Την άποψη του για τις Μικτές ομάδες και τα μικρά παιδιά εξέφρασε μέσω συνέντευξης που παραχώρησε στην έντυπη έκδοση του news12 sports και τον Ηλία Λοίζο ο Μιχάλης Αδαμάκης. Ιδού τι μας είπε:
ΕΡ. Κύριε Αδαμάκη επέστρεψε η αποστολή των Μικτών, πήγαν όλα καλά;
ΑΠ. Καταρχήν καλή χρονιά με υγεία σε όλο τον κόσμο. Θα δώσω και δημόσια τα συγχαρητήρια μου στις ομάδες μας Παίδων και Νέων. Το πιο σημαντικό από όλα είναι πως ο πρωταρχικός σκοπός μας επετεύχθη, γιατί πήγαμε υγιείς στην διοργάνωση και επιστρέψαμε υγιείς. Αγωνιστικά επίσης πήγαμε πολύ καλά, αφού οι Παίδες πήραν την πρώτη θέση και οι Νέοι λόγω ατυχίας τερμάτισαν στην δεύτερη θέση. Η ΕΠΣ Λέσβου, με ένα τυχερό γκολ που το πέτυχε ο «αέρας» μας κέρδισε, δίκαιη η νίκης τους και τους συγχαίρουμε γι’ αυτό. Έπρεπε και αυτοί μια φορά να μας κερδίσουν!
ΕΡ. Σκεφτήκατε κάποτε, ότι ίσως μια μεγάλη ομάδα του νησιού μας θα μπορούσε να πάρει όλα τα παιδιά της Μικτής Παίδων, να τα δουλέψει και όλα μαζί να προχωρήσουν;
ΑΠ. Ναι αυτή η σκέψη έχει περάσει πολλές φορές από το μυαλό μου, γιατί το είδα να γίνεται πριν έξι χρόνια. Μια ομάδα της Λέσβου, ο Οδυσσέας Ελύτης, είχε επιλέξει 14 παιδιά από όλο το νησί τα οποία ξεκίνησαν από την κατηγορία Τζούνιορ και στην συνέχεια πλαισίωναν τις Μικτές τους ομάδες. Δημιούργησαν μια καλή ομάδα και τότε μας είχαν κερδίσει. Είναι ένα καλό όνειρο αλλά είναι όνειρο, στα Δωδεκάνησα δεν γίνεται αυτό…
ΕΡ. Πιστεύετε ότι έχουν μερίδιο ευθύνης τα παιδιά που δεν τα επιλέγουν οι ομάδες μας; Φταίνε οι προπονητές, οι παράγοντες, οι γονείς;
ΑΠ. Οι μόνοι που δεν έχουν ευθύνη είναι τα παιδιά. Τα τελευταία 12 χρόνια ασχολούμαι με τις Μικτές, έχω γυρίσει την Ελλάδα. Το ταλέντο που υπάρχει στα Δωδεκάνησα, δεν υπάρχει αλλού. Το δηλώνω και είμαι κατηγορηματικός. Τώρα αν δεν προχωράνε σε υψηλό επίπεδο δεν φταίνε τα παιδιά. Για μένα φταίνε πρώτα οι γονείς μετά οι προπονητές και μετά οι παράγοντες. Αυτοί πρέπει να γίνουν μια ομάδα για να προχωρήσουν τα παιδιά.
ΕΡ. Θεωρείτε πως δεν γίνεται η κατάλληλη δουλειά στις μικρές ηλικίες με αποτέλεσμα στα 14 με 16 χρόνια τους τα παιδιά να μην μπορούν να ανταπεξέλθουν;
ΑΠ. Έχω διαπιστώσει ότι τα παιδιά μας έχουν όρεξη να δουλέψουν αλλά είναι και καλομαθημένα. Όταν πηγαίνουν στις μεγάλες ομάδες εκτός Δωδεκανήσου και θέλουν να κάνουν το μεγάλο βήμα είναι σαν να λένε ήρθαμε! Πρέπει να βάλουν το κεφάλι κάτω και να δουλέψουν σκληρά, να ιδρώσουν. Δάκρυσα όταν προ ημερών ήμουνα στο Ολυμπιακό Στάδιο(ΟΑΚΑ)και είδα τον Παπουτσογιαννόπουλο να μπαίνει στο παιχνίδι ως αλλαγή με τον Παναιτωλικό ενώ στον πάγκο ήταν ακόμα ένα δικό μας παιδί ο Εννέα, μακάρι να ήταν περισσότερα. Έχω ένα παράπονο από τους προπονητές μας. Είμαι τόσα χρόνια είμαι στις Μικτές, δεν έχω χάσει προπόνηση, δεν έχει έρθει κανένας παρά μόνο ο Πέτρος Μίχος, ο οποίος παρακολουθούσε, ρωτούσε, μιλούσε με μένα, με τον κ. Θεοδώρου, με τα παιδιά, κρατούσε σημειώσεις. Δεν είχα και τις καλύτερες σχέσεις μαζί του αλλά μετά του έβγαλα το καπέλο για το πραγματικό του ενδιαφέρον. Ας βγει ένας να πει ότι «εγώ ήρθα αλλά δεν με είδες ήμουνα πίσω από τις καλαμιές»!
ΕΡ. Μήπως όμως το μισό γήπεδο, ο μισός αγωνιστικός χώρος και τα γήπεδα δεν επαρκούν για να δουλέψουν σωστά οι προπονητές;
ΑΠ. Και βέβαια επηρεάζει την δουλειά των προπονητών. 1ο Δεν γίνεται το παιδί από το μισό γήπεδο να το βάζεις να παίξει σε ολόκληρο. 2ο Οι αγωνιστικοί χώροι μας είναι ελεεινοί, λέω αυτή την σκληρή λέξη αλλά έτσι είναι. Είναι δυνατόν τα παιδιά να μην κάνουν προπόνηση σε ολόκληρο το γήπεδο; Ο καθρέπτης του αγώνα είναι η προπόνηση, έτσι έχω μάθει εγώ, αυτό λέω. Ο πρόεδρος της Ένωσης Παναγιώτης Διακοφώτης και το διοικητικό συμβούλιο προσπαθούμε να κάνουμε τα αδύνατα δυνατά. Το γήπεδο στο Τσαϊρι σε λίγο τελειώνει και μετά θα ξεκινήσει η αλλαγή του τάπητα στο Ενωσιακό. Προσπαθούμε αλλά δεν είναι και οι καλύτερες εποχές οικονομικά.
ΕΡ. Θα αλλάξει κάτι σε ότι αφορά τις Μικτές;
ΑΠ. Εκείνο που συμφωνήσαμε οι Ενώσεις είναι να γίνονται οι αγώνες στην έδρα κάθε ένωσης και όχι στην Αθήνα. Δεν το καταλαβαίνουμε αυτό. Ελπίζουμε να το κατανοήσουν αυτόν τον προβληματισμό και την απορία μας αλλά και το αίτημα μας.
ΕΡ. Είναι ένα σκαλοπάτι τελικά οι μικτές για τα παιδιά;
ΑΠ. Πιστεύω πως δεν υπάρχει κάτι άλλο για τα παιδιά. Εκτός Ρόδου σε διάφορες ομάδες και κατηγορίες βρίσκονται κοντά στα 50 παιδιά, όλα έχουν περάσει από τις Μικτές μας. Θεωρώ πως στις μικτές μας γίνεται καλή δουλειά με τον κ. Θεοδώρου και δεν αδικείται κανένα παιδί. Βέβαια λάθος εκτιμήσεις μπορεί να γίνουν, όμως δεν υπάρχει σκοπιμότητα και το αποκλείω κατηγορηματικά 100%. Εκείνοι που είναι να παίξουν θα παίξουν. Οι ομάδες μας έχουν πολύ καλούς παίκτες και στην Αθήνα που ήμασταν πολλοί μίλησαν με τα καλύτερα λόγια. Θα ήθελα να απευθύνω μια παράκληση στους προπονητές μας. Πρέπει να εμπιστευτούν τα παιδιά των Μικτών μας, να τους δώσουν παιχνίδια. Χρειάζονται και πρέπει να τους δείχνουν εμπιστοσύνη και οι προπονητές αλλά και οι παράγοντες, να πιστέψουν σε αυτά τα παιδιά. Έχουν χαθεί πολλά παιδιά που ήταν ταλέντα, το λέω και θα το ξαναλέω όσο θα είμαι στο ποδόσφαιρο.
Είχα την τύχη να τον έχω φροντιστή τον κύριο Μιχάλη στις μικτές ένας εκπληκτικός άνθρωπος και πανω απο ολα μας αγαπούσε !!! Κύριε Μιχάλη το ξέρετε και. Εσείς όσο ασχολούνται οι ίδιοι και οι ίδιοι τα ίδια και τα ίδια θα έχουμε !ας μην εθελοτυφλούμε κανένας δεν θα δώσει ευκαιρία σε κανέναν παρά μονο αν μπουν άλλοι παράγοντες στην μέση (οποίος κατάλαβε κατάλαβε ) Η Ρόδος τρώει τα παιδιά της και θα τα τρώει μέχρι να αλλάξουν πολλα ! Κ Μιχάλη να είστε υγιείς και τπτ αλλο !!