Θυμός. Το κυρίαρχο συναίσθημα που πνίγει το λαιμό μου εδώ και ενάμιση μήνα… Από τότε που έμαθα για την επερχόμενη αναστολή… Και άλλα πολλά συναισθήματα και σκέψεις. Αδικία… Αλλαγές ανεπιθύμητες… Παρανομία… Δικτατορία… Αβεβαιότητα… Αγωνία… Μοναξιά… Εγκατάλειψη…
- Θυμός για όσα αποφασίζουν να μας επιβάλλουν παρά τη θέλησή μας. Για όσους ήμασταν πάντα υποδείγματα ανθρώπων, επαγγελματιών, συναδέλφων, αγωνιστών. Και τώρα μας εκμηδενίζουν…
- Αδικία, γιατί δε μας αξίζουν όλα αυτά που περνάμε. Δε μας αξίζει όλη αυτή η αναστάτωση και στεναχώρια…
- Αλλαγές ανεπιθύμητες, που μας αναγκάζουν βίαια να αναθεωρήσουμε, να αναπροσαρμοστούμε, να αλλάξουμε καριέρα, να φύγουμε από τη θέση, που με πολύ κόπο αποκτήσαμε ή κρατήσαμε. Η ζωή μας έχει γίνει άνω κάτω και εκείνοι απλά αδιαφορούν. Αρκεί να πετύχουν τους σκοπούς τους.
- Παρανομία, γιατί καταπατήθηκαν νόμοι και άρθρα του Συντάγματος. Καταπατήθηκαν οι ατομικές ελευθερίες μας. Η ελεύθερη βούληση δεν έχει πια υπόσταση. Βγάζουν νόμους και τους ακυρώνουν οι ίδιοι.
- Δικτατορία, γιατί μόνον έτσι θα μπορούσε κάποιος φιλελεύθερος (και όχι αρνητής) άνθρωπος να χαρακτηρίσει όσα ζούμε. Απαγόρευση κυκλοφορίας, επίδειξη πιστοποιητικών, περιορισμός στο ωράριο, αποστολή μηνυμάτων για το πού είμαστε και πού πάμε, διαχωρισμός και διχασμός εμβολιασμένων και μη.
- Αβεβαιότητα για το τι μας ξημερώνει. Όλα είναι ρευστά. Δεν ξέρουμε τι να ελπίζουμε και τι να πιστεύουμε.
- Αγωνία για όσα έρχονται. Ζούμε σε μια τρομοκρατία, τα ΜΜΕ μάς κάνουν πλύση εγκεφάλου, μας οδηγούν στην κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Όσα προβάλλονται είναι δυσοίωνα…
- Μοναξιά, γιατί οι περισσότεροι παλεύουμε μόνοι. Οι συνάδελφοι μάς γύρισαν την πλάτη. Οι γονείς μάς επιπλήττουν που αφήσαμε τη «σίγουρη» θέση και δε συμμορφωνόμαστε. «Είναι παγκόσμιο φαινόμενο, εσύ θα κάνεις τη διαφορά;» Ναι, ρε!!!! Εγώ θα την κάνω! Όχι για να σας μπω στο μάτι. Για να σας δείξω ότι υπερασπίζομαι τα δικαιώματα και τα πιστεύω μου. Ότι, παρά το φόβο μου, παλεύω για εμένα και για όλους τους ανθρώπους. Και ευτυχώς υπάρχουν κάποιοι λίγοι εκεί έξω, οι οποίοι αυτή τη δύσκολη περίοδο με στηρίζουν περισσότερο από την οικογένειά μου.
- Εγκατάλειψη… Αυτό το αίσθημα κενού. Σαν να έμεινες μόνος σε αυτό το μάταιο κόσμο και δεν ξέρεις από πού να πιαστείς…
Και εκεί που νιώθεις αυτή την τρομερή ματαίωση, έρχονται σα μάννα εξ ουρανού κάποιες σκέψεις και συναισθήματα τόσο θετικά, που λες «μα πώς γίνεται μέσα σε όλον αυτόν τον παραλογισμό;;;»
- ΔΥΝΑΜΗ… Φοβερή δύναμη!!! Ατελείωτη δύναμη!!!!! Θα μου πεις, ήταν ανάγκη να το περάσεις όλο αυτό για να την ανακαλύψεις; Ναι, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα. Ανακάλυψα πλευρές του εαυτού μου, που δεν ήξερα ότι υπήρχαν. Την πίστη στον εαυτό μου, το πόσο σταθερή είμαι στις πεποιθήσεις μου και δεν κατάφεραν με απειλές να μου τις αλλάξουν. Το πόσο ευρηματική και ευπροσάρμοστη μπορώ να γίνω, όταν χρειαστεί.
- Αξιοποίηση ταλέντων! Ξέρετε πόσα ταλέντα έχουμε μέσα μας, τα οποία είτε δεν είχαμε ανακαλύψει είτε τα γνωρίζαμε, αλλά δεν τους αφιερώσαμε χρόνο; Τώρα είναι η ευκαιρία. Οργανωτικά, επικοινωνιακά, συγγραφικά, επαγγελματικά και ό,τι άλλο μπορεί να μας φανεί χρήσιμο, ώστε να αντέξουμε και να επιβιώσουμε. Και που δυστυχώς η ρουτίνα και η ασφάλεια της μονιμότητας και της σταθερότητας τα είχαν παραγκωνίσει.
- Πίστη και ελπίδα σε ένα καλύτερο μέλλον! Λόγω της προσπάθειας που καταβάλλουμε! Λόγω των δυνατών ανθρώπων, που γνωρίσαμε και με τους οποίους ανταλλάσσουμε αυτή τη θετική ανατροφοδότηση. Λόγω των στηριγμάτων που αποκτήσαμε, όταν όλα άρχισαν να γκρεμίζονται…
Το πνίξιμο στο λαιμό υποχώρησε. Ο θυμός μαλάκωσε. Η απελπισία έδωσε τη θέση της στην ελπίδα. Όμως ο γραπτός λόγος δεν μπορεί ποτέ να αντικαταστήσει πλήρως τον προφορικό.
Η φωνή μας είναι δυνατή, έχει αξία και πρέπει να ακουστεί!!!!!!!!
Αφιερωμένο σε όσους δεν «το βάζουν κάτω» και επιμένουν να αγωνίζονται…
Γεννήθηκα στα Χανιά και στη συνέχεια έζησα στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, όπου και μεγάλωσα. Σπούδασα στο τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στο Ηράκλειο Κρήτης και παράλληλα εργάστηκα στην εστίαση και σε διαφημιστικές προωθήσεις προϊόντων. Από το 2014 ξεκίνησα να εργάζομαι σε τουριστικές επιχειρήσεις σε διάφορα αντικείμενα, όπως ξεναγήσεις, ενοικιάσεις αυτοκινήτων, σέρβις κ.α. Ως ανήσυχο πνεύμα, διαρκώς παρατηρώ, προβληματίζομαι και δοκιμάζω καινούρια πράγματα με σκοπό την εξέλιξη σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Το Μάρτιο του 2021 ξεκίνησα να εργάζομαι ως κοινωνική λειτουργός, ενώ στα ενδιαφέροντά μου συγκαταλέγονται η συγγραφή παραμυθιών, η χειμερινή κολύμβηση, η μαγειρική και τα ταξίδια.
