Ο κος Γιάννης Μαχαιρίδης,εκφώνησε τον ακόλουθο επικήδειο λόγο για τον θάνατο του Νικήτα Οικονόμου:
“Ξέρω Νικήτα πως δεν σου άρεσαν οι αγιογραφίες και τα μεγάλα λόγια.
Ήθελες τα απλά τα λιτά και τα ταπεινά όπως ήσουν στην καθημερινότητα σου.
Συγχώρεσε με για αυτήν την υπέρβαση.
Ήξερα πως θα είναι σήμερα εδώ όλοι
όσοι σε αγάπησαν
Και όσοι σε εκτίμησαν.
Και είμαστε όλοι εδώ γιατί δεν μπορούμε να αποδεχθούμε το φευγιό σου.
Γιατί φευγιό είναι Νικήτα.
Φευγιό ενός αγωνιστή της ζωής
Φευγιό ενός μαχητή της δημοσιογραφίας.
Η ζωή σου ήταν δύσκολη,
Με πολλά εμπόδια.
Όμως τα πάλεψες.
Καταξιώθηκες στον χώρο σου και είχες τον σεβασμό όχι μόνο των συναδέλφων σου αλλά και της κοινωνίας.
Δεν το έκρυβες.
Είχες αδυναμία στην Κατερίνα σου και στις αδελφές και τους γαμπρούς σου!!
Στην Κατερίνα την φωτεινή τον Νίκο , το Αντώνη και τα παιδιά της Νομαρχίας.
Και μετά το σινάφι σου .
Δεν έκρυβες την αδυναμία σου
Στο Ζαχαριάδη και σεβόσουν τον Σπύρο, τον Βασίλη, τον Παύλο, τον Θανάση, τον Λουκά , κολλητός του Σαμιωτάκη και φίλος του Μιχάλη, τον Τσαμπίκο, πείραζες τον Δαμιανό, τον Νεκτάριο, τον Ηλία.
Και” νουθετούσες” τους μικρούς και κυρίως τις “κόρες ” όπως σου άρεσε να τις φωνάζεις:
Την Χριστίνα την Βενιανάκη , την Μαρία, την Μαριέττα, την Κυριακή , την Βάρβαρα…
Την Ελευθερία, την Δέσποινα, την Τούλα, την Πέγκυ, την Ελένη,
την Ροδούλα και τα αλλά παιδιά ,και ας με συγχωρέσουν που δε τα αναφέρω ονομαστικά.
Ήσουνα το σημείο αναφοράς,
και το γραφείο τύπου της Νομαρχίας στέκι τους.
Εξυπηρετικός και πρόθυμος να βοηθήσεις.
Σαν δημοσιογράφο όλοι σου αναγνώριζαν την μαχητικότητα σου στην εφημερίδα και το ραδιόφωνο.
Η πένα σου όμως και λόγος σου όσο καυστικός και αν ήταν, ενοχλούσε μεν αλλά ποτέ δεν ξεπερνούσε τα όρια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Ήσουν κριτικός στα κακώς κείμενα και επικριτικός στην εκάστοτε εξουσία και τα πειραγμένα της.
Ακόμα και σε εμένα ,παρόλο που ήσουν συνεργάτης μου.
Διακριτός στις σχέσεις σου με τα διαφορά κέντρα ,απεχθανοσουν τις υπόγειες διαδρομές.
Συνεργάσιμος με όλους
Ακούραστος και αποτελεσματικός στο δύσκολο έργο σου.
Ειλικρινής και δίκαιος στην κρίση σου ,που μπορεί και να μας δυσαρεστούσε ήταν όμως πάντα αντικειμενική.
Τα ήθελες όλα στο φως και σε εξόργιζε η αδικία, η συκοφαντία ,η παραπολιτική και οι δολοπλοκίες πίσω από κλειστές πόρτες.
Ήσουν ευθύς και ασυμβίβαστος στα πιστεύω σου ,
δυσαρεστώντας πολλούς φίλους σου.
Αγαπούσες τον τόπο και ήσουν υπερήφανος για την Καλύμνικη καταγωγή σου
Η προσφορά σου είναι ανεκτίμητη από όλα τα μετερίζια , κυρίως της
δημοσιογραφικής σου πορείας.
Σε ευχαριστώ για τα 11 χρόνια συνεργασίας μας.
Σε αποχαιρετούμε σήμερα για το τελευταίο σου ταξείδι Νικήτα.
Να ξέρεις πως το σώμα φεύγει.
Ο Νικήτας που γνωρίσαμε θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας μέχρι να τον
ανταμώσουμε.
Καλό σου ταξίδι.”
