Ανακοίνωση με αφορμή την αθώωση των 38 υγειονομικών που είχαν διαδηλώσει κάτω από το σπίτι του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη τον Ιούλιο του 2022 εξέδωσε το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο -Ε.ΠΑ.Μ. Το πλήρες κείμενο αναφέρει τα εξής:
“Σήμερα δικαζόταν κατ εντολή της εξουσίας, το δικαίωμα των πολιτών να διαμαρτύρονται. Θύματα της αυθαιρεσίας της εξουσίας, οι υγειονομικοί σε αναστολή, που διαμαρτύρονταν για το ότι τους απαγορεύουν να ζουν, θύτης ο Μητσοτάκης και το υπόλοιπο μνημονιακό πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Οι υγειονομικοί δικάζονταν γιατί άσκησαν το δικαίωμά τους για διαμαρτυρία, έξω από την κατοικία του ανθρώπου που αποφάσισε ότι εκείνοι δεν έχουν δικαίωμα να ζουν και βρέθηκαν για αυτό στη ΓΑΔΑ και σήμερα κατηγορούμενοι στα δικαστήρια.
Παρόντες έξω από τα δικαστήρια όλοι αυτοί που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, απόντες όλα τα πολιτικά κόμματα της σημερινής Βουλής, που υπερασπίζονται την καταπάτηση όλων των άρθρων του συντάγματος (πλην των άρθρων για το ακαταδίωκτο και την ασυλία τους).
Το ΕΠΑΜ, εκπροσωπούμενο στο ανώτατο επίπεδο, από τον Πρόεδρο του, βρισκόταν εκεί όχι απλά για να συμπαρασταθεί στους διωκόμενους υγειονομικούς, αλλά για να συμπαραταχθεί στον αγώνα τους, όπως κάνει άλλωστε από την πρώτη στιγμή που αυτοί τέθηκαν σε αναστολή.
ΟΙ συνάδελφοί τους συμπαραστάτες έξω από τα δικαστήρια, μαζί με τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται για τα δικαιώματα μας ως πολίτες και ως άνθρωποι, δημιούργησαν την απαραίτητη πίεση, ώστε τελικά να μην τολμήσει η δικαστική εξουσία να νομιμοποιήσει την κυβερνητική αυθαιρεσία.
Η απόφαση του δικαστηρίου να αθωώσει όλους τους κατηγορούμενους υγειονομικούς αποτελεί μια πολύ σημαντική νίκη για όλους όσοι αγωνίζονται για τα στοιχειώδη συνταγματικά δικαιώματα του λαού.
Η σύλληψη των υγειονομικών δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια απέλπιδα προσπάθεια τρομοκράτησής τους, μια αυταρχική και παράλογη κυβερνητική εντολή την οποία η αστυνομία – λειτουργώντας ως γνήσιοι πραιτωριανοί της εξουσίας – έσπευσε άκριτα να ακολουθήσει. Στην πραγματικότητα δεν είχε διαπραχθεί καμία αξιόποινη πράξη, παρά μόνο η άσκηση του έννομου δικαιώματος της ειρηνικής διαμαρτυρίας σε δημόσιο χώρο, και αυτό επιβεβαιώθηκε από την απόφαση του δικαστηρίου.
Πολύ περισσότερο, φάνηκε ο πανικός μιας κυβέρνησης, η οποία, μη έχοντας πλέον κανένα λαϊκό, ηθικό ή πολιτικό έρεισμα, αντιδρά επιτιθέμενη εναντίον των Ελλήνων πολιτών, όπως το λαβωμένο θηρίο λίγο πριν ξεψυχήσει.
Εδώ και δεκατρείς μήνες μεγάλος αριθμός υγειονομικών, από όλες τις ειδικότητες, παραμένουν σε καθεστώς αναστολής εργασίας, χωρίς ένα ευρώ μισθό και χωρίς δικαίωμα να εργαστούν κάπου αλλού για να βγάλουν τα προς το ζην. Ένα ιδιότυπο καθεστώς εκτοπισμού και εξόντωσης, το οποίο η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει να συνεχίζει, με πρόσχημα την πανδημία, παρότι όλα τα υπόλοιπα “μέτρα προστασίας” από τον κορωνοϊό έχουν αρθεί και – για όλο τον υπόλοιπο κόσμο, τουλάχιστον – η πανδημία έχει τελειώσει.
Οι υγειονομικοί σε αναστολή, εδώ και πάνω από έναν χρόνο, υπερασπίζονται το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα να ορίζουν οι ίδιοι το σώμα τους και να μη δέχονται υποχρεωτικές ιατρικές παρεμβάσεις – ακόμα και με τίμημα το μόνο μέσο προσπορισμού τους, την εργασία τους. Εξίσου σημαντικό, υπερασπίζονται την ιατρική, επιστημονική τους αρτιότητα, δικαίωμα του ιατρού που κατοχυρώθηκε μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης και είναι αυτό που προστατεύει τον ιατρό από το να μετατραπεί σε όργανο της εκάστοτε εξουσίας, προκειμένου να επιβληθεί στους πολίτες. Γι’ αυτό και από την αρχή, η θέση του ΕΠΑΜ ήταν και εξακολουθεί να είναι, ότι ο αγώνας των υγειονομικών είναι αγώνας όλων των πολιτών, για τη Δημοκρατία, την ελευθερία, την ίδια τη ζωή μας!
Η σημερινή δικαστική νίκη συμπληρώθηκε και από μια εκλογική νίκη, καθώς η νεοσύστατη παράταξη ΕΛΕΥΣΙ, στην οποία συμμετέχουν ιατροί κατά της υποχρεωτικότητας, μέλη του Σωματείου Υπέρ της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας (ΣΥΔΕ), καθώς και τέσσερα στελέχη του ΕΠΑΜ στην Αθήνα, πέτυχε να εκλεγεί στα Δ.Σ. των Ιατρικών Συλλόγων Αθήνας και Θεσσαλονίκης!
Σε μια εποχή που χρειαζόμαστε τον πραγματικό, υγιή συνδικαλισμό όσο ποτέ άλλοτε, αλλά ταυτόχρονα, όσο ποτέ στο παρελθόν οι υφιστάμενοι συνδικαλιστικοί φορείς έχουν χάσει τον ρόλο και την ταυτότητά τους, η επιτυχία μιας παράταξης και ενός σωματείου που δημιουργήθηκε από τους ίδιους τους εργαζόμενους για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, αποκτά ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα.
Οι δύο αυτές σημαντικές νίκες αναπτερώνουν τις ελπίδες όλων των δημοκρατικών πολιτών και μας δίνουν νέα δύναμη και κουράγιο, για να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για την ελευθερία και τη Δημοκρατία μέχρι τέλους!”.
