Γράφει η Στέλλα Καρατζίκη
Πόσο παράδοξο συναίσθημα είναι να διατηρείς την ψευδαίσθηση ενός ιδεαλισμού και συγχρόνως να τον αρνιέσαι;
Αληθεύει ότι μια κυβέρνηση που διοικείται από ανισόρροπους, και σαπισμένα πτώματα δεν έχει και πολλές ελπίδες να αναγνωριστεί σοβαρά από την διεθνή κοινότητα.
Κι εδώ έχουμε ένα τρανό παράδειγμα.
Μας παραμύθιασαν από τα γεννοφάσκια μας. Δεν είναι η ελπίδα που πεθαίνει τελευταία , αλλά είναι η βλακεία που χρεώνει τα νομίσματα στον βαρκάρη που θα μας μεταφέρει στον άλλον κόσμο καλύπτοντας τα μάτια μας.
Όταν τον γνωρίσαμε….σαν (αριστερή παρένθεση), τον αποδεχτήκαμε σαν έναν απλό τυμπανιστή. Κι αυτός το ίδιο πίστευε. Όμως δεν δίνουμε το ίδιο νόημα στην λέξη. Αυτός προφανώς μας θεωρούσε (δεξιοί δε) ταραξίες των δρόμων….ένα πειθήνιο ανδρείκελο που θα εξυπηρετούσε τα σχέδια της Ευρώπης, ενώ ο ίδιος για τον εαυτό του ήταν πεπεισμένος πως ενεργώντας όπως ενήργησε έπραττε το ύψιστο καθήκον.
Να αφυπνίσει το κοπάδι και να τους στρέψει ενάντια στην συμμαχία της Μαφίας της Μέρκελ.
Δεν σας βγήκε ασφαλώς….. Δεν έβγαζε λογική ούτε πεντάχρονο….
Έπρεπε ήδη εν είδη συνειδήσεως να έχετε παραιτηθεί.
Πάρτε δύναμη κύριε Τσίπρα από αυτούς που γνωρίζουν την απόρριψη.
Στις εκλογές που έρχονται θα έρθετε επιτέλους αντιμέτωπος με αυτό που σας επιφυλάσσει η δίκαιη για μια φορά μοίρα.
Λίγη τσίπα κύριε Τσίπρα.
Παραιτηθείτε εσείς, να παραιτηθούν οι συγγενείς σας, να παραιτηθεί κι ο φούρναρης που σας πουλάει κρουασάν.
Κι αυτό γιατί το αποδείξατε. Το σύστημα το οποίο στην παράνοια σας θεωρήσατε σωστό οδηγεί στην παρακμή του Ελληνισμού. Υπάρχει μια διαφορά ανάμεσα στον επαγγελματία πολιτικό και τον Αρχηγό, που δεν καταλάβατε ποτέ.
Κάποτε σε ολόκληρη την δυτική Ευρώπη η Δημοκρατία θεωρούταν ο πρόδρομος του μαρξισμού, αφού χωρίς αυτήν ο μαρξισμός δεν ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί.
Η Δημοκρατία αποτελεί το ιδανικό πεδίο καλλιέργειας αυτής της αριστερής πανούκλας, και βρίσκει σήμερα την σωστή έκφρασή της στο έκτρωμα του κοινοβουλευτισμού.
Η επιδίωξη ενός ικανού ηγέτη είναι λιγότερο η σύλληψη ενός σχεδίου ,και περισσότερο η τέχνη να το κάνει κατανοητό, και να δείξει την αξία του στο κοπάδι των ηλιθίων, για να λάβει κατόπιν τα χειροκροτήματα…..
Και η ΝΔ το μπορεί.