Ανακοίνωση με αφορμή τα πενήντα χρόνια από την ίδρυση του ΑΣ Ρόδος, εξέδωσε ο Σύνδεσμος Οργανωμένων Φιλάθλων του συλλόγου “Κακιά Σκάλα”.
Αναλυτικά:
“Ελάφι μου, Ξημέρωσε, κάποτε, μια μέρα που έμελλε να είναι διαφορετική από όλες τις άλλες. Μια μέρα που έμελλε να αλλάξει ριζικά τη ζωή χιλιάδων ανθρώπων, να δώσει χρώμα και νόημα στη ζωή τους. Που έμελλε να αλλάξει το Ροδιακό και Δωδεκανησιακό ποδόσφαιρο. Η ημέρα που γεννήθηκες εσύ. Τώρα που σου γράφω βρισκόμαστε στο μακρινό, για σένα, 2018.
Πενήντα χρόνια μετά από τη γέννησή σου, μετά από τα πρώτα σου δειλά και διστακτικά βήματα, σε ένα ταξίδι άγνωστο για εσένα. Ένα ταξίδι, στο οποίο γρήγορα θα καταλάβεις πως δε θα είσαι μόνη. Ο κόσμος του νησιού θα σε αγκαλιάσει, όπως δεν το έχει ξανακάνει ποτέ άλλοτε. Θα δει σ’ εσένα όραμα, πίστη, ελπίδα. Θα ενωθεί κάτω από το Όνομα και το Έμβλημά σου. Θα κάνει, για χάρη, σου γιορτή την κάθε Κυριακή! Θα σταθεί στο πλευρό σου θαρραλέα, θα τα βάλει με θηρία, θα χαράσσει το δρόμο μπροστά σου! Μαζί θα είστε ανίκητοι, ένα σωστό φόβητρο! Προσπάθησε να μην τους απογοητεύσεις, είναι το στήριγμά σου. Ίσως το μοναδικό στήριγμά σου.
Πολύ σύντομα θα γιγαντωθείς, θα μας χαρίσεις απερίγραπτες στιγμές ευτυχίας. Απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας θα μάθουν το όνομά σου. Θα γράψεις θριάμβους, μα θα δεχθείς και χτυπήματα. Μάθε να σηκώνεσαι κάθε φορά που πέφτεις! Μάθε να μη λυγίζεις, μάθε να πολεμάς κάθε φορά, όλο και πιο σκληρά. Θυμήσου, δεν είσαι μόνη! Στην ζωή σου, θα δεις πράγματα στο ελληνικό ποδόσφαιρο που δε θα σου αρέσουν. Δε θα ταιριάζουν με τη δικιά σου νοοτροπία. Αγνόησέ τα. Συνέχισε την πορεία σου. Κι αν κάνεις λάθη, δεν πειράζει. Μικρή είσαι ακόμα, θα μάθεις. Θα έχεις και εμάς δίπλα σου, να σε καθοδηγούμε. Μόνο φρόντισε, σε παρακαλώ, να μην τα ξανακάνεις.
Φρόντισε να καταλάβεις ότι είσαι κάτι διαφορετικό εσύ. Να ξέρεις πως πολλοί θα προσπαθήσουν να σε βλάψουν. Θα συναντήσεις εχθρούς, κάποιοι θα σε προδώσουν. Ίσως χάσεις ένα κομμάτι από την αίγλη σου. Όμως μην ξεχνάς πως παραμένεις βασίλισσα. Και όσες φορές κι αν σου φανεί πως φτάνεις σε αδιέξοδο, μη φοβηθείς! Είσαι εφτάψυχη εσύ! Για την ακρίβεια, έχεις πολλές περισσότερες από επτά ψυχές! Ελάφι μου, 50 χρόνια μετά τη γέννησή σου, μπορώ να πω, πια, πως έχεις ζήσει μεγάλες, χρυσές εποχές. Και τα χρόνια αυτών περνούσαν γρήγορα.
Έχεις ζήσει όμως και ακόμα μεγαλύτερα πέτρινα χρόνια. Χρόνια δύσκολα, αργά, βασανιστικά και για εσένα και για εμάς. Όμως, δες, είμαστε ακόμα δίπλα σου! Πιστά, δεν φύγαμε λεπτό απ’ το πλευρό σου. Γιατί, να ξέρεις, στα μάτια μας και στην καρδιά μας εσύ ήσουν, είσαι και θα συνεχίσεις να είσαι η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου. Και αυτό πρέπει να σε γεμίζει με υπερηφάνεια και δύναμη σε κάθε δύσκολη στιγμή σου. Δυστυχώς, δε σε έζησα στα καλά σου. Έχω όμως ανθρώπους να μου διηγούνται ιστορίες για σένα. Και έχω και αγάπη απεριόριστη. Και πίστη ότι θα σε ξαναδώ να μεγαλουργείς.
Αγαπημένο μου Ελάφι, μπορεί τώρα, στο 1968, να σου φαίνονται τρομακτικά όλα αυτά. Άλλωστε μόλις που αρχίζεις να στέκεσαι στα πόδια σου. Όμως, μη χάνεις χρόνο! Έχεις πολλές μάχες μπροστά σου! Όσο για μένα, θα σε περιμένω εδώ, με ένα πράσινο κασκόλ στο χέρι. Θα σε περιμένω να ξανακερδίσουμε όσα έχουν χαθεί. Και ο δρόμος θα είναι πιο μακρύς και πιο δύσβατος. Ο Οπαδός σου.”
