Πολλά είναι τα ειδησεογραφικά σάιτ που ασχολήθηκαν με την παρουσία των μη εμβολιασμένων υγειονομικών στην τελετή αναγόρευσης του CEO της Pfizer, Άλμπερτ Μπουρλά σε επίτιμο πρόεδρο του Συνδέσμου Φιλίας Ελλάδας – Ισραήλ την Κυριακή 22/5/2022.Τα άρθρα αυτά συνολικά εμφανίζουν ένα ενδιαφέρον.
Είναι εκ πρώτης θετικό το γεγονός ότι ασχολήθηκαν με τους υγειονομικούς σε αναστολή, δεδομένου ότι είναι αποκλεισμένοι ,όπως και η αντίθετη επιστημονική άποψη, από το σύνολο σχεδόν του έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου. Να τονίσουμε εδώ ότι «το υγειονομικοί σε αναστολή» δεν περιγράφει επακριβώς την κατάσταση αυτών των ανθρώπων . Το ορθότερο θα ήταν να αποκαλούνται «υγειονομικοί σε αναστολή χωρίς μισθό και ασφάλιση από 1η Σεπτεμβρίου».
Ας είναι! Οι δημοσιογράφοι έχουν πάντα περιορισμούς σε όρια λέξεων και όχι μόνο. Άλλωστε υπάρχουν τόσα θέματα που είναι απείρως σοβαρότερα από την καταδίκη των επιστημόνων της χώρας μας σε πείνα, που δικαιολογούνται οι άνθρωποι!
Εντύπωση προκαλεί η διατύπωση « προτού τους συνοδεύσουν έξω από την αίθουσα τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αστυνομικοί». Δηλαδή η αστυνομία παρενέβη και τους είπε: περάστε έξω παρακαλώ, έχουμε εκδήλωση εδώ και δεν είστε καλεσμένοι. Και αφού έριξαν ένα χειροφίλημα στην κα Ζωή Βαιοπούλου (πρώην απεργό πείνας) της είπαν «να σας συνοδεύσουμε έξω». Βέβαια, στο βίντεο- ντοκουμέντο που υπάρχει φαίνεται καθαρά η… αβροφροσύνη όσων συνόδευσαν έξω την Ζωή. Καλά πάμε μέχρι εδώ !
Όμως, το «ζουμί» ήταν στο κλείσιμο του άρθρου :«…τονίζοντας πως ο Άλμπερτ Μπουρλά φέρνει το μέλλον στην πατρίδα του». Ο επίλογος, όπως μαθαίνουμε και στο σχολείο, δεν είναι ποτέ τυχαίος. Πάντα οι γράφοντες φροντίζουν να κλείνουν με κάτι που θέλουν να μείνει χαραγμένο στο μυαλό του αναγνώστη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο Έλλην υπήκοος (δηλ. ο Ελλην που χρησιμοποιεί πιστοποιητικά) έμαθε ότι υπάρχει κάποιος κύριος που φέρνει το μέλλον στην πατρίδα του!
Ας δούμε, όμως, ποιο είναι το μέλλον που φέρνει ο κος Μπουρλά και όσοι τον ακολουθούν στην πατρίδα μας (κι όχι στην πατρίδα του, γιατί το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα!) Το βλέπω ,λοιπόν, ξεκάθαρα μπροστά μου αυτό το μέλλον. Κάτι σαν όραμα…
Βλέπω ανθρώπους να διώκονται, να λοιδορούνται ως εχθροί του λαού ,να περιθωριοποιούνται ως μη αλληλέγγυοι , γιατί δεν συμβάλουν στο τείχος ανοσίας για ένα σωρό πανδημίες που ενσκήπτουν ξαφνικά η μία μετά την άλλη.
Βλέπω ανθρώπους να εκβιάζονται με τη δουλειά και την επιβίωσή τους. Βλέπω όσους ενδίδουν στον εκβιασμό να περπατούν με το κεφάλι σκυμμένο και τα μάτια υγρά, «βιασμένοι», αφού οτιδήποτε υποχρεωτικό χωρίς συναίνεση αποτελεί «βιασμό». Βλέπω εκείνους που δεν ενδίδουν να καταδικάζονται σε ασιτία.
Βλέπω ασθένειες να απειλούν συνεχώς τον πληθυσμό του μέλλοντος και τον κο Μπουρλά ως άλλο σούπερμαν να έχει στη φαρέτρα του πολλά σκευάσματα που « η επιστήμη» κατασκευάζει σε λίγους μήνες, ώστε οι πολίτες να απαλλάσσονται από τους αόρατους βασανιστές τους.
Βλέπω να καίγονται στην πυρά οι επιστήμονες με τη διαφορετική άποψη. Να χάνουν τη θέση τους οι λίγοι πανεπιστημιακοί που ορθώνουν το ανάστημά τους, να μην μπορούν να φοιτήσουν στο Πανεπιστήμιο ή στο σχολείο αυτοί που δεν φέρουν πιστοποιητικά υγειονομικών φρονημάτων.
Βλέπω μασκοφόρους δασκάλους στα σχολεία να διδάσκουν την υποταγή κι όχι την αντίσταση. Βλέπω να υπάρχει παντού η επίκληση στο κοινό καλό και στη δημόσια υγεία, ενώ το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης να έχει εκλείψει. Βλέπω μεγαλόσχημους επιστήμονες να χύνουν δάκρυα για κάποιες ομάδες συνανθρώπων τους ενώ να καταδικάζουν άλλες στην ανυπαρξία.
Βλέπω μεγάφωνα στημένα στις πλατείες που επαναλαμβάνουν μονότονα «Ο εχθρός είναι ανάμεσά μας. Καταδώστε αλλήλους. Απομακρύνετε τα μιάσματα»
Βλέπω μπροστά μου μια τεράστια πάλη, ανάμεσα στο Καλό και το Κακό! Ανάμεσα στο Δίκαιο και στο Άδικο. Ανάμεσα στο Φως και στο Σκοτάδι.
Βλέπω δυο μεγάλες ομάδες : Μπροστά ο κος Μπουρλά και οι κοστουμαρισμένοι φίλοι του. Πίσω τους εκατομμύρια ψυχές αλυσοδεμένες. Είναι αυτές που για τη ζωή τους θυσίασαν την Ελευθερία τους. Είναι αυτές που για τη βολή τους παρέδωσαν τα ιερά και τα όσια. Είναι αυτές που ομνύουν σε μια επιστήμη «ψεκάστε , σκουπίστε , τελειώσατε».
Απέναντι μια άλλη ομάδα. Είναι αυτοί που για την Ελευθερία τους θυσίασαν τη ζωή τους. Μπροστά τους κάποιοι φορούν άσπρες μπλούζες. Πίσω τους άλλοι…όχι πολλοί…Όλοι όμως έχουν στα πόδια τους φτερά. Γιατί το μέλλον που ονειρεύονται εκείνοι έχει στην κορωνίδα των αξιών την Ελευθερία και το Αυτεξούσιο. Και δεν φοβούνται. Γιατί; Μα γιατί με μία παρέκκλιση έχασαν τα πάντα. Τα πάντα… εκτός από την ψυχή τους!
Αυτό το μέλλον, λοιπόν, υπόσχεται ο κος Μπουρλά. Αυτό το μέλλον οραματίζονται και αυτοί που τον φόρτωσαν με δώρα στην εν λόγω εκδήλωση και του πρόσφεραν το χειροκρότημά τους. Αυτό το μέλλον κε Μπουρλά, εγώ και κάποιοι άλλοι δεν το θέλουμε. ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ!
Απόφοιτη του τμήματος Ελληνικής Φιλολογίας του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.Κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος «Δημιουργική Γραφή»του ομώνυμου διεπιστημονικού προγράμματος ΕΑΠ & Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας . Από το 2002 εργάζεται στο χώρο της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει συμμετάσχει ως συγγραφέας σε εκπαιδευτικού περιεχομένου πονήματα, , ενώ τα τελευταία χρόνια αρθρογραφεί για θέματα της επικαιρότητας. Πρόσφατα τιμήθηκε με το 1ο βραβείο Διηγήματος στον 23ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ε.Τ.Ε.Π Κερατσινίου.
