εντύπων, που σήμερα τα διαβάζουν Μουρούτηδες, Αδώνιδες και ένα νεοφιλελέ κοινό πολεμικό, ανάλγητο, ικανό να «σκοτώσει» για κομματική προπαγάνδα τη μάνα του, γιατί τι άλλο είναι η Χαρούλα παρά η μάνα μας;
Αυτή η επί της ουσίας ακροδεξιά δράση έχει και αντίδραση. Αριστερούληδες του κώλου, χωρίς ιστορική μνήμη, ψευτοεπαναστάτες του διαδικτύου να αποκαλούν «κλέφτη» τον Διονύση Σαββόπουλο – άλλος μύστης των ζωών μας αυτός. Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται για θλιβερές μειοψηφίες, θολωμένες, στεγνές από αίσθημα, ανίκανες να αγαπήσουν το ίδιο τους το αίμα, που όμως δίνουν την εντύπωση μίας συνολικά κανιβαλικής κοινωνίας.
