Η ασθένεια του σώματος ήρθε, για να μας αποκαλύψει τις ασθένειες που υπήρχαν σε ολόκληρη την κοινωνία , αλλά ήταν επιμελώς κρυμμένες κάτω από το χαλί . Καλά σκεπασμένες, για να μην μας φτάσει η μπόχα και γίνει η ζωή μας ανυπόφορη. Επιμελώς καμουφλαρισμένες, για να παραμένουν αθέατες όλες οι σκοτεινές πλευρές…
Αποκαλυπτική, λοιπόν, ετούτη η πανδημία!
Ξεγύμνωσε μπροστά στα μάτια μας όλη την ασχήμια του ανθρώπου. Όλες τις κακίες του. Όλα του τα κόμπλεξ και τις ανεπάρκειες. Την αδυναμία του να σκεφτεί καθαρά και να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέμα.
Ξεσκέπασε τις ανεπάρκειες της Δημοκρατίας. Έδειξε πόσο εύκολη είναι η παρέκκλιση! Η ανομία! Η υποδούλωση!
Άφησε απροστάτευτα τα παιδιά μας. Να μπαίνουν ασπίδα στους ενήλικες. Να ζητάνε -λέει- αλλόκοτα δώρα γενεθλίων!
Αφαίρεσε τις τηβέννους από τους μεγαλοκαθηγητάδες! Αφαίρεσε και το σπαθί από τη δικαιοσύνη. Τι να την κάνει πια τη ζυγαριά!
Έφερε στην επιφάνεια μια καινούργια κουλτούρα, αυτή της Επιστήμης, που επιβάλλει και εκβιάζει με μισάνθρωπη διάθεση. Απαλλαγμένη από τα «βαρίδια» της ηθικής. Της ηθικής που συνέθλιψε ο φόβος του θανάτου.
Αποκαλυπτική, λοιπόν, ετούτη η πανδημία!
Ήρθε για να θυμίσει ότι η ανθρώπινη φύση παραμένει απαράλλαχτη μέσα στους αιώνες, χωρίς σημάδια βελτίωσης.
Ήρθε για να μην ξεχάσουμε ότι είναι τελικά εύκολο να αφιονιστεί το πλήθος και να μετατραπεί σε δήμιο που παίρνει το κεφάλι όποιου του υποδείξει ο ισχυρός. Αυτός που παραδοσιακά κατασκευάζει τους εχθρούς και τους φοράει το αστέρι στο πέτο!
Ήρθε για να μην ξεχάσουμε ότι πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που περιθωριοποιούνται και απομακρύνονται από το συμπαγές σώμα της κοινωνίας. Μιας κοινωνίας που μοιάζει περισσότερο με αγέλη αρπακτικών!
Στο παρελθόν είχαν αλυσίδες στα πόδια. Είχαν αστέρι και ένα νούμερο ανεξίτηλα χαραγμένο στο μπράτσο. Τώρα φορούν λευκές μπλούζες! Αύριο …ποιος ξέρει ποιοι θα έχουν αυτήν την μοίρα !
Λυτρωτική ετούτη η πανδημία!
Φούντωσε σε κάποιους την ακόρεστη δίψα για την Λευτεριά που χάθηκε υπό την πίεση των άνομων συμφερόντων και θυσιάστηκε στο βωμό της ασφάλειας.
Εξοργιστική ετούτη η πανδημία!
Για όσους κράτησαν σώας τας φρένας. Για όσους δεν αντέχουν να ζουν στον παραλογισμό. Γι’ αυτούς που είδαν πέρα από αυτά που βλέπουν τα μάτια και άκουσαν πέρα από αυτά που ακούνε τα αυτιά.
Δεν τελειώσαμε ακόμα. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Και πολλές ακόμα αποκαλύψεις! Υπομονή να έχουμε και το κουβάρι που έχει τυλίξει τις ψυχές μας θα ξετυλιχτεί. Και τότε θα μπορέσουμε ξανά να ανασάνουμε ελεύθερα!
Απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Δημιουργική Γραφή»του ομώνυμου διεπιστημονικού προγράμματος ΕΑΠ & Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας . Από το 2002 εργάζεται στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας σε εκπαιδευτικού περιεχομένου πονήματα, , ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί για θέματα της επικαιρότητας. Πρόσφατα τιμήθηκε με το 1ο βραβείο Διηγήματος στον 23ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ε.Τ.Ε.Π Κερατσινίου.