Γράφει ο Ηλίας Λοίζος
…ώστε όταν λέμε «ο αθλητισμός κάνει καλό στην υγεία», εε διάολε, τότε πρέπει «πρώτα ο αθλητισμός να έχει υγεία»
Αφορμή μου δόθηκε πολλές να αναφερθώ σε αυτό το κομμάτι, αλλά πάντα έλεγα και μονολογούσα θα διορθωθεί η κατάσταση στον αθλητισμό, που θα πάει θα βάλουμε μυαλό.
Και όμως, έκανα μεγάλο λάθος, αλλά συνέχισα να υποστηρίζω τον αθλητισμό γιατί έτσι έμαθα από πιτσιρίκι 7 ετών, στα σοκάκια της παλιάς πόλης, ως μαθητής στο 8ο Δημοτικό Σχολείο και μετά έξω από τα τείχη της.
Φτάσαμε αισίως στο 2020, και η κατάσταση λίγο πολύ μοιάζει με ότι γινόταν και πριν πενήντα χρόνια.
Βέβαια και τότε υπήρχαν οι ρομαντικοί του αθλητισμού, όμως τους έτρωγε η μαρμάγκα και απλά συνέχιζαν να υποστηρίζουν τον αθλητισμό, με αγάπη, με κόστος, αθόρυβα, ταπεινά, χωρίς να αναζητούν την άτιμη καρέκλα της κάθε εποχής.
Άτιμη καρέκλα, ποτέ της δεν θα αλλάξει φορεσιά θα την φοράει πάντα μέχρι να την φάει το σαράκι του ξύλου ή της σκουριάς η αν βρεθούν κάποιοι και την πετάξουν στο τζάκι για καυσόξυλο.
Σφάζονται στις ομοσπονδίες του κάθε αθλήματος, σφάζονται και παρακάτω στα σωματεία, πετώντας στον κάλαθο των αχρήστων το ιδεώδες του αθλητισμού, αφού συνήθως στόχος τους είναι να διαχειριστούν καταστάσεις ακόμα και τους αθλητές, μικρούς και μεγάλους, και αυτό ξέρετε συμβαίνει σε ερασιτεχνικά επίπεδα αλλά και σε επαγγελματικά.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στα πολιτικά γήπεδα, γιατί και εκεί πρώτα πρέπει να έχει υγεία η πολιτική, ώστε να έχουν υγεία και οι πολιτικοί μας ταγοί.
Τελικά κάνει καλό στην υγεία ο αθλητισμός έτσι όπως τον διαλαλούμε, έτσι όπως τον πουλάμε σε κοφίνια και καφάσια?
Όχι, δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ και τίποτα και όλοι θα συνεχίσουμε να λέμε, ότι ο αθλητισμός κάνει καλό στην υγεία.
ΠΡΩΤΑ Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΥΓΕΙΑ, για να μπορούμε να λέμε ο αθλητισμός κάνει καλό στην υγεία.
Υ.Γ.: Δεκτές οι ερωτήσεις και οι διευκρινίσεις.