Στην ιστορία πέρασε ακόμα ένα Super Cup που ήταν αφιερωμένο στη μνήμη του πρώην προέδρου της ΕΠΣ Δωδεκανήσου Γεώργιου Τσοπανάκη. Ο Διαγόρας ήταν ο μεγάλος νικητής σε βάρος της Ρόδου με 2 – 0, μετά από ένα παιχνίδι που δεν είχε η αλήθεια να προσφέρει πολλές συγκινήσεις στους περίπου 1.500 θεατές, με εξαίρεση τα δυο τέρματα που επιτεύχθηκαν όλα στο πρώτο ημίχρονο. Ήταν ένα ματς το οποίο από αγωνιστικής άποψης μάλλον θα ξεχαστεί γρήγορα καθώς συνολικά δεν είχε πολύ καλό ρυθμό, είχε πολλά φάουλ, αρκετά μαρκαρίσματα και πολύ δυνατές έως και σκληρές σε ορισμένες περιπτώσεις μονομαχίες.
Ο Διαγόρας ήταν δίκαια ο νικητής καθώς έλεγξε τον αγώνα και επέβαλλε τον δικό του ρυθμό και στα δυο ημίχρονα. Δεν άφησε τη Ρόδο να κάνει το παιχνίδι της, πιέζοντας την αισθητά κοντά στην περιοχή της αλλά και στον άξονα, με αποτέλεσμα οι «πράσινοι» αφενός να πέσουν σε πολλά λάθη κοντά στην μεγάλη τους περιοχή και αφετέρου να μην μπορούν να αναπτυχθούν σωστά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο «γηραιός « με την πολύ καλή τακτική που χρησιμοποίησε ο Σούλης Παπαδόπουλος, «βραχυκύλωσε» τα «ελάφια» και τους δημιούργησε πολλά προβλήματα.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει τίποτα, καθώς υπάρχουν τα περιθώρια στον τεχνικό της Ρόδου Νίκο Κουρμπανά να διορθώσει αυτά που πρέπει μέχρι την έναρξη του πρωταθλήματος που είναι προγραμματισμένη σε περίπου δέκα ημέρες. Από την δική του πλευρά, ο «γηραιός» έδειξε σαφώς πιο έτοιμος αλλά και αυτός σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να επαναπαυτεί στο Super Cup.
Υ.Γ.: Αρκετός κόσμος έδωσε το παρών στο Δημοτικό Στάδιο και το πολύ ευχάριστο είναι ότι όλοι έφυγαν ήρεμοι από το γήπεδο. Δεν έγινε κάτι που θα αμαύρωνε το θεσμό και θα «τσαλάκωνε» την εικόνα του Δωδεκανησιακού ποδοσφαίρου. Δεν δημιουργήθηκε κανένα παρατράγουδο και αυτό ασφαλώς και είναι πολύ ευχάριστο.
