Θαλασσινό νερό τρέχει από τις βρύσες των σπιτιών στις περιοχές Κιοτάρι, Γεννάδι και Λαχανιά, όπου οι κάτοικοι και οι επισκέπτες όχι μόνο δεν μπορούν να πιούν το νερό αλλά ούτε να κάνουν μπάνιο με αυτό ,λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του σε αλάτι.
Το πρόβλημα είναι κάτι παραπάνω από σοβαρό και είναι επιτακτική ανάγκη να βρεθεί άμεσα λύση,γιατί κατά πρώτον έχει διαταράξει την καθημερινότητα των κατοίκων και κατά δεύτερον απειλεί να τινάξει στον αέρα τον τουρισμό της περιοχής.
Η ΔΕΥΑΡ γίνεται καθημερινά δέκτης έντονων παραπόνων από κατοίκους, επισκέπτες, καταστηματάρχες και επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στις συγκεκριμένες περιοχές. Η λύση που επεξεργάζεται είναι η κατασκευή αγωγού που θα μεταφέρει νερό από το διυλιστήριο της Μαλώνας προς το Κιοτάρι, αλλά και τώρα να ξεκινήσει το έργο θα απαιτηθεί σημαντικός χρόνος για την εκτέλεση των εργασιών.
Μέχρι τότε, η ιδιωτική πρωτοβουλία προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κατάσταση με τεχνητές μονάδες επεξεργασίας του νερού,οι οποίες όμως κοστίζουν αρκετά λεφτά και φυσικά δεν αποτελούν διέξοδο.
Προς το παρόν η ΔΕΥΑΡ προτίθεται να προχωρήσει σε γενναία μείωση των τιμολογίων της στις συγκεκριμένες περιοχές, πράγμα που θα ανακουφίσει εν μέρει τους καταναλωτές αλλά δεν θα δώσει λύση στο χρόνιο πρόβλημα τους.
Η αγωνία των κατοίκων κι επαγγελματιών της περιοχής είναι μεγάλη, αφού δεν έχουν όλοι την οικονομική δυνατότητα να εγκαταστήσουν μονάδες επεξεργασίας του νερού ούτε μπορούν συνεχώς να χρησιμοποιούν εμφιαλωμένο νερό ακόμα και για να κάνουν μπάνιο.
Πέρα από την πρακτική διάσταση του προβλήματος δημιουργείται επίσης μεγάλος κίνδυνος για το περιβάλλον και το γεγονός από μόνο του έχει κοινωνικό και οικονομικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των κατοίκων.
