Ο Σπύρος Χατζηπέτρος είναι γέννημα – θρέμμα της Σύμης. Από μικρός ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο και αγωνίστηκε μόνο με τα χρώματα του Α.Ο. Σύμης για περίπου 15 χρόνια. Είναι απόφοιτος των ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης με ειδικότητα το ποδόσφαιρο και ασχολείται με την διαπαιδαγώγηση και καλλιέργεια του αθλήματος στα μικρά παιδιά στην ομάδα του νησιού του, τον Α.Ο. Σύμης. Την προσπάθεια αυτή, ο νεαρός τεχνικός δεν την αντιμετωπίζει σαν ένα εισόδημα αλλά έχει μεράκι, αγάπη γι αυτό που κάνει. Η καλύτερη ανταμοιβή είναι η ηθική πλευρά. Δηλαδή να βλέπει μικρά παιδιά από τις Ακαδημίες να ανεβαίνουν στην πρώτη ομάδα και να την επανδρώνουν σε όποια κατηγορία και αν βρίσκεται. Αρωγοί στην προσπάθεια του είναι ο Δήμος Σύμης, οι γονείς και οι κάτοικοι του νησιού που βλέπουν να γίνεται κάτι διαφορετικό στην ομάδα τους. Ο Σπύρος Χατζηπέτρος άνοιξε την καρδιά του στο news12 sports και τον Ηλία Λοίζο.
ΕΡ. Σπύρο πως έτυχε να ασχοληθείς με τα μικρά παιδιά;
ΑΠ. Όταν ήμουνα φοιτητής στα ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης είχα δυο τμήματα με μικρά παιδιά και μετά επιστρέφοντας στην Σύμη ξεκίνησα να ασχολούμαι με την ακαδημία του Α.Ο. Σύμης. Αρχικά είχαμε περίπου 15 παιδιά και σήμερα έχουμε φτάσει να έχουμε 70 με 80 από όλες τις ηλικίες, από νήπια μέχρι παιδικό.
ΕΡ. Θεωρώ πως είχες την ευκαιρία να είσαι προπονητής στην ανδρική ομάδα της Σύμης, όμως προτίμησες τα παιδιά. Ποιο ήταν το βασικό σου κίνητρο;
ΑΠ.Η ενασχόληση με τα παιδιά είναι κάτι διαφορετικό. Έχεις άλλα κίνητρα, σε ευχαριστεί περισσότερο γιατί διαπλάθεις τα παιδιά και καλλιεργείς το ταλέντο τους. Στους μεγάλους ποδοσφαιριστές δεν έχεις να δημιουργήσει κάτι και να το παρουσιάσεις, ενώ με τα παιδιά είναι τελείως διαφορετικά. Να σας αναφέρω απλά ότι η πρώτη ομάδα αποτελείται από 20 ποδοσφαιριστές και οι 15 προέρχονται από τις υποδομές μας.
ΕΡ. Ποια είναι η φιλοσοφία σας, όταν τα παιδιά σχεδόν από 5 χρονών έρχονται στην ακαδημία;
ΑΠ. Εκείνο που μας ενδιαφέρει αρχικά και ουσιαστικά, είναι τα παιδιά να αγαπήσουν τον αθλητισμό και όχι ο πρωταθλητισμός. Δεν μας ενδιαφέρει το παιδί να παίξει απλά ποδόσφαιρο αλλά να μπει στο γήπεδο να αθληθεί. Υπάρχουν παιδιά που ίσως να μην «ξέρουν να περπατήσουν», όμως εμείς τα κρατάμε στο γήπεδο γιατί θέλουμε να είναι κοντά μας και στον αθλητισμό. Στα παιχνίδια που παίζουμε δεν ξεχωρίζουμε τον καλό παίκτη από τον αδύναμο, όλα τα παιδιά παίρνουν χρόνο συμμετοχής για να τα κρατάμε όλα στο γήπεδο. Αν δεν τους δώσεις την ευκαιρία να παίξουν θα τα χάσεις και αυτό είναι μέγιστο λάθος αντιμετώπισης μικρών παιδιών.
ΕΡ. Όταν ξεκίνησες να ασχολείσαι με τα παιδιά, οι γονείς και οι κάτοικοι του νησιού την αγκαλιάσανε ζεστά αυτή την προσπάθεια;
ΑΠ. Από την ημέρα που αρχίσαμε μέχρι και τώρα είναι πάρα πολύ κοντά μας, διότι αν δεν υπήρχαν και αυτοί δεν θα υπήρχε αυτό που γίνεται με τα παιδιά τόσα χρόνια. Μας βοηθούν πάρα πολύ στα έξοδα, σε διάφορες εργασίες και το πιο σπουδαίο μας βοηθούν ηθικά και ότι ζητήσουμε είναι δίπλα μας. Χάρη σε αυτούς υπάρχει η ακαδημία στην Σύμη.
ΕΡ. Η δημοτική αρχή είναι κοντά σας; Ενδιαφέρθηκε πραγματικά;
ΑΠ. Ναι ο δήμος έδειξε ενδιαφέρον. Μας βοηθά με την παραχώρηση των εγκαταστάσεων και ότι άλλο χρειαστούμε υλικά για διάφορες εργασίες αλλά και οικονομικά όποτε χρειαστεί. Είναι δίπλα μας πραγματικά.
ΕΡ. Σπύρο πόσο βοήθησε την προσπάθεια σας, η τοποθέτηση συνθετικού χλοοτάπητα στο γήπεδο του νησιού;
ΑΠ. Φυσικά μας βοήθησε πάρα πολύ αυτό το γεγονός. Το κίνητρο έγινε μεγαλύτερο για όλους και ήρθανε περισσότερα παιδιά στο γήπεδο. Ένας τέτοιος αγωνιστικός χώρος βοηθάει τα παιδιά να δουλέψουν καλύτερα σε βελτιωμένες συνθήκες προπόνησης. Προφανώς η διαφορά με τον χωμάτινο αγωνιστικό χώρο είναι τεράστια.
ΕΡ. Ποιο μπορεί να είναι το όραμα του Σπύρου Χατζηπέτρου για τις ακαδημίες;
ΑΠ. Το όραμα είναι αυτό που συμβαίνει τώρα στην ανδρική ομάδα. Να υπάρχουν παιδιά από τις υποδομές και κάποια στιγμή να φύγουν και να κάνουν το παραπάνω βήμα μακριά από το νησί μας σε μια μεγάλη ομάδα.
ΕΡ. Τα παιδιά μιλούν για την ανδρική ομάδα, την παρακολουθούν όταν αγωνίζεται;
ΑΠ. Πάντα πριν τους αγώνες της ομάδας αγωνίζονται τα μικρά παιδιά και μετά το δικό τους παιχνίδι, μένουν στο γήπεδο και παρακολουθούν την ανδρική ομάδα. Θέλουν κάποια στιγμή και αυτά να αγωνιστούν στην πρώτη ομάδα, γιατί βλέπουν και καταλαβαίνουν τι συμβαίνει. Έτσι όπως είναι η κατάσταση ξέρουν πως είναι εύκολο να παίξουν στον Α.Ο. Σύμης.
ΕΡ. Αισθάνεστε όμορφα, νοιώθετε περήφανοι όλοι που βλέπετε τα παιδιά από τις υποδομές να αγωνίζονται στη πρώτη ομάδα;
ΑΠ. Ναι, φυσικά γιατί αυτός ήταν ο στόχος μας από την αρχή, όταν ξεκινήσαμε την ακαδημία. Θέσαμε στόχο τα μικρά παιδιά να καλλιεργηθούν σωστά και να προαχθούν στην πρώτη ομάδα, και βέβαια αυτός είναι ο λόγος που όλοι οι μεγάλοι αποχωρήσαμε και δώσαμε χώρο για αν αγωνίζονται τα παιδιά. Αγωνιστήκαμε 10 με 15 χρόνια καλά ήταν, τώρα σειρά στα παιδιά και γρήγορα σε σχέση με τα παλιά. Θυμάμαι που ήμουνα μικρός γύρω στα 15 με 16 και έπαιζαν στην ομάδα άλλοι που ήταν 35 και 40 χρονών και όχι εγώ. Με ενοχλούσε πολύ αυτό, δεν μου άρεσε και δεν θέλω πλέον να επαναλαμβάνονται τέτοιες νοοτροπίες και σήμερα. Βέβαια την ίδια φιλοσοφία έχει και η διοίκηση του Α.Ο. Σύμης να προωθούνται τα παιδιά.
ΕΡ. Πως νοιώθουν τα παιδιά και οι γονείς τους για τις συμμετοχές των υποδομών σε διάφορες διοργανώσεις πρωταθλήματα η τουρνουά;
ΑΠ. Για τα παιδιά είναι μια ξεχωριστή εμπειρία. Είναι γνωστό πως στην Σύμη τα παιδιά είναι δύσκολο να έχουν παιχνίδια και αν δεν κάνουμε αυτά τα ταξίδια για να αγωνιστούν δεν θα τα κρατήσουμε στο γήπεδο. Όσες προπονήσεις και αν κάνουμε το παιδί θέλει και το παιχνίδι και αν δεν το βάλεις να παίξει θα φύγει. Σε ότι αφορά τους γονείς θα πω ότι τους αρέσει η προσπάθεια και κάθε φορά που κάνουμε ένα ταξίδι συμμετέχουν οι περισσότεροι γιατί υπάρχουν και οι δουλειές τους. Είναι κοντά μας.
ΕΡ. Την περασμένη εβδομάδα ήρθατε στην Ρόδο και άκουσα πολύ καλά σχόλια για την ομάδα των προπαίδων. Είναι μια ηθική ικανοποίηση για όλους αυτά στα σχόλια;
ΑΠ. Η φουρνιά των παιδιών που έχουμε στους προπαίδες είναι από τις καλύτερες που έχουν βγει στην Σύμη. Το θετικό για αυτά τα παιδιά είναι ότι δουλεύουν από 5 χρονών στο γήπεδο. Έχουν δεθεί μεταξύ τους, είναι μια παρέα και είναι παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο του Γιαλού αλλά και του χωριού, είναι μαζί δεν ξεχωρίζουν φίλους και δεν χωρίζονται σε παρέες δυο τριών ατόμων, παντού είναι όλοι μαζί κι αυτό είναι πολύ θετικό και για μένα. Αυτά τα παιδιά μας έχουν δώσει μεγάλο κίνητρο για να συνεχίσει να υπάρχει η ομάδα της Σύμης. Θα ήταν αμαρτία να χαθεί αυτή η φουρνιά παιδιών. Κάνουμε προσπάθειες να τα στείλουμε κάπου παραπάνω γιατί πιστεύω ότι έχουν πάρα πολλές δυνατότητες. Ωστόσο εκτός από τους προπαίδες υπάρχουν και στις μικρότερες ηλικίες παιδιά, έχουμε και ένα άλλο τμήμα των Τζούνιορ που είναι πάρα πολύ δυνατή ομάδα. Προσπαθούμε να τα προωθήσουμε και αυτά σιγά-σιγά.
ΕΡ. Πόσο σπουδαία είναι η συμβολή ενός προπονητή στη διαπαιδαγώγηση και την συμπεριφορά των παιδιών και όχι μόνο στο αγωνιστικό;
ΑΠ. Για μένα η συμπεριφορά των παιδιών στο γήπεδο είναι το κυριότερο πράγμα και το ίδιο τονίζω και για την πρώτη ομάδα. Δεν μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα αλλά η συμπεριφορά. Πρέπει να μάθουν να παίζουν ποδόσφαιρο αλλά να μάθουν επίσης ότι υπάρχει και η «αδικία» που προέρχεται από τα ανθρώπινα λάθη των διαιτητών. Θέλουμε άψογη συμπεριφορά απέναντι τους αλλά και προς τους παίκτες της αντίπαλης ομάδας. Στα παιδιά, σε αυτές τις ηλικίες δεν υπάρχουν αντίπαλοι αλλά συμπαίκτες. Όπως τα δικά μας παιδιά προσπαθούν να μάθουν έτσι και της αντίπαλης ομάδας. Σε αυτές τις ηλικίες πρώτα ξεκινάμε το παιχνίδι για να μάθουμε και μετά για να κερδίσουμε. Προσπαθούμε σε όλες τις ομάδες μας να μάθουμε να παίζουμε ποδόσφαιρο, να έχουμε σωστή συμπεριφορά, είτε κερδίζουμε-είτε χάνουμε. Μας ενδιαφέρει να υπάρχει η ομάδα για τα παιδιά. Εμείς δεν δίνουμε λεφτά για να κάνουμε μετεγγραφές αλλά τα δίνουμε για να παίζουν τα παιδιά αγώνες.
ΕΡ. Θα στείλεις ένα μήνυμα για το ποδόσφαιρο και τα παιδιά;
ΑΠ. Πρέπει όλοι οι προπονητές και οι γονείς να καταλάβουμε, ότι από μας ξεκινάνε οι συμπεριφορές των παιδιών μας μέσα στο γήπεδο. Αν εμείς λειτουργούμε σωστά και σοβαρά απέναντι στον συνάδελφο προπονητή, στον διαιτητή, στους φιλάθλους-γονείς, ενώ το ίδιο κάνουν και οι γονείς στους ανάλογους «αντίπαλους», τότε και τα παιδιά θα έχουν σωστή συμπεριφορά. Στο θέμα των υποδομών πιστεύω ότι η ΕΠΣΔ έχει κάνει πολλά μεγάλα άλματα για να βοηθήσει. Απλά εμείς στην Σύμη, που έχει 4.000 κατοίκους, νοιώθουμε μια μεγάλη πικρία γιατί δεν έχει κάνει τίποτα στο νησί μας. Ακολουθούμε τα προγράμματα της Ένωσης όσο μπορούμε, τώρα ξεμείναμε στην Ρόδο για 4 μέρες, και θέλουμε κι εμείς να γίνει κάποια στιγμή μια διοργάνωση στην Σύμη. Δεν είναι δύσκολο, θεωρώ ότι είναι εύκολο. Από την Ρόδο για την Σύμη έχει κάθε μέρα καράβι με αυθημερόν επιστροφή, ενώ εμείς για να έρθουμε να παίξουμε ένα αγώνα χρειαζόμαστε τριπλή διανυκτέρευση.
