Η Τραμπζονσπόρ διανύει την καλύτερη περίοδο στην σύγχρονη ιστορία της. Φέτος δείχνει απόλυτα έτοιμη να μπει «σφήνα» στους μεγάλους του Τουρκικού ποδοσφαίρου και να κατακτήσει εκείνη το πρωτάθλημα. 37 χρόνια μετά το τελευταίο της.
Αρχικά, το ποδόσφαιρο στην Τουρκία αρχίζει από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν οι Άγγλοι έφεραν μαζί τους το παιχνίδι ενώ ζούσαν στη Θεσσαλονίκη (τότε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας). Η πρώτη διοργάνωση πρωταθλήματος ήταν η Istanbul Football League, η οποία έλαβε χώρα τη σεζόν 1904–05. Το πρωτάθλημα πέρασε από διάφορες παραλλαγές μέχρι τη δημιουργία της Millî Lig (Süper Lig) το 1959. Έκτοτε τρεις είναι οι σύλλογοι που μονοπωλούν τα πρωταθλήματα. Η πολυνίκης Γαλατασαράι (22), η Φενερμπαχτσέ (19) και η Μπεσίκτας (16). Σε όλη την ιστορία μόλις τρεις σύλλογοι κατόρθωσαν να «σπάσουν» την κυριαρχία του Big-3 της Τουρκίας. Η Μπούρσασπορ την σεζόν 2009-10, η Μπασάκσεχιρ την χρονιά 2019-20 και πολύ πιο πίσω η Τραμπζονσπόρ. Η τελευταία μάλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέταρτη δύναμη στο Τουρκικό ποδόσφαιρο, καθώς σε σχέση με τις άλλες δύο η «Θύελλα της Μαύρης Θάλασσας» μετράει έξι κατακτήσεις συνολικά. Ενώ οι άλλες δύο από μία.
Ο νεαρός φίλαθλος της Τραμπζονσπόρ, Samet Kordalı, είναι «100% σίγουρος» ότι η ομάδα του θα κατακτήσει επιτέλους τον πρώτο τίτλο της ζωής του. Βλέπετε εκείνος ήταν αγέννητος όταν ο σύλλογος που εδρεύει στην πόλη της Μαύρης Θάλασσας, στην βορειοανατολική Τουρκία, κατέκτησε το τελευταίο του πρωτάθλημα το 1984. Ενώ συμπληρώνει ότι όταν έρθει αυτή η μέρα στο τέλος της σεζόν τον Μάιο, η Τραπεζούντα «θα πάρει φωτιά»! Και έχει κάθε λόγο να το πιστεύει.
Στην χειμερινή διακοπή, η Τραμπζονσπόρ τερμάτισε στην πρώτη θέση με απολογισμό 14 νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και μόλις μία ήττα. Αήττητη από τον Μάρτιο, υπέστη την πρώτη ήττα της στο πρωτάθλημα στις αρχές Δεκεμβρίου στην Αττάλεια. Όμως επέστρεψε άμεσα στις νίκες, καθώς νίκησε την Χατάισπορ με 2-0. Πλέον έχει ανοίξει την διαφορά της από την δεύτερη Κονιασπόρ στους εννιά βαθμούς. Μάλιστα οι 46 βαθμοί που έχει συγκεντρώσει συνιστούν νέο ρεκόρ συγκομιδής. Το προηγούμενο κατείχε η Φενέρμπαχτσε με 45 από την σεζόν 2005-06.
Μέχρι στιγμής, ο 58χρονος τεχνικός της ομάδας Abdullah Avci διαχειρίζεται άψογα το τρομερό ρόστερ που διαθέτει. Εκτός του Τάσου Μπακασέτα και του Μανώλη Σιώπη, η Τραμπζονσπόρ, ενισχύθηκε το καλοκαίρι με την απόκτηση του έμπειρου Σλοβάκου μέσου, Μάρεκ Χάμσικ (σπουδαία καριέρα με την φανέλα της Νάπολι). Ενώ στο ρόστερ της ομάδας συναντάει κανείς ποδοσφαιριστές όπως ο επιθετικός Andreas Cornelius (πρώην Κοπεγχάγη, Μπορντό, Αταλάντα και Πάρμα). Ή ο Βραζιλιάνος δεξιός μπακ Bruno Peres (μεταξύ άλλων καριέρα σε Σάντος, Τορίνο, Ρόμα) ή ο Τούρκος, αλλά «Γερμανοθρεμένος» Yunus Mallı (29χρονος μεσοεπιθετικός) με αρκετά καλή παρουσία σε Μάιντζ και Βόλφσμπουργκ. Τέλος υπάρχει και ο αειθαλής Gervinho (καριέρα σε Λιλ, Άρσεναλ, Ρόμα και Πάρμα).
«Κάθε παιδί εδώ, υποστηρίζει την Τραμπζονσπόρ», εκμυστηρεύεται ο 57χρονος επιχειρηματίας, Hamdi Çalışkan. Ενώ γεμάτος υπερηφάνεια συμπληρώνει: «Είμαστε ο πρώτος σύλλογος που έσπασε την αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης» (σ.σ. του Big-3).
«Θύελλα της Μαύρης Θάλασσας»
Το 1976, η Τραπεζούντα αναδείχθηκε στην πρώτη πόλη εκτός Κωνσταντινούπολης που κατόρθωσε να κατακτήσει το πρωτάθλημα της πρώτης κατηγορίας, «σπάζοντας» την κυριαρχία των τριών μεγάλων της Πόλης (Γαλατασαράι, Φενέρμπαχτσε και Μπεσίκτας).
Η πόλη των 300.000 κατοίκων είναι κυρίως γνωστή στους Τούρκους για το ψαρολίμανο της, τον εθνικισμό και τον ποδοσφαιρικό σύλλογο, που ορισμένοι αποκαλούν χαϊδευτικά «Θύελλα της Μαύρης Θάλασσας». Στα καφενεία της παλιάς πόλης, η ομάδα μονοπωλεί το ενδιαφέρον σε κάθε συζήτηση. Ενώ τα χρώματά της το μπλε και το γκρενά διακοσμούν ακόμη και μουσουλμανικά κομπολόγια μερικών ντόπιων.
«Στην Τουρκία, η συντριπτική πλειονότητα των φιλάθλων υποστηρίζει τους τρεις μεγάλους συλλόγους της Κωνσταντινούπολης. Ακόμη και στις πόλεις της Ανατολίας. Αλλά η Τραπεζούντα είναι ξεχωριστή, επειδή οι περισσότεροι, υποστηρίζουν την Τραμπζονσπόρ», τονίζει ο Can Kakışım, αναπληρωτής καθηγητής και ειδικός στο ποδόσφαιρο.
Αρκετά περιστατικά -κάποιες φορές τραβηγμένα- αποκαλύπτουν το πάθος (κάποιοι κάνουν λόγο για υστερία) που περιβάλλει τον σύλλογο. Τρανό παράδειγμα είναι ένα περιστατικό που έλαβε χώρα το 2015. Έξαλλος για ένα πέναλτι, ο πρόεδρος της Τραμπζονσπόρ, είχε κλειδώσει στα αποδυτήρια για τέσσερις (!) ώρες τους διαιτητές του αγώνα. Τους… είχε απελευθερώσει, κατόπιν παρέμβασης του Τούρκου προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν!
Επιπροσθέτως, νωρίτερα αυτό το μήνα, ένας άνδρας απείλησε να αυτοκτονήσει, πέφτοντας από την ταράτσα ενός κτιρίου στο κέντρο της πόλης. Σε βίντεο που έχει γίνει viral στο διαδίκτυο, ακούγεται μία φωνή να του λέει: «Αδελφέ μου, μην φύγεις πριν δεις την κατάκτηση του πρωταθλήματος…»
«Αντίπαλοι άξιοι σεβασμού»
Μεταξύ των παλαιότερων φιλάθλων της, ωστόσο, κυριαρχεί ένα αίσθημα νοσταλγίας. Ο λόγος έχει να κάνει με την περασμένη «χρυσή εποχή», όταν η Τραμπζονσπόρ ήταν υπολογίσιμη δύναμη. Μία εποχή κατά την οποία μεταξύ του 1976 και του 1984, πότε με προπονητή τον Ahmet Suat Özyazıcı και πότε τον Özkan Sümer (απεβίωσε το 2020), είχε καταφέρει να κατακτήσει έξι πρωταθλήματα, τρία κύπελλα και έξι σούπερ καπ.
Έκτοτε, η Τραμπζονσπόρ έχει εξελιχθεί στην καλύτερη ομάδα της Ανατολίας και «είναι ένας σεβαστός αντίπαλος» για τους μεγάλους συλλόγους της Κωνσταντινούπολης, τονίζει ο ιστορικός, Mehmet Yüce. Παρόλα αυτά, η Γαλατασαράι, η Φενέρμπαχτσε και η Μπεσίκτας δεν αντιμετωπίζουν την Τραμπζονσπόρ ως ισότιμη. Αντ’ αυτού εστιάζουν στην έντονη εσωτερική τους αντιπαλότητα. Με απλά λόγια το Big-3 «δεν βλέπει» την Τραμπζονσπόρ (σ.σ. ιδρύθηκε το 1967 από την συγχώνευση πολλών τοπικών συλλόγων) ως ομάδα του διαμετρήματος τους. Η Τραμπζονσπόρ είναι γι’ αυτές, η ομάδα από την Ανατολία», εξηγεί ο Yüce.
Η κατάκτηση του πρωταθλήματος θεωρείται «απαραίτητη», προκειμένου να διατηρηθεί το πάθος για τον συλλόγου στους νεότερους. Ένας εξ αυτών, είναι ο 25χρονος ζωγράφος Gökhan Alpaslan ο οποίος πουλά κασκόλ της ομάδας έναντι 30 λιρών τις ημέρες των αγώνων έξω από το στάδιο «Şenol Güneş». Το στάδιο πήρε το όνομά του από τον 69χρονο Τούρκο πλέον προπονητή, ο οποίος αποτελεί ζωντανό «θρύλο» του συλλόγου.
Ο Alpaslan, παρακολουθεί τους αγώνες στην τηλεόραση. Ωστόσο θεωρεί ότι η κατάκτηση του τίτλου από την Τραμπζονσπόρ θα ανεβάσει τις πωλήσεις των κασκόλ, και εκείνος θα μπορούσε να πλουτίσει. «Ίσως τότε μπορέσω να αγοράσω ένα εισιτήριο διαρκείας για να πάω μέσα στο γήπεδο», λέει χαριτολογώντας.
Με πληροφορίες από dailysabah.com και aa.com.tr
