Κόκκινη κλωστή δεμένη , στην ανέμη τυλιγμένη. Δώσε κλωτσο να γυρίσει, παραμύθι ν’ αρχινήσει
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η Εξουσία. Αλλόκοτο πλάσμα! Κάτι ανάμεσα σε άντρα, γυναίκα και αρπακτικό. Με μπράτσα μυώδη, με πρόσωπο τραχύ, με χαμόγελο σαρδόνιο. Ντυμένη πάντα στα Μαύρα!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν και μια μικρή ομάδα, με μπλούζες λευκές. Με πρόσωπα φωτεινά, με βλέμμα καθαριο, με χαμόγελο πλατύ κ ένα βάδισμα αγέρωχο, όλο σιγουριά.
Μια μέρα η Εξουσία στάθηκε μπροστά τους όλο αλαζονεία. Τους έκλεισε τον δρόμο. Τους ζήτησε υποταγή. Εκείνοι αρνήθηκαν . Τότε αυτή φόρεσε το αποκρουστικό της προσωπείο κ τους απείλησε, δείχνοντας τα γαμψά της νύχια. Τους άφησε νηστικούς. Τους λοιδόρησε. Τους περιθωριοποίησε.
Αλλά αυτοί γύρισαν την πλάτη τους στην σαπίλα που απέπνεε κ συνέχισαν τον δρόμο τους. Τον μόνο δρόμο που ήξεραν. Αυτόν που οδηγεί στην ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Αφιερωμένο στους υγειονομικούς που βρίσκονται σε αναστολή. Τη μοναδική εστία γνήσιας αντίστασης που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα.
Απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Δημιουργική Γραφή»του ομώνυμου διεπιστημονικού προγράμματος ΕΑΠ & Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας . Από το 2002 εργάζεται στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας σε εκπαιδευτικού περιεχομένου πονήματα, , ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί για θέματα της επικαιρότητας. Πρόσφατα τιμήθηκε με το 1ο βραβείο Διηγήματος στον 23ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ε.Τ.Ε.Π Κερατσινίου.
