H αξιοποίηση της δημοτικής ακίνητης περιουσίας θα πρέπει να γίνεται πάντα προς όφελος του Δήμου και κατ΄επέκταση του δημότη, με γνώμονα την ανάπτυξη ως εργαλείο ενίσχυσης της τοπικής οικονομίας. Η δύσκολη οικονομική συγκυρία, απαιτεί σύνεση, ορθολογική κρίση και επιλογές που μακροπρόθεσμα θα αποδώσουν οφέλη, διασφαλίζοντας τα συμφέροντα του Δήμου.
Στην περίπτωση του Δήμου Ρόδου, η εύκολη λύση που ακολουθείται από τη δημοτική αρχή είναι η αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας από ιδιώτες άκριτα και χωρίς δικλείδες ασφαλείας. Οι δικλείδες ασφαλείας είναι απαραίτητες όχι μόνο για το οικονομικό συμφέρον του Δήμου αλλά και για την αποφυγή αλλοίωσης της «ταυτότητας» ιστορικών κτηρίων, όπως για παράδειγμα της Νέας Αγοράς. Η εγκατάλειψη του κτηρίου και η μετατροπή του σε κτήριο-φάντασμα, είτε αξιοποιηθεί από ιδιώτη μαζί με την Μαρίνα Μανδρακίου είτε μεμονωμένα έχει ήδη καταστήσει τον Δήμο Ρόδου αδύναμο συνομιλητή στις όποιες διαπραγματεύσεις ακολουθήσουν με το ΤΑΙΠΕΔ (στην πρώτη περίπτωση) ή τον ενδιαφερόμενο επενδυτή (στη δεύτερη περίπτωση).
Είναι απορίας άξιο πώς ο Δήμος Ρόδου, δεν εξετάζει άλλες εναλλακτικές προτάσεις αξιοποίησης φροντίζοντας να έχει ο ίδιος τον πρώτο λόγο, αλλά καταφεύγει άρον άρον και χωρίς δεύτερη σκέψη στην εμπλοκή ιδιώτη όπως συνέβη με το ΑΚΤΑΙΟΝ και όπως έπεται με την Νέα Αγορά, τα Δημοτικά Λουτρά και μια σειρά από άλλα ακίνητα που θα δοθούν προς «αξιοποίηση».
Οι δημότες πάντως, παρακολουθώντας τις κινήσεις της δημοτικής αρχής κάνουν λόγο για «ξεπούλημα» των ασημικών του Δήμου Ρόδου και είναι χρήσιμο και σημαντικό να μπορεί μια δημοτική αρχή να αφουγκράζεται τις απαιτήσεις και τις ανάγκες της κοινωνίας. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν ο άρχων του τόπου, έχει επαφή με την κοινωνία, έχει επαφή με τους δημότες και έχει ανοικτά τα αφτιά και τα μάτια του. Γιατί, καλή είναι η στρατιά συμβούλων, καλύτερη όμως είναι η συμβουλή και η προτροπή του δημότη, τον οποίον (πρέπει να) υπηρετούμε όλοι όσοι πήραμε την απόφαση να ασχοληθούμε με τα κοινά.
Όταν η κοινωνία αντιδρά και η δημοτική αρχή επιμένει ανεξήγητα μονόπλευρα, τότε σημαίνει ότι δεν υπάρχει κοινό σημείο επαφής. Και όταν δεν υπάρχει κοινό σημείο επαφής, μία από τις δύο πλευρές έχει χάσει το μέτρο…
Ως παράταξη σαφώς και είμαστε υπέρ της αξιοποίησης της δημοτικής περιουσίας, με μέτρο όμως και με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών.
Η «άλωση» της Ρόδου από ιδιώτες-επενδυτές ενέχει πολύ σοβαρούς κινδύνους με πολλές και σημαντικές προεκτάσεις, οικονομικές, κοινωνικές αλλά και ηθικές.
Προέχει το περιβόητο αυτό σχέδιο αξιοποίησης της δημοτικής περιουσίας από το δημοτική αρχή, να μην αποβεί εις βάρος των δημοτών εκτοπίζοντάς τους από θέσεις εργασίας, από τις επιχειρήσεις τους, από τον τόπο τους. Προέχει να διατηρηθεί η ιστορική φυσιογνωμία των κτηρίων που θα δοθούν προς «αξιοποίηση». Προέχει να μην αλλοιωθεί το νησί μας, από επενδύσεις που δεν συνάδουν με την ιστορία μας και με τον πολιτισμό μας, χάνοντας την ταυτότητά μας ως τόπος και ως προορισμός αναψυχής.
Κανένας ιδιώτης-επενδυτής δεν πρόκειται να αγαπήσει, ούτε να πονέσει τον τόπο μας όσο εμείς οι Ροδίτες.
Χρέος μας είναι να προστατέψουμε την περιουσία μας και να την παραδώσουμε ακέραια στις επόμενες γενιές γι αυτό και κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου προς τη δημοτική αρχή.
Δεσμευόμαστε ότι ως παράταξη θα προστατέψουμε και θα προασπίσουμε το συμφέρον των συνδημοτών μας με κάθε τρόπο, όπως άλλωστε πράττουμε όλα αυτά τα χρόνια με συνέπεια και σεβασμό προς τον τόπο μας.
Γιατί η παράταξή μας έχει όραμα για τον τόπο μας και το όραμα αυτό θέλει τον Ροδίτη και την Ροδίτισσα να έχουν τον πρώτο λόγο στην ανάπτυξη του τόπου μας.
Στράτος Καρίκης
Επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης στο Δημοτικό Συμβούλιο Ρόδου
