Ίκαρε από πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο και με τί σκοπό;
Ξεκίνησα από επτά χρονών στις Ακαδημίες του Ορφέα συνέχισα στις ακαδημίες της Ρόδου, δοκιμάστηκα από τον Π.Α.Ο.Κ. ,πέρασα από τη Ρόδο Γ΄εθνική και από κει και πέρα αγωνίστηκα σχεδόν σε όλες τις ομάδες του τοπικού. Το ποδόσφαιρο για μένα ξεκίνησε σαν χόμπι και αργότερα έγινε αγάπη. Βέβαια όπως κάθε παιδί που παίζει μπάλα έχει όνειρο να αγωνιστεί σε επαγγελματικές κατηγορίες έτσι και εγώ. Εν μέρει βέβαια το κατάφερα αλλά κάποια πράγματα με κράτησαν πίσω.
Η επίθεση ήταν μια θέση που διάλεξες ο ίδιος;
Εδώ θα γελάσεις. Άρχικα ξεκίνησα ως τερματοφύλακας. Ένα απόγευμα που λες πήγα στην αλάνα για να παίξω μπάλα με τα υπόλοιπα παιδιά. Εκεί βρήκα τον Ντίνο Σαλονικιό που τυγχάνει να είναι προσωπικός φίλος της οικογενείας μου ,να προπονεί τον Ορφέα. Με όλο το θάρρος λοιπόν που είχε , μου ζήτησε να παίξω σεντερ φορ σε ένα οικογενειακό διπλό που θα έκαναν και έκπληκτος είδε να πετυχαίνω τέσσερα γκολ. Κάπως έτσι ξεκίνησα και πήρα το “χρίσμα” του επιθετικού. Με διάλεξε αυτή η θέση , δεν την διάλεξα…
Είσαι ικανοποιημένος με τη μέχρι τώρα πορεία σου;
Αν έλεγα το αντίθετο θα ήμουν αχάριστος. Το μόνο παράπονο μου απ΄το το ποδόσφαιρο είναι πως όταν ήμουν στα “καλά” μου που λένε, ήμουν μικρός και έβλεπα το ποδόσφαιρο περισσότερο σαν παιχνίδι. Εκεί πιστεύω έχασα πολλά. ..Παρόλα αυτά κάνω το σταυρό μου που είμαι καλά και είμαι σίγουρος πως όλα γίνονται για κάποιο σκοπό. Νιώθω πολύ τυχερός που παίζω μπάλα γιατί μέσα από αυτό τον αθλητισμό γνώρισα κόσμο και έκανα πολλές παρέες. Άλλωστε αυτό είναι και το μεγάλο κέρδος του ποδοσφαίρου.
Αν γύριζες το χρόνο πίσω τί λάθη θα απεφευγές;
Λάθη έκανα πολλά και σαν Ίκαρος και σαν ποδοσφαιριστής το παραδέχομαι, παρόλα αυτά η ιστορία μου γράφτηκε..ακόμα και να μετανιώσω ο χρόνος δε γυρίζει πίσω, ούτε διορθώνονται τα λάθη.
Ποιο θεωρείς ότι είναι το μεγαλύτερο σου προσόν και σε τί θα μπορούσες να γίνεις καλύτερος;
Θεωρώ πως η ταχύτητα, το ύψος, η τρίπλα μου είναι από τα καλά στοιχεία που έχω πάνω μου …όσο για τα μειονεκτήματα μου αυτά είναι κυρίως ο εγωισμός που διακατέχει στον αγωνιστικό χώρο και με κάνει να κρατάω πολύ ώρα τη μπάλα. Πιστεύω αν βελτίωνα αυτο το κομμάτι, δε μου έλεπιε τίποτα για να προχωρήσω….
Πόσο σημαντικό είναι για έναν επιθετικό να σκοράρει και πως νιώθεις όταν η μπάλα μπαίνει στα δίχτυα;
-Η δουλειά ενός επιθετικού είναι να σκοράρει και αυτό φυσικά επιθυμώ και εγώ σε κάθε αγώνα. Βέβαια υπάρχουν φορές που δε σε πάει το παιχνίδι ή γενικότερα δε σε θέλει η μπάλα…τα έχει αυτά το ποδόσφαιρο. Σίγουρα όμως σε ευχαριστεί πολύ η στιγμή που παίζεις ένα ντέρμπι, που προσπαθείς να αποδείξεις στον εαυτό σου ότι αξίζεις, όπως επίσης σε ευχαριστεί και η στιγμή που σκοράρεις…
|
Τι κάνει τη διαφορά ανάμεσα σε έναν καλό και έναν μέτριο ποδοσφαιριστή;
Η διαφορά ανάμεσα σε έναν καλό και έναν μέτριο ποδοσφαιριστή είναι η λεπτομέρεια και η γρήγορη ποδοσφαιρική σκέψη σε έναν δύσκολο αγώνα, είναι η εκρικτικότητα, η διάθεση…Γενικά είναι ένα πακέτο πολλών στοιχείων.
Θεωρείς ότι το ταλέντο αρκεί για να γίνει κάποιος καλός ποδοσφαιριστής ή πρέπει να συνδυάζει και άλλα πράγματα;
Το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί. Ένα ταλέντο για να προχωρήσει χρειάζεται μια ισχυρή προσωπικότητα από πίσω. Πέρα φυσικά από τη σκληρή δουλειά που χρειάζεται, πρέπει να είσαι προσηλωμένος συνεχώς στον στόχο σου , να δίνεις όλες σου τις δυνάμεις σε κάθε προπόνηση , να βγάζεις τον καλύτερό σου εαυτό στο γήπεδο. Δεν πρέπει να εφησυχάζεις ούτε να αρκείσαι σε όσα έχεις καταφέρει. Είναι πολύ σημαντικό να πιέζεις τον εαυτό σου συνεχώς γιατί όταν νιώθεις ότι φτάνεις στα όριά σου, μόνο τότε εξελίσσεσαι. Άλλωστε έχουμε δει πολλά ταλέντα να εξαφανίζονται. Βλέπεις παίκτες με λιγότερο ταλέντο αλλά με ψυχή , αυτούς που κάποιοι αποκαλούν κομπάρσους να είναι πολύ σημαντικοί.
Ίκαρε είσαι από τους πιο “τρελούς” ποδοσφαιριστές που έβγαλε ποτέ το νησί και είμαι σίγουρη ότι το έχεις ακούσει πολλές φορές και από πολλούς. Μάλιστα είσαι τόσο “τρελός” που τι μια μέρα σε βλέπουμε να σκοράρεις και την επόμενη να αλλάζεις ομάδα. Υπάρχουν πράγματα που τελικά δεν έχεις πει ποτέ;
Υπάρχουν πολλά που αν κάστω να πω θα ανοίξω πολλές πληγές…
Μετεγγραφικά φέτος μας “τρέλανες” για ακόμη μια φορά. Αρχικά σε είδαμε να “κλείνεις” στον Εθνικό και λίγο αργότερα να υπογράφεις στον Κολοσσό Κάστρου, μίλησε μας λίγο για την μεττεγραφή σου..
Το μόνο που θα πω είναι πως ήρθα στον Κολοσσό Κάστρου για να πρωταγωνιστήσω και δε θα επιτρέψω στον τον εαυτό μου να έχει ρόλο κομπάρσου.
Ποιο ήταν το γεγονός που επισκίασε την αποχώρηση σου από τον Εθνικό και τί ήταν αυτό που σε έπεισε να αγωνιστείς μια κατηγορία χαμηλότερα;
Εγώ ήθελα να αγωνιστώ στον Εθνικό, αλλά προέκυψαν καταστάσεις οι οποίες δεν ευνόησαν στο να παραμείνω τελικά στην ομάδά και έτσι είχαμε αυτή την εξέλιξη. Όσον αφορά τους λόγους που με έκαναν να συμφωνήσω με τον Κολοσσό Κάστρου είναι πολλοί. Πρώτος και κυριότερος τα άτομα του Δ.Σ. της ομάδος που είναι όλα αξιόλογα και φρέσκα πρόσωπα στο χώρο του ποδοσφαίρου, με ανοιχτά και σύγχρονα μυαλά, πολύ κοντά στην ηλικία τη δικιά μου και αυτό αυτόματα σημαίνει καλή συννενόηση και καλό κλίμα, στοιχείο απαραίτητο για την υγεία της ομάδος. Δεύτερον πιστεύω πως η Β’ κατηγορία δεν έχει και μεγάλη διαφορά από την Α1 όπου αγωνιζόμουν μέχρι πρότεινως και τρίτον θεωρώ πως η διοίκηση έφτιαξε ένα αρκετά ανταγωνιστικό σύνολο με πολύ καλούς ποδοσφαιριστές που θα κάνουν την διαφορά.
Που κατά τη γνώμη σου πρέπει να εστιάσετε ώστε να πετύχετε τους στόχους σας;
Κατ’ εμέ δεν υπάρχει το λεγόμενο “κλειδί” της επιτυχίας. Αν υπήρχε θα το ακολουθούσαν όλοι…Πρέπει να χτιστεί μια αγωνιστική ομάδα και μέσα από σκληρή δουλειά θα έρθει και το επιθυμητό αποτέλεσμα. Πιστεύω ότι πρέπει να εκμεταλλετούμε τον ενθουσιασμό που υπάρχει και να είμαστε μαζί όλοι σαν μια γροθιά , παίχτες, τεχνικό τιμ, διοίκηση και κόσμος.
Τι να περιμένουμε από τον Ίκαρο τι νέα σεζόν;
Περισσότερα γκολ! Θέλω να βοηθήσω όσο μπορώ τον Κολοσσό Κάστρου και πιστεύω μαζί με τους συμπαίχτες μου θα κάνουμε χαρούμενους τους φιλάθλους μας.
Πιστεύεις ότι όφειλεις κάπου ευχαριστώ;
Ναι οφείλω ένα μεγάλο ευαχριστώ στον Ντίνο Σαλονικιό ο οποίος ήταν ο πρώτος μου προπονητής,με αυτόν έκανα τα πρώτα μου ποδοσφαιρικά βήματα και αυτός με βοήθησε να γίνω αυτό που είμαι σήμερα.
Σοφία Κασιώτη
Aπόσπασμα από την εφημερίδα “ΔΡΑΣΙΣ”